Beblia

	کتاب مقدس فارسی 1895 امثال ۱۷


ذخیره یادداشت ها

۱ [1]

لقمه خشک با سلامتی، بهتر است ازخانه پر از ضیافت با مخاصمت.

۲ [2]

بنده عاقل بر پسر پست فطرت مسلط خواهدبود، و میراث را با برادران تقسیم خواهد نمود.

۳ [3]

بوته برای نقره و کوره به جهت طلا است، اماخداوند امتحان کننده دلها است.

۴ [4]

شریر به لبهای دروغگو اصغا می‌کند، و مردکاذب به زبان فتنه انگیز گوش می‌دهد.

۵ [5]

هر‌که فقیر را استهزا کند آفریننده خویش رامذمت می‌کند، و هر‌که از بلا خوش می‌شودبی سزا نخواهد ماند.

۶ [6]

تاج پیران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ایشانند.

۷ [7]

کلام کبرآمیز احمق را نمی شاید، و چندمرتبه زیاده لبهای دروغگو نجبا را.

۸ [8]

هدیه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است که هر کجا توجه نماید برخوردار می‌شود.

۹ [9]

هر‌که گناهی را مستور کند طالب محبت می‌باشد، اما هر‌که امری را تکرار کند دوستان خالص را از هم جدا می‌سازد.

۱۰ [10]

یک ملامت به مرد فهیم اثر می‌کند، بیشتراز صد تازیانه به مرد جاهل.

۱۱ [11]

مرد شریر طالب فتنه است و بس. لهذاقاصد ستمکیش نزد او فرستاده می‌شود.

۱۲ [12]

اگر خرسی که بچه هایش کشته شود به انسان برخورد، بهتر است از مرد احمق در حماقت خود.

۱۳ [13]

کسی‌که به عوض نیکویی بدی می‌کند بلااز خانه او دور نخواهد شد.

۱۴ [14]

ابتدای نزاع مثل رخنه کردن آب است، پس مخاصمه را ترک کن قبل از آنکه به مجادله برسد.

۱۵ [15]

هر‌که شریر را عادل شمارد و هر‌که عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند.

۱۶ [16]

قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به‌دست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد.

۱۷ [17]

دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است.

۱۸ [18]

مرد ناقص العقل دست می‌دهد و در حضورهمسایه خود ضامن می‌شود.

۱۹ [19]

هر‌که معصیت را دوست دارد منازعه رادوست می‌دارد، و هر‌که در خود را بلند سازدخرابی را می‌طلبد.

۲۰ [20]

کسی‌که دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هر‌که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد.

۲۱ [21]

هر‌که فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌کند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید.

۲۲ [22]

دل‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک می‌کند.

۲۳ [23]

مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد.

۲۴ [24]

حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد.

۲۵ [25]

پسر احمق برای پدر خویش حزن است، وبه جهت مادر خویش تلخی است.

۲۶ [26]

عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست، و نه ضرب زدن به نجبا به‌سبب راستی ایشان.

۲۷ [27]

صاحب معرفت سخنان خود را بازمی دارد، و هر‌که روح حلیم دارد مرد فطانت پیشه است.مرد احمق نیز چون خاموش باشد او راحکیم می‌شمارند، و هر‌که لبهای خود را می‌بنددفهیم است.

۲۸ [28]

مرد احمق نیز چون خاموش باشد او راحکیم می‌شمارند، و هر‌که لبهای خود را می‌بنددفهیم است.

Persian Bible 1895
Public Domain: 1895