Beblia

Աստվածաշունչը մեկ տարում Նոյեմբեր 3

1. Ինչպէ՜ս առանձին կը նստի բազմամարդ քաղաքը. Ազգերուն մէջ մեծ եղողը՝ որբեւարիի պէս եղաւ, Գաւառներուն մէջ իշխանուհի եղողը՝ հարկատու եղաւ։

2. Գիշերը անդադար կու լայ ու իր արցունքները իր այտերուն վրայ են. Անոր բոլոր սիրելիներէն զինք մխիթարող չկայ. Անոր բոլոր բարեկամները անոր նենգութիւն ըրին, անոր թշնամի եղան։

3. Յուդան տառապանքի եւ խիստ ծառայութեան համար գերի քշուեցաւ. Հեթանոսներուն մէջ կը բնակի, հանգստութիւն չի գտներ։ Անոր բոլոր հալածիչները անոր նեղութիւններուն մէջ անոր վրայ հասան։

4. Սիօնի ճամբաները կը սգան՝ հանդիսաւոր տօներուն եկող չըլլալուն համար. Անոր բոլոր դռները ամայացած են, անոր քահանաները կը հեծեն. Անոր կոյսերը կը տրտմին ու ինք դառնութեան մէջ է։

5. Անոր ոսոխները իշխան եղան, անոր թշնամիները յաջողութիւն գտան, Վասն զի Տէրը զանիկա տրտմութեան մատնեց իր յանցանքներուն համար. Անոր պզտիկ տղաքը թշնամիէն տարուեցան։

6. Եւ Սիօնի աղջիկէն իր բոլոր վայելչութիւնը գնաց։ Անոր իշխանները ճարակ չգտնող եղջերուներու պէս եղան, Որոնք հալածողին առջեւէն առանց ուժի կ’երթան։

7. Երուսաղէմ իր տառապանքի ու թշուառութեան օրերը՝ Իր առաջուան ունեցած բոլոր ցանկալի բաները յիշեց, Երբ իր ժողովուրդը թշնամիին ձեռքը ինկաւ ու իրեն օգնող չեղաւ։ Թշնամիները զանիկա տեսան ու անոր կործանումին վրայ խնդացին։

8. Երուսաղէմ ծանր մեղք գործեց, անոր համար պիղծ սեպուեցաւ՝ ՝. Զանիկա պատուողները զանիկա անարգեցին, վասն զի անոր մերկութիւնը տեսան։ Անիկա ալ հառաչեց ու ետ դարձաւ։

9. Անոր պղծութիւնը իր քղանցքներուն վրայ է, անիկա իր վախճանը չյիշեց Ու զարմանալի կերպով մը նուաստացաւ։ Անիկա մխիթարիչ չունի։ «Ո՛վ Տէր, իմ տառապանքիս նայէ, վասն զի թշնամին հպարտացաւ»։

10. Թշնամին ձեռքը երկնցուց անոր բոլոր ցանկալի բաներուն. Քանզի տեսաւ որ հեթանոսները իր սրբարանին մէջ մտան, Որոնց համար դուն պատուիրեր էիր, որ անոնք քու ժողովարանդ չմտնեն։

11. Անոր բոլոր ժողովուրդը հաց փնտռելէն հառաչեց։ Իրենց հոգին ուժովցնելու համար՝ իրենց ցանկալի բաները կերակուրի փոխարէն տուին։ «Տե՛ս, ո՛վ Տէր ու նայէ՛, վասն զի անարգուեցայ»։

12. «Արդեօք հոգ չէ՞ք ըներ, ո՛վ բոլոր ճամբայէ անցնողներ. Նայեցէ՛ք ու տեսէ՛ք, թէ արդեօք այն ցաւին պէս ցաւ կա՞յ, որ իմ վրաս եկաւ, Վասն զի Տէրը զիս նեղեց իր սաստիկ բարկութեան օրը։

13. Բարձրէն իմ ոսկորներուս կրակ ղրկեց, որ անոնց տիրեց. Ոտքերուս առջեւ ցանց տարածեց եւ զիս ետ դարձուց. Զիս ամայացուց ու բոլոր օրը զիս մարած թողուց ։

14. Իմ յանցանքներուս լուծը անոր ձեռքով կապուեցաւ. Անոնք միացան ու իմ պարանոցիս վրայ ելան. իմ ոյժս կտրեցին։ Տէրը զիս այնպիսի ձեռքերու մատնեց, որոնցմէ չեմ կրնար ազատիլ։

15. Տէրը իմ բոլոր զօրաւորներս անարգեց. Իմ երիտասարդներս կոտորելու համար իմ վրաս ժողով գումարեց։ Տէրը Յուդայի կոյս աղջիկը հնձանի մէջ կոխեց։

16. Անոր համար կու լամ, աչքերս, աչքերս արցունք կ’իջեցնեն. Վասն զի մխիթարիչը, որ իմ հոգիս պիտի նորոգէր՝ ինծմէ հեռացաւ։ Իմ տղաքս նուաղեցան, վասն զի թշնամին զօրացաւ։

17. Սիօն իր ձեռքերը տարածեց, զայն մխիթարող չկայ։ Տէրը հրամայեց, որ Յակոբին թշնամիները զինք շրջապատեն։ Երուսաղէմ անոնց մէջ դաշտանաւոր կնոջ պէս եղաւ։

18. Տէրը արդար է, վասն զի անոր հրամանին դէմ ապստամբեցայ։ Հիմա, ո՛վ բոլոր ժողովուրդներ, մտիկ ըրէ՛ք ու իմ ցաւս տեսէ՛ք. Իմ կոյսերս ու երիտասարդներս գերութեան գացին,

19. Իմ սիրականներս կանչեցի, անոնք զիս խաբեցին, Իմ քահանաներս ու ծերերս քաղաքին մէջ հոգինին աւանդեցին, Երբ իրենց համար կերակուր կը փնտռէին՝ իրենց հոգին ուժովցնելու համար։

20. Ո՛վ Տէր, նայէ՛, վասն զի նեղուեցայ, աղիքներս խռովեցան. Սիրտս ներսիդիս տակնուվրայ եղաւ, վասն զի ապստամբեցայ. Դուրսէն սուրը զիս զրկեց ու ներսը մահ կայ։

21. Իմ հառաչանքս լսեցին, բայց մխիթարող չկայ. Իմ բոլոր թշնամիներս իմ թշուառութիւնս լսելով ուրախացան, վասն զի դուն ըրիր ասիկա ։ Որոշած օրդ պիտի բերես ու անոնք ինծի պէս պիտի ըլլան։

22. Անոնց բոլոր չարութիւնը թող քու առջեւդ հասնի Եւ անոնց այնպէ՛ս ըրէ, ինչպէս ինծի ըրիր իմ բոլոր յանցանքներուս համար. Վասն զի իմ հեծութիւններս շատ են ու իմ սիրտս նուաղած է»։

Լոուրենսներ 2:1-22

1. Տէրը՝ բարկանալով՝ խաւարով ծածկեց Սիօնի աղջիկը, Իսրայէլին փառքը երկնքէն վար նետեց Ու իր բարկութեան օրը իր ոտքերուն պատուանդանը չյիշեց։

2. Տէրը առանց խնայելու Յակոբին բոլոր բնակարանները կործանեց, Յուդայի աղջկան ամրոցները իր բարկութիւնովը փլցուց ու հիմնայատակ ըրաւ, Թագաւորութիւնն ու անոր իշխանները անպատուեց։

3. Սաստիկ բարկութեամբ Իսրայէլի բոլոր զօրութիւնը փշրեց, Անոր աջ ձեռքը թշնամիին երեսէն ետ քաշեց Եւ Յակոբի մէջ կրակի բոցի պէս բռնկեցաւ ու անոր բոլորտիքը կերաւ։

4. Իր աղեղը թշնամիի պէս լարեց, իր աջ ձեռքովը հակառակորդի պէս կեցաւ։ Բոլոր աչքի հաճոյ եղողները մեռցուց։ Իր բարկութիւնը կրակի պէս թափեց Սիօնի աղջկան խորանին մէջ։

5. Տէրը թշնամիի պէս եղաւ, Իսրայէլը, Անոր բոլոր պալատները եւ անոր ամրոցները կործանեց, Յուդայի աղջկան մէջ ողբն ու կոծը շատցուց։

6. Անոր հիւղը պարտէզի հիւղի պէս՝ ՝ բռնութեամբ կործանեց, անոր ժողովատեղին աւերեց։ Տէրը Սիօնի մէջ հանդիսաւոր տօնը ու շաբաթը մոռցուց, Իր սաստիկ բարկութիւնովը թագաւորն ու քահանան անարգեց։

7. Տէրը իր սեղանը մերժեց ու իր սրբարանէն զզուեցաւ։ Անոր պալատներուն պարիսպները թշնամիին ձեռքը մատնեց. Անոնք Տէրոջը տանը մէջ հանդիսաւոր տօնի օրուան պէս ձայն տուին։

8. Տէրը խորհեցաւ Սիօնի աղջկան պարիսպը քակել. Լար քաշեց, իր ձեռքը կործանելէն ետ չդարձուց. Պատնէշին ու պարսպին սուգ բռնել տուաւ, անոնք մէկտեղ տրտմեցան։

9. Անոր դռները գետինը անցան, անոր նիգերը աւերեց ու կոտրեց. Անոր թագաւորն ու իշխանները ազգերուն մէջ են. օրէնք չկայ. Անոր մարգարէներն ալ Տէրոջմէ տեսիլք չեն ընդունիր։

10. Սիօնին ծերերը գետնի վրայ նստած՝ լուռ կը կենան, Իրենց գլխուն վրայ հող դրին, քուրձեր հագան, Երուսաղէմի կոյսերը գլուխնին գետինը իջեցուցին։

11. Իմ ժողովուրդիս աղջկան բեկմանը համար աչքերս արցունք թափելէն աւրուեցան, Աղիքներս խռովեցան, լեարդս գետինը թափուեցաւ, Վասն զի տղաքներն ու կաթնկերները քաղաքին հրապարակներուն մէջ կը նուաղին։

12. Անոնք իրենց մայրերուն կ’ըսեն. «Ո՞ւր են ցորենն ու գինին»։ Երբ վիրաւորուածներու պէս կը նուաղին քաղաքին հրապարակներուն մէջ, Երբ իրենց հոգին կ’աւանդեն իրենց մայրերուն գրկերուն մէջ։

13. Քեզի ի՞նչ վկայութիւն բերեմ. քեզ ի՞նչ բանի հետ բաղդատեմ, ո՛վ Երուսաղէմի աղջիկ. Քեզ մխիթարելու համար քեզի ի՞նչ նմանութիւն բերեմ, ո՛վ Սիօնի կոյս աղջիկ. Քանզի քու աւերակդ ծովու չափ ընդարձակ է. ո՞վ կրնայ քեզ վերաշինել։

14. Քու մարգարէներդ քեզի համար սնոտի ու յիմարական տեսիլքներ տեսան, Քու անօրէնութիւնդ քեզի չյայտնեցին, որ քեզ գերութենէ դարձնեն, Հապա քեզի համար սնոտի տեսիլքներ ու մոլորութիւններ տեսան։

15. Բոլոր ճամբայէն անցնողները քեզի համար ծափ զարկին Եւ սուլելով գլուխնին շարժեցին Երուսաղէմի աղջկան համար Ու ըսին. «Ա՞յս է այն քաղաքը, որ գեղեցկութեան կատարելութիւնը ու բոլոր երկրին ուրախութիւնը կը կոչուէր»։

16. Քու բոլոր թշնամիներդ իրենց բերանը քու վրադ բացին Եւ սուլելով ակռայ կրճտեցին ու ըսին. « Զանիկա կործանեցինք»։ Ահա այս է մեր սպասած օրը, գտանք, տեսանք զանիկա ։

17. Տէրը իր խորհածը կատարեց, առաջին օրերէն պատուիրած խօսքը գործադրեց, Փլցուց ու չխնայեց եւ թշնամին քու վրադ ուրախացուց, Քու թշնամիներուդ եղջիւրը բարձրացուց։

18. Անոնց սիրտը Տէրոջը աղաղակեց. Ո՛վ Սիօնի աղջկան պարիսպ, ցորեկ ու գիշեր հեղեղի պէս արցունք հոսեցուր։ Քեզի հանգիստ մի՛ տար, աչքիդ բիբը թող չդադարի։

19. Ելի՛ր, գիշերով աղաղակէ գիշերուան պահերուն սկիզբը. Քու սիրտդ ջուրի պէս թափէ Տէրոջը առջեւ. Ձեռքերդ անոր վերցուր ու տղոցդ հոգիներուն համար, Որոնք փողոցներուն գլուխը անօթութենէ կը մարին։

20. Տե՛ս, ո՛վ Տէր ու նայէ՛, որո՞ւ այսպէս ըրիր. Միթէ կիները իրենց պտուղը՝ իրենց գրկած տղաքները՝ պիտի ուտե՞ն. Քահանան ու մարգարէն Տէրոջը սրբարանին մէջ պիտի սպաննուի՞ն։

21. Տղան ու ծերը փողոցներու մէջ գետնի վրայ պառկեցան, Իմ կոյսերս ու երիտասարդներս սուրէն ինկան. Քու բարկութեանդ օրը զանոնք մեռցուցիր, մորթեցիր ու չխնայեցիր։

22. Ամէն կողմէ իմ վախերս հանդիսաւոր տօնի օրուան պէս կանչեցիր Ու Տէրոջը բարկութեան օրը մնացորդ կամ ազատուած չմնաց. Իմ թշնամիս իմ գրկածներս ու մեծցուցածներս հատցուց։

Սաղմոսներ 119:137-144

137. Արդար ես դուն, ո՛վ Տէր Եւ քու դատաստաններդ ուղիղ են։

138. Քու պատուիրած վկայութիւններդ Արդար ու խիստ ճշմարիտ են։

139. Իմ նախանձս զիս մաշեցուց, Վասն զի իմ թշնամիներս քու խօսքերդ մոռցան։

140. Քու խօսքդ խիստ մաքուր է, Անոր համար քու ծառադ զանիկա կը սիրէ։

141. Ես ցած ու անարգուած եմ, Բայց քու հրամաններդ չմոռցայ։

142. Քու արդարութիւնդ յաւիտենական արդարութիւն է Ու քու օրէնքդ ճշմարտութիւն է։

143. Նեղութիւն ու վիշտ զիս գտան, Բայց քու պատուիրանքներդ իմ ուրախութիւնս են։

144. Քու վկայութիւններուդ արդարութիւնը յաւիտենական է. Իմաստուն ըրէ՛ զիս ու պիտի ապրիմ։

Առակներ 28:9-10

9. Ան որ օրէնքին մտիկ չընելու համար կը գոցէ իր ականջը, Անոր աղօթքն անգամ պիղծ է։

10. Ան որ ուղիղները չար ճամբու կ’առաջնորդէ, իր փոսին մէջ ինք պիտի իյնայ. Սակայն արդարները բարիք պիտի ժառանգեն։

Տիտոս 3:1-15

1. Յորդորէ՛, որ իշխանութիւններուն եւ պետութիւններուն հնազանդին ու հպատակին ու ամէն բարի գործերու պատրաստ գտնուին.

2. Մէկո՛ւն հայհոյութիւն չընեն, կռուարար չըլլան, հապա հեզահոգի, ամէն մարդու քաղցրութիւն ցուցնեն։

3. Վասն զի մենք ալ ատեն մը անմիտ էինք, անհնազանդ, մոլորեալ եւ զանազան ցանկութիւններու ու հեշտութիւններու կը ծառայէինք, չարութիւնով ու նախանձով կը վարուէինք, ատելի էինք եւ մէկզմէկ կ’ատէինք,

4. Բայց երբ մեր Փրկիչ Աստուծոյ քաղցրութիւնն ու մարդասիրութիւնը յայտնուեցաւ,

5. Ո՛չ թէ արդարութեան գործերէն՝ որոնք մենք ըրինք, հապա իր ողորմութեան համաձայն մեզ փրկեց նորէն ծնանելու աւազանին միջոցաւ ու Սուրբ Հոգիին նորոգելովը։

6. Որը Աստուած առատ թափեց մեր վրայ Յիսուս Քրիստոսի՝ մեր Փրկչին ձեռքով,

7. Որպէս զի անոր շնորհքովը արդարացած՝ յաւիտենական կեանքին յոյսով ժառանգորդ ըլլանք։

8. Այս խօսքը հաւատարիմ է եւ կ’ուզեմ որ ասոնք հաստատես, որպէս զի Աստուծոյ հաւատացողները աշխատին բարի գործեր կատարել։ Ասոնք են բարի ու մարդոց օգտակար բաները։

9. Բայց դուն յիմարական վէճերէն ու ազգահամարներէն ու հակառակութիւններէն եւ օրէնքի վրայով եղած կռիւներէն մէկդի՛ կեցիր, վասն զի անօգուտ են ու սնոտի։

10. Հերձուածող մարդէ՝ առաջին ու երկրորդ անգամ խրատելէ յետոյ՝ ետ քաշուէ,

11. Գիտնալով որ այնպիսին խոտորած է եւ մեղք կը գործէ ինքզինք դատապարտելով։

12. Երբ Արտեմանը կամ Տիւքիկոսը քեզի ղրկեմ, ջանա՛ ինծի գալ Նիկոպոլիս, վասն զի միտքս դրի ձմեռը հոն անցնել։

13. Զենաս օրինականը ու Ապողոսը փութով ճամբայ դիր, հոգ տանելով որ անոնց բան մը չպակսի։

14. Եւ մերիններն ալ թող սորվին բարի գործեր ընել պէտք եղած պարագաներուն մէջ, որպէս զի անպտուղ չըլլան։

15. Բարեւ կ’ընեն քեզի ամէնքն ալ որ ինծի հետ են. բարեւ տուր անոնց որ մեզ կը սիրեն հաւատքով։ Շնորհքը ձեր ամենուն հետ ըլլայ։ Ամէն։

Armenian Western Bible 1853