Beblia

	พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001 เลวีนิติ ๑


บันทึกหมายเหตุ

๑ [1]

แล้วพระยาห์เวห์เรียกโมเสสมาและพูดกับเขาจากเต็นท์นัดพบว่า

๒ [2]

“ให้บอกกับประชาชนชาวอิสราเอลว่า ‘เมื่อใครก็ตามในหมู่พวกเจ้านำสัตว์มาถวายเป็นเครื่องบูชาให้กับพระยาห์เวห์ สัตว์ที่จะเอามาถวายนั้นจะต้องเอามาจากฝูงวัวหรือฝูงแพะแกะ

๓ [3]

ถ้าเครื่องบูชานั้นเป็นเครื่องเผาบูชา ที่เอามาจากฝูงวัว เขาจะต้องเลือกวัวตัวผู้ที่ไม่มีตำหนิ แล้วให้เอามันไปที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ เพื่อมันจะได้เป็นที่ยอมรับ

๔ [4]

เขาต้องวางมือลงบนหัวของสัตว์ตัวนั้นที่เอามาถวาย เพื่อให้พระยาห์เวห์ยอมรับมันจากคนนั้น เพื่อกำจัดบาปให้กับคนนั้น

๕ [5]

เขาจะต้องฆ่าวัวตัวนั้นเองต่อหน้าพระยาห์เวห์ แล้วลูกชายของอาโรนที่เป็นนักบวชจะเป็นคนเอาเลือดของวัวนั้นมาให้พระยาห์เวห์ พวกเขาต้องสาดเลือดนั้นไปทุกๆด้านของแท่นบูชาที่ตั้งอยู่ตรงทางเข้าของเต็นท์นัดพบ

๖ [6]

หลังจากนั้น เจ้าของจะต้องถลกหนังวัวตัวนั้นและตัดเนื้อของมันออกเป็นชิ้นๆ

๗ [7]

แล้วพวกนักบวช ที่เป็นลูกชายของอาโรน ก็จะก่อไฟขึ้นที่แท่นบูชาและนำไม้ฟืนมาวางเรียงกันบนกองไฟ

๘ [8]

พวกเขาต้องเอาส่วนที่เป็นเนื้อ ส่วนหัวและไขมันของวัวตัวนั้นมาวางเรียงกันบนฟืนที่สุมไฟอยู่บนแท่นบูชา

๙ [9]

ส่วนเครื่องในและขาของมันให้เจ้าของนำไปล้างน้ำ แล้วนักบวชจะนำไปเผาจนหมดบนแท่นบูชา เป็นของขวัญอันมีกลิ่นหอมให้กับพระยาห์เวห์

๑๐ [10]

ถ้าเขาเอาวัวหรือแกะหรือแพะ มาถวายเป็นเครื่องเผาบูชา เขาต้องถวายสัตว์ตัวผู้ที่ไม่มีตำหนิ

๑๑ [11]

เขาต้องเอามันไปฆ่าต่อหน้าพระยาห์เวห์ ทางทิศเหนือของแท่นบูชา และพวกนักบวชที่เป็นลูกชายของอาโรน จะเอาเลือดของมันไปสาดทุกๆด้านของแท่นบูชา

๑๒ [12]

เจ้าของจะต้องหั่นสัตว์ตัวนั้นออกเป็นชิ้นๆและนักบวชจะเอาส่วนที่เป็นเนื้อ ส่วนหัวและไขมันของมัน ไปวางเรียงกันบนฟืนที่สุมไฟอยู่บนแท่นบูชา

๑๓ [13]

ส่วนเครื่องในและขาของมันให้เจ้าของเอาไปล้างน้ำ แล้วนักบวชจะเอาไปเผาจนหมดบนแท่นบูชา มันเป็นของขวัญอันมีกลิ่นหอมให้กับพระยาห์เวห์

๑๔ [14]

ถ้าเขาเอานกมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาให้กับพระยาห์เวห์ เขาต้องใช้นกเขาหรือนกพิราบที่ยังหนุ่มๆ

๑๕ [15]

นักบวชต้องเป็นคนเอานกนั้นไปที่แท่นบูชา และบิดหัวมัน นำไปเผาบนแท่นบูชา เลือดของมันจะไหลลงทางด้านข้างของแท่นบูชา

๑๖ [16]

เจ้าของต้องดึงกระเพาะข้าว และถอนขนนกออก แล้วโยนทิ้งไปทางด้านตะวันออกของแท่นบูชาซึ่งเป็นที่ทิ้งขี้เถ้า

๑๗ [17]

นักบวชต้องจับปีกทั้งสองแล้วฉีกนกออกแต่ต้องไม่ขาดจากกัน นักบวชจะนำมันไปเผาบนแท่นบูชาที่มีไม้ฟืนสุมอยู่บนกองไฟ เป็นของขวัญอันมีกลิ่นหอมให้กับพระยาห์เวห์