Beblia

	Ελληνική Αγία Γραφή 1770 Ιακώβου 1


Αποθήκευση σημειώσεων

1
Ἰάκωβος, δοῦλος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς τὰς δώδεκα φυλὰς τὰς διεσπαρμένας, χαίρειν.

2
Πᾶσαν χαρὰν νομίσατε, ἀδελφοὶ μου, ὅταν περιπέσητε εἰς διαφόρους πειρασμούς,

3
γνωρίζοντες ὅτι ἡ δοκιμασία τῆς πίστεώς σας ἐργάζεται ὑπομονήν.

4
Ἡ δὲ ὑπομονή ἄς ἔχῃ ἔργον τέλειον, διὰ νὰ ἦσθε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, μή ὄντες εἰς μηδὲν ἐλλιπεῖς.

5
Ἐὰν δὲ τις ἀπὸ σᾶς ἦναι ἐλλιπής σοφίας, ἄς ζητῇ παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ δίδοντος εἰς πάντας πλουσίως καὶ μή ὀνειδίζοντος, καὶ θέλει δοθῆ εἰς αὐτόν.

6
Ἄς ζητῇ ὅμως μετὰ πίστεως, χωρὶς νὰ διστάζῃ παντελῶς· διότι ὁ διστάζων ὁμοιάζει μὲ κῦμα θαλάσσης κινούμενον ὑπὸ ἀνέμων καὶ συνταραττόμενον.

7
Διότι ἄς μή νομίζῃ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅτι θέλει λάβει τι παρὰ τοῦ Κυρίου.

8
Ἄνθρωπος δίγνωμος εἶναι ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὑτοῦ.

9
Ἄς καυχᾶται δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς εἰς τὸ ὕψος αὑτοῦ,

10
ὁ δὲ πλούσιος εἰς τὴν ταπείνωσιν αὑτοῦ, ἐπειδή ὡς ἄνθος χόρτου θέλει παρέλθει.

11
Διότι ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος μὲ τὸν καύσωνα καὶ ἐξήρανε τὸν χόρτον, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσε, καὶ τὸ κάλλος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἠφανίσθη· οὕτω καὶ ὁ πλούσιος θέλει μαρανθῆ ἐν ταῖς ὁδοῖς αὑτοῦ.

12
Μακάριος ὁ ἄνθρωπος, ὅστις ὑπομένει πειρασμόν· διότι ἀφοῦ δοκιμασθῇ, θέλει λάβει τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, τὸν ὁποῖον ὑπεσχέθη ὁ Κύριος εἰς τοὺς ἀγαπῶντας αὐτόν.

13
Μηδεὶς πειραζόμενος ἄς λέγῃ ὅτι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ πειράζομαι· διότι ὁ Θεὸς εἶναι ἀπείραστος

14
Πειράζεται δὲ ἕκαστος ὑπὸ τῆς ἰδίας αὑτοῦ ἐπιθυμίας, παρασυρόμενος καὶ δελεαζόμενος.

15
Ἔπειτα ἡ ἐπιθυμία ἀφοῦ συλλάβῃ, γεννᾷ τὴν ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἐκτελεσθεῖσα γεννᾷ τὸν θάνατον.

16
Μή πλανᾶσθε, ἀδελφοὶ μου ἀγαπητοί.

17
Πᾶσα δόσις ἀγαθή καὶ πᾶν δώρημα τέλειον εἶναι ἄνωθεν καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν ὑπάρχει ἀλλοίωσις ἤ σκιὰ μεταβολῆς.

18
Ἐξ ἰδίας αὑτοῦ θελήσεως ἐγέννησεν ἡμᾶς διὰ τοῦ λόγου τῆς ἀληθείας, διὰ νὰ ἤμεθα ἡμεῖς ἀπαρχή τις τῶν κτισμάτων αὐτοῦ.

19
Λοιπόν, ἀδελφοὶ μου ἀγαπητοί, ἄς εἶναι πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ νὰ ἀκούῃ, βραδὺς εἰς τὸ νὰ λαλῇ, βραδὺς εἰς ὀργήν·

20
διότι ἡ ὀργή τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἐργάζεται τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ.

21
Διὰ τοῦτο ἀπορρίψαντες πᾶσαν ῥυπαρίαν καὶ περισσείαν κακίας δέχθητε μετὰ πραότητος τὸν ἐμφυτευθέντα λόγον τὸν δυνάμενον νὰ σώσῃ τὰς ψυχὰς σας.

22
Γίνεσθε δὲ ἐκτελεσταὶ τοῦ λόγου καὶ μή μόνον ἀκροαταί, ἀπατῶντες ἑαυτούς.

23
Διότι ἐὰν τις ἦναι ἀκροατής τοῦ λόγου καὶ οὐχὶ ἐκτελεστής, οὗτος ὁμοιάζει μὲ ἄνθρωπον, ὅστις θεωρεῖ τὸ φυσικὸν αὑτοῦ πρόσωπον ἐν κατόπτρῳ·

24
διότι ἐθεώρησεν ἑαυτὸν καὶ ἀνεχώρησε, καὶ εὐθὺς ἐλησμόνησεν ὁποῖος ἦτο.

25
Ὅστις ὅμως ἐγκύψῃ εἰς τὸν τέλειον νόμον τῆς ἐλευθερίας καὶ ἐπιμείνῃ εἰς αὐτόν, οὗτος γενόμενος οὐχὶ ἀκροατής ἐπιλήσμων, ἀλλ᾿ ἐκτελεστής ἔργου, οὗτος θέλει εἶσθαι μακάριος εἰς τὴν ἐκτέλεσιν αὑτοῦ.

26
Ἐὰν τις μεταξὺ σας νομίζῃ ὅτι εἶναι θρῆσκος, καὶ δὲν χαλινόνῃ τὴν γλῶσσαν αὑτοῦ ἀλλ᾿ ἀπατᾷ τὴν καρδίαν αὑτοῦ, τούτου ἡ θρησκεία εἶναι ματαία.

27
Θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς εἶναι αὕτη, νὰ ἐπισκέπτηται τοὺς ὀρφανοὺς καὶ τὰς χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, καὶ νὰ φυλάττῃ ἑαυτὸν ἀμόλυντον ἀπὸ τοῦ κόσμου.


Greek Bible 1770 Public Domain Version 1770