Beblia

	2005 کتاب مقدس فارسی اشعيا ۴۱


ذخیره یادداشت ها

۱ [1]

خداوند می‌فرمايد: «ای سرزمينهای دور دست، ساكت باشيد و به من گوش دهيد! قويترين دلايل خود را ارائه دهيد. نزديک بياييد و سخن بگوييد. دادگاه آمادۀ شنيدن سخنان شماست.

۲ [2]

«چه كسی اين مرد را از مشرق آورده است كه هر جا قدم می‌گذارد آنجا را فتح می‌كند؟ چه كسی او را بر قوم‌ها و پادشاهان پيروز گردانيده است؟ شمشير او سپاهيان آنان را مثل غبار به زمين می‌اندازد و كمانش آنان را چون كاه پراكنده می‌كند.

۳ [3]

آنان را تا جاهای دور كه قبل از آن پايش به آنجا نرسيده بود تعقيب می‌كند و به سلامت پيش می‌رود.

۴ [4]

چه كسی اين كارها را كرده است؟ كيست كه سير تاريخ را تعيين نموده است؟ مگر نه من، كه خداوند ازلی و ابدی هستم؟

۵ [5]

«مردم سرزمينهای دوردست وقتی كارهای مرا ديدند از ترس لرزيدند. اينک آنها دور هم جمع شده‌اند

۶ [6]

و يكديگر را كمک و تشويق می‌كنند

۷ [7]

تا بتی بسازند. نجار و زرگر و آهنگر به ياری هم می‌شتابند، قسمت‌های مختلف بت را با لحيم به هم وصل می‌كنند و با ميخ آن را به ديوار می‌كوبند تا نيفتد!

۸ [8]

«اما ای اسرائيل، ای بندۀ من، تو قوم برگزيدۀ من هستی. تو از خاندان دوست من ابراهيم هستی.

۹ [9]

من تو را از اقصای جهان فرا خواندم و گفتم كه تو بندۀ من هستی. من تو را برگزيده‌ام و تركت نخواهم كرد.

۱۰ [10]

نترس، چون من با تو هستم؛ نگران نشو، زيرا من خدای تو هستم. من تو را تقويت خواهم كرد و ياری خواهم داد و تو را حمايت كرده، نجات خواهم بخشيد.

۱۱ [11]

«دشمنانت كه بر تو خشمگين هستند رسوا خواهند شد و كسانی كه با تو مخالفت می‌كنند هلاک خواهند گرديد.

۱۲ [12]

همۀ آنان از بين خواهند رفت و اثری از آنان باقی نخواهد ماند.

۱۳ [13]

من كه خداوند، خدای تو هستم دست راستت را گرفته‌ام و می‌گويم نترس، زيرا تو را ياری خواهم داد.»

۱۴ [14]

خداوند می‌گويد: «ای اسرائيل، هر چند كوچک و ضعيف هستی، ولی نترس، زيرا تو را ياری خواهم داد. من، خدای مقدس اسرائيل، خداوند و نجات دهندۀ تو هستم.

۱۵ [15]

تو مانند خرمنكوب تازه با دندانه‌های تيز خواهی بود و همۀ دشمنانت را در هم كوبيده، خرد خواهی كرد و آنها را مانند كاه جمع كرده، كوهی از آنها خواهی ساخت.

۱۶ [16]

آنها را به هوا خواهی افشاند و باد همه را خواهد برد و گردباد آنها را پراكنده خواهد ساخت. آنگاه من كه خداوند، خدای مقدس اسرائيل هستم مايۀ شادمانی تو خواهم بود و تو به من افتخار خواهی كرد.

۱۷ [17]

«وقتی فقرا و نيازمندان دنبال آب بگردند و پيدا نكنند و زبانشان از تشنگی خشک شود، من به دعای ايشان جواب خواهم داد. من كه خداوند، خدای اسرائيل هستم هرگز آنان را ترک نخواهم كرد.

۱۸ [18]

بر تپه‌های خشک برای ايشان رودخانه جاری می‌كنم و در ميان دره‌ها، به آنان چشمه‌های آب می‌دهم. بيابان را به بركۀ آب و زمين خشک را به چشمه مبدل می‌سازم.

۱۹ [19]

كاری می‌كنم كه در زمين باير، درخت سرو آزاد و آس و زيتون و شمشاد و صنوبر و كاج برويد.

۲۰ [20]

هركس اين را ببيند و در آن تفكر كند خواهد فهميد كه من خداوند، خدای مقدس اسرائيل اين كار را كرده‌ام.»

۲۱ [21]

خداوند كه پادشاه اسرائيل است چنين می‌گويد: «بگذاريد خدايان قومهای ديگر بيايند و قويترين دلايل خود را ارائه دهند!

۲۲ [22]

بگذاريد آنچه را در گذشته اتفاق افتاده برای ما شرح دهند. بگذاريد از آينده به ما خبر دهند و پيشگويی كنند تا بدانيم چه پيش خواهد آمد.

۲۳ [23]

بلی، اگر آنها واقعاً خدا هستند بگذاريد بگويند كه چه اتفاقاتی بعد از اين خواهد افتاد. بگذاريد معجزه‌ای بكنند كه از ديدنش حيران شويم.

۲۴ [24]

اما بدانيد آنها هيچ هستند و كاری از دستشان بر نمی‌آيد، و هر كه آنها را انتخاب كند كار بيهوده‌ای انجام داده است.

۲۵ [25]

«اما من مردی را از شرق برگزيده‌ام و او را از شمال به جنگ قوم‌ها خواهم فرستاد. او نام مرا خواهد خواند و من او را بر پادشاهان مسلط خواهم ساخت. مثل كوزه‌گری كه گل را لگدمال می‌كند، او نيز آنها را پايمال خواهد كرد.

۲۶ [26]

آيا كسی تابحال اين را پيشگويی كرده است؟ آيا كسی به شما خبر داده كه چنين واقعه‌ای رخ خواهد داد تا بگوييم كه او درست پيشگويی می‌كند؟

۲۷ [27]

من اولين كسی بودم كه به اورشليم مژده داده، گفتم: ای اورشليم، قوم تو به وطن باز خواهند گشت.

۲۸ [28]

هيچ يک از بتها چيزی برای گفتن نداشتند. وقتی از آنها سؤال كردم جوابی نشنيدم.

۲۹ [29]

تمام اين خدايان اجسام بی‌جان هستند و هيچ كاری از دستشان بر نمی‌آيد.»