Beblia

	Am Bìoball Gàidhlig 1992 Gnàth-fhacal 25


Save Notes

1
Is iad seo mar an ceudna gnàth-fhacail Sholaimh, a dh’ath-sgrìobh daoine Heseciah rìgh Iùdah.

2
Is i glòir Dhè nì a cheiltinn; ach is e urram rìghrean nì a rannsachadh.

3
Tha nèamh air àirde, agus an talamh air doimhne, agus cridhe rìghrean do‑rannsachaidh.

4
Buin an salchar on airgead, agus thig soitheach a‑mach don òr‑cheard.

5
Buin an droch dhuine à làthair an rìgh, agus daingnichear ann am fìreantachd a rìgh-chathair.

6
Na gabh urram dhut fhèin ann am fianais rìgh, agus na seas ann an àite dhaoine mòra:

7
Oir is fheàrr gun abrar riut, Thig a‑nìos an seo, na gun cuirear sìos thu am fianais an uachdarain a chunnaic do shùilean.

8
Na gabh a‑mach gu h‑obann gu strì, air eagal nach bi fhios agad ciod a nì thu na dhèidh sin, nuair a bheir do choimhearsnach gu nàire thu.

9
Tagair do chùis rid choimhearsnach; agus na foillsich rùn-diamhair do neach eile:

10
Air eagal gun cuir an tì a chluinneas gu nàire thu, agus nach atharraichear do mhasladh.

11
Mar ùbhlan òir ann an dealbhan airgid, tha facal a labhrar gu h‑iomchaidh.

12
Mar chluas-fhàinne òir, agus mar usgair den òr fhìorghlan, tha fear-cronachaidh glic aig cluais fhurachair.

13
Mar fhuachd sneachda ann an àm an fhogharaidh, tha teachdaire dìleas dhaibhsan a chuireas uapa e; oir ath-bheothaichidh e anam a mhaighistir.

14
Mar neòil agus mar ghaoith gun uisge, tha am fear a nì uaill à tìodhlac gu breugach.

15
Le fad-fhulangas cuirear impidh air uachdaran, agus brisidh teanga mhìn cnàimh.

16
An d’fhuair thu mil? Ith nas leòr dhut dhith; air eagal gun làn-shàsaichear thu, agus gun sgeith thu i.

17
Tarraing do chas à taigh do choimhearsnaich, air eagal gum bi e sgìth dhìot, agus gum fuathaich e thu.

18
Is òrd, agus claidheamh, agus saighead gheur, am fear a bheir fianais bhrèige an aghaidh a choimhearsnaich.

19
Mar fhiacail bhriste, agus mar chois as an alt, tha earbsa à duine neo-dhìleas ann an là airce.

20
Mar esan a bheir air falbh aodach ann an là fuachda, mar fhìon-geur aig creig-shalainn, mar sin tha esan a sheinneas òrain don chridhe thùirseach.

21
Ma bhios do nàmhaid acrach, thoir aran dha ri ithe; agus ma bhios e ìotmhor, thoir uisge dha ri òl:

22
Oir càrnaidh tu èibhlean teine air a cheann, agus bheir an Tighearna luigheachd dhut.

23
Cuiridh a’ ghaoth a tuath air falbh an t‑uisge; mar sin cuiridh a’ ghnùis fheargach air falbh teanga a’ chùl-chàinidh.

24
Is fheàrr còmhnaidh a ghabhail ann an oisinn-mhullaich taighe na maille ri mnaoi aimhreitich ann an taigh farsaing.

25
Mar uisgeachan fuara don anam thartmhor, mar sin tha deagh sgeul à tìr chèin.

26
Mar thobar air a chur tro a chèile, agus mar fhuaran air a thruailleadh, tha am fìrean a thuislicheas am fianais an aingidh.

27
Chan eil e math mòran meala ithe; agus cha ghlòir e do dhaoine an glòir fhèin iarraidh.

28
Mar mhòr-bhaile briste sìos gun bhalla, tha am fear aig nach eil ceannsal air a spiorad fhèin.


Gaelic Bible (Scottish) (ABG) 1992 © Comann Bhìoball na h-Alba 1992, 2017 © Scottish Bible Society 1992, 2017