× ภาษา ยุโรป รัสเซีย เบลารุส ยูเครน ขัด เซอร์เบีย บัลแกเรีย สโลวาเกีย สาธารณรัฐเช็ก โรมาเนีย มอลโดวา อาเซอร์ไบจาน อาร์เมเนีย จอร์เจีย แอลเบเนีย อาวาร์ บัชคีร์ ตาตาร์ เชเชน ภาษาสโลเวเนีย โครเอเชีย เอสโตเนีย ลัตเวีย ภาษาลิธัวเนีย ฮังการี ฟินแลนด์ นอร์เวย์ สวีเดน ไอซ์แลนด์ กรีก มาซิโดเนีย เยอรมัน บาวาเรียน ดัตช์ เดนมาร์ก เวลส์ เกลิก ไอริช ฝรั่งเศส ชาวแบสค์ คาตาลัน อิตาลี กาลาเซีย โร อเมริกาเหนือ ภาษาอังกฤษ อเมริกาใต้ สเปน โปรตุเกส กัวรานี ชวา ไอมารา อเมริกากลาง จาเมกา นาฮัว คิเช่ Q'eqchi ชาวไฮติ เอเชียตะวันออก ชาวจีน ญี่ปุ่น เกาหลี มองโกเลีย อุยกูร์ ม้ง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ชาวมาเลเซีย พม่า ฮักกะชิน เนปาล ซีบัวโน ตากาล็อก ชาวกัมพูชา ไทย ชาวอินโดนีเซีย เวียตนาม ภาษาชวา ลาว อิบัน อิ่วเมี่ยน คะฉิ่น ลาหู่ เอเชียใต้ ภาษาฮินดี Оdia อวาธี มิโซ ดา มาลายาลัม ราฐี คุชราต มิลักขะ เตลูกู ปัญจาบ กุรุข อัสสัม ไมถิลี ประเทศบังคลาเทศ ภาษาอูรดู สิงหล โดกริ หริยานวี เมเทอิ คนนี่ ซานทาลี สินธุ โคยะ ธาโด เอเชียกลาง คีร์กีซ อุซเบก ทาจิก เติร์กเมน คาซัคสถาน การากัลปัก ตะวันออกกลาง ตุรกี ชาวอิสราเอล ภาษาอาหรับ เปอร์เซีย เคิร์ด ภาษาพาชโต คอปติก แอฟริกา แอฟริกาใต้ โซซา พวกสูลู Ndebele โซโต อัมฮาริค Wolaytta ไนจีเรีย มอสซี่ Ika ดินก้า เบิล อุรา ภาษาสวาฮิลี โมร็อกโก โซมาเลีย โชนา มาดากัสการ์ อิกโบ ลิงกาลา Baoule ศิวาตี ซองก้า Tswana แกมเบีย โยรูบา คัมบา คินยาร์วันดา เฮาซา ชีวา หลัว มากัว ไดลา ฟุลฟุลเด คาเลนจิน คิคูยู กีกวังโก คิรันดี กริโอ พิดจิ้นไนจีเรีย โอโรโม ชิลูบา ทชิเวนด้า ทวิ อัมบุนดู ลุกบารา ลูกูรู พูล กัสซี่ มาไซ เตอร์คานา โมบา เหนือ ชิลลุก ทามาเชค สันสกฤตเทวนาครี ทวีปออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ปาปัวนิวกินี ภาษาเก่า อราเมอิก ละติน ภาษาโลก 1 1 1 TH1971 ๑๙๗๑ THS ๒๐๑๑TNCV ๒๐๐๗KJV ๒๐๐๓ERV ๒๐๐๑TH1971 ๑๙๗๑TOK๑๙๔๐NTV1 1 1 ยากอบ ปฐมกาลอพยพเลวีนิติกันดารวิถีเฉลยธรรมบัญญัติโยชูวาผู้วินิจฉัยนางรูธ๑ ซามูเอล๒ ซามูเอล๑ พงศ์กษัตริย์๒ พงศ์กษัตริย์๑ พงศาวดาร๒ พงศาวดารเอสราเนหะมีย์เอสเธอร์โยบสดุดีสุภาษิตปัญญาจารย์เพลงโซโลมอนอิสยาห์เยเรมีย์เพลงคร่ำครวญเอเสเคียลดาเนียลโฮเชยาโยเอลอาโมสโอบาดีห์โยนาห์มีคาห์นาฮูมฮาบากุกเศฟันยาห์ฮักกัยเศคาริยาห์มาลาคี--- --- ---มัทธิวมาระโกลูกายอห์นกิจการของอัครทูตโรม๑ โครินธ์๒ โครินธ์กาลาเทียเอเฟซัสฟีลิปปีโคโลสี๑ เธสะโลนิกา๒ เธสะโลนิกา๑ ทิโมธี๒ ทิโมธีทิตัสฟีเลโมนฮีบรูยากอบ๑ เปโตร๒ เปโตร๑ ยอห์น๒ ยอห์น๓ ยอห์นยูดาวิวรณ์1 1 1 ๔ ๑๒๓๔๕1 1 1 : ๑๗ ๑๒๓๔๕๖๗๘๙๑๐๑๑๑๒๑๓๑๔๑๕๑๖๑๗1 1 1 พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TH1971) ยากอบ ๔ บันทึกหมายเหตุ ๑ [1]อะไรเป็นสาเหตุของสงคราม และอะไรเป็นสาเหตุของการทะเลาะวิวาทกันในพวกท่าน มิใช่กิเลสตัณหาของท่านหรือ ที่ทำให้ท่านต่อสู้กัน๒ [2]ท่านทั้งหลายอยากได้ แต่ไม่ได้ ท่านก็ฆ่ากัน ท่านโลภแต่ไม่ได้ ท่านก็ทะเลาะและทำสงครามกัน ท่านไม่มีเพราะท่านไม่ได้ขอ๓ [3]ท่านขอและไม่ได้รับ เพราะท่านขอผิด หวังได้ไปเพื่อสนองกิเลสตัณหาของท่าน๔ [4]คนทุจริตเอ๋ย ไม่รู้หรือว่า การเป็นมิตรกับโลกนั้น คือการเป็นศัตรูกับพระเจ้า เหตุฉะนั้น ผู้ใดใคร่เป็นมิตรกับโลก ผู้นั้นก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพระเจ้า๕ [5]หรือท่านคิดว่าเป็นสิ่งไร้สาระหรือ ที่พระคัมภีร์กล่าวว่า “พระองค์ทรงเป็นห่วงวิญญาณที่ได้ทรงประทานให้อยู่ในเราทั้งหลาย”๖ [6]แต่พระองค์ก็ได้ทรงประทานพระคุณเพิ่มขึ้นอีก เหตุฉะนั้น พระคัมภีร์จึงกล่าวว่า พระเจ้าทรงต่อสู้ผู้ที่หยิ่งจองหอง แต่ทรงประทานพระคุณแก่คนที่ใจถ่อม๗ [7]เหตุฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงน้อมใจยอมฟังพระเจ้า จงต่อสู้กับมาร และมันจะหนีท่านไป๘ [8]ท่านทั้งหลายจงเข้าใกล้พระเจ้า และพระองค์จะเสด็จมาใกล้ท่าน คนบาปทั้งหลายเอ๋ย จงชำระมือให้สะอาด และคนสองใจ จงชำระใจของตนให้บริสุทธิ์๙ [9]จงเป็นทุกข์โศกเศร้าและร้องไห้ จงให้การหัวเราะกลับกลายเป็นการโศกเศร้า และความปีติยินดีกลับกลายเป็นความเศร้าสลด๑๐ [10]ท่านทั้งหลายจงถ่อมใจลงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และพระองค์จะทรงยกชูท่านขึ้น๑๑ [11]พี่น้องทั้งหลายอย่าใส่ร้ายซึ่งกันและกัน ผู้ใดที่พูดใส่ร้ายพี่น้องหรือตัดสินพี่น้องของตน ผู้นั้นก็กล่าวร้ายต่อธรรมบัญญัติ และตัดสินธรรมบัญญัติ แต่ถ้าท่านตัดสินธรรมบัญญัติ ท่านก็ไม่ใช่ผู้ที่ประพฤติตามธรรมบัญญัติ แต่เป็นผู้ตัดสิน๑๒ [12]มีผู้ทรงตั้งธรรมบัญญัติและผู้ทรงพิพากษาตัดสินแต่เพียงองค์เดียว คือพระองค์ผู้ทรงสามารถช่วยเราให้รอดได้ และทรงสามารถทำลายเราได้ แต่ท่านเป็นผู้ใดเล่า ท่านจึงตัดสินเพื่อนบ้านของท่าน๑๓ [13]นี่แน่ะท่านที่พูดว่า “วันนี้หรือพรุ่งนี้เราจะเข้าไปในเมืองนี้เมืองนั้น และจะอยู่ที่นั่นปีหนึ่ง และจะค้าขายได้กำไร”๑๔ [14]แต่ว่าท่านไม่รู้เรื่องของพรุ่งนี้ ชีวิตของท่านเป็นเช่นใดเล่า ท่านก็เป็นเช่นหมอกที่ปรากฏอยู่เพียงชั่วครู่แล้วก็หายไป๑๕ [15]แทนที่จะพูดเช่นนั้นท่านทั้งหลายควรจะพูดว่า “ถ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรด เราจะมีชีวิตอยู่ และจะกระทำสิ่งนี้หรือสิ่งนั้น”๑๖ [16]ตามความจริงท่านทั้งหลายโอ้อวดด้วยความทะนงตน การโอ้อวดทุกอย่างเช่นนี้เป็นความชั่ว๑๗ [17]เหตุฉะนั้นผู้ใดรู้ว่าอะไรเป็นความดีและไม่ได้กระทำ คนนั้นจึงมีบาปThai Bible (TH1971) เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TH1971) ยากอบ ๔ 00:00:00 00:00:00 0.5x 2.0x https://beblia.bible:81/BibleAudio/thai1971/james/004.mp3 5 4