Beblia

Աստվածաշունչը մեկ տարում Փետրվար 20

1. Տէրը խօսեցաւ Մովսէսին ու Ահարոնին՝ ըսելով.

2. «Խօսեցէ՛ք Իսրայէլի որդիներուն ու ըսէ՛ք. Երկրի վրայ եղած բոլոր անասուններէն հետեւեալ անասունները պիտի ուտէք.

3. Ամէն ճեղքուած կճղակ ունեցող կճղակաբաշխ ու որոճացող անասուն կրնաք ուտել։

4. Բայց որոճացողէն կամ կճղակաբաշխ եղածէն հետեւեալները պիտի չուտէք՝ ուղտը, վասն զի անիկա թէեւ կ’որոճայ, բայց կճղակաբաշխ չէ, անիկա ձեզի անմաքուր ըլլայ

5. Եւ ճագարը, վասն զի անիկա կ’որոճայ, բայց կճղակաբաշխ չէ, անիկա ձեզի անմաքուր ըլլայ

6. Եւ նապաստակը, որ թէեւ կ’որոճայ, բայց կճղակաբաշխ չէ, անիկա ձեզի անմաքուր ըլլայ։

7. Եւ խոզը, որ թէեւ կճղակաբաշխ է եւ ճեղքուած կճղակ ունի, բայց չ’որոճար, անիկա ձեզի անմաքուր ըլլայ։

8. Ասոնց միսէն մի՛ ուտէք ու դիակներուն մի՛ դպչիք. ձեզի անմաքուր են։

9. Ջուրերու մէջ բոլոր եղածներէն հետեւեալները կերէք՝ ջուրերու մէջ, այսինքն ծովերու մէջ եւ գետերու մէջ բոլոր թեւ ու թեփ ունեցողը կրնաք ուտել։

10. Եւ ծովերու մէջ ու գետերու մէջ եղած բոլոր անթեւ ու անթեփ եղածները՝ ջուրերուն բոլոր զեռունները եւ ջուրերուն մէջ եղած շունչ ունեցող բոլոր կենդանիները՝ պիղծ ըլլան ձեզի։

11. Անոնք ձեզի պիղծ ըլլան. անոնց միսէն մի՛ ուտէք եւ անոնց դիակներէն զզուեցէ՛ք։

12. Ջուրերուն մէջ եղած բոլոր անթեւ ու անթեփ եղածները ձեզի պիղծ ըլլան։

13. Եւ թռչուններուն մէջ հետեւեալները պիղծ պիտի սեպէք, պիտի չուտէք։ Պիղծ են արծիւը եւ պսկուճը ու գետարծիւը

14. Եւ ցինն ու անգղը իր տեսակին պէս

15. Եւ ագռաւը իր տեսակին պէս

16. Եւ ջայլամն ու բուն եւ կկուն ու բազէն իրենց տեսակին պէս

17. Եւ հաւպատիրն ու հողամաղը եւ քաջահաւը

18. Եւ կարապը եւ հաւալուսը ու սեւ անգղը

19. Եւ արագիլն ու քարադրը իրենց տեսակին պէս եւ յոպոպն ու չիղջը։

20. Ամէն չորս ոտքի վրայ քալող թռչող զեռուն ձեզի պիղծ սեպեցէք։

21. Սակայն հետեւեալները կերէք. չորս ոտքի վրայ քալող բոլոր թռչող զեռուններէն՝ երկրի վրայ ցատկելու համար՝ ոտքերնուն վրայ ազդր ունեցողները։

22. Անոնցմէ հետեւեալները կերէք՝ մարախը իր տեսակին պէս ու գրուիճը իր տեսակին պէս եւ խարագուլը իր տեսակին պէս ու ջորեակը իր տեսակին պէս։

23. Բայց մնացած բոլոր չորս ոտքով թռչող զեռունները ձեզի պիղծ ըլլան։

24. Անոնցմով դուք անմաքուր պիտի ըլլաք. ամէն անոնց դիակներուն դպչողը մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ։

25. Եւ բոլոր անոնց դիակները վերցնողը իր հանդերձները պիտի լուայ ու մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ։

26. Բոլոր անասունները, որոնք կճղակաբաշխ են, բայց կճղակնին ճեղքուած չէ եւ չեն որոճար, անմաքուր են ձեզի. ով որ անոնց դիակներուն դպչի, անմաքուր պիտի ըլլայ։

27. Եւ բոլոր չորս ոտքի վրայ քալող անասուններէն՝ բոլոր թաթերնուն վրայ քալողները անմաքուր ըլլան ձեզի. ամէն անոնց դիակներուն դպչողը մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ։

28. Եւ անոնց դիակները վերցնողը իր լաթերը պէտք է լուայ ու մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ. անոնք անմաքուր են ձեզի։

29. Եւ երկրի վրայ սողացող սողուններուն մէջ հետեւեալները անմաքուր են ձեզի՝ աքիսն ու մուկը եւ տիտեռը իրենց տեսակին պէս

30. Եւ կովադիան ու մողէսը եւ քարաթօշը ու խոմէթը եւ գետնառիւծը։

31. Բոլոր սողացողներուն մէջ ձեզի անմաքուր եղածները ասոնք են։ Անոնց մեռածին դպչողը մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ։

32. Եւ անոնցմէ մեռած մը ինչ բանի վրայ որ իյնայ, փայտէ աման ըլլայ կամ հանդերձ կամ մորթ կամ քուրձ, ի՛նչ տեսակ գործածական աման որ ըլլայ, անմաքուր պիտի ըլլայ։ Ջուրը պիտի ձգուի ան ու մինչեւ իրիկուն անմաքուր ըլլայ եւ ետքը մաքուր սեպուի։

33. Անոնցմէ ոեւէ մէկը, որ հողէ ամանին մէջ իյնալու ըլլայ, ամանին մէջ եղածը անմաքուր պիտի ըլլայ։ Այն ամանը պէտք է կոտրէք։

34. Ամէն ուտելու կերակուր, որուն վրայ ջուր կայ ու ասոնցմէ ոեւէ մէկը մէջը իջնայ ՝ ՝, անմաքուր պիտի ըլլայ. նոյնպէս ամէն ամանի մէջ եղած բոլոր խմուելիքը անմաքուր պիտի ըլլայ։

35. Եւ ամէն բան, որուն վրայ ասոնց դիակը կ’իյնայ, անմաքուր պիտի ըլլայ. թէ ՛ թոնիր ըլլայ եւ թէ՛ վառարան, պիտի աւրուի. ասոնք անմաքուր են ու անմաքուր պիտի սեպուին ձեզի։

36. Բայց աղբիւրը կամ հորը, ուր հաւաքուած ջուր կայ՝ ՝, մաքուր պիտի ըլլայ. սակայն անոնց դիակներուն դպչողը անմաքուր պիտի ըլլայ։

37. Եւ եթէ անոնց դիակը ցանուելու սերմի վրայ իյնայ, մաքուր պիտի ըլլայ այն։

38. Բայց եթէ սերմին վրայ ջուր դրուած ըլլայ ու անոր վրայ անոնց դիակը իյնայ, այն ձեզի անմաքուր պիտի ըլլայ։

39. Եւ եթէ ձեր ուտելու կենդանիներէն մէկը մեռնի, անոր դիակին դպչողը մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ։

40. Եւ անոր դիակէն ուտողը իր հանդերձները պիտի լուայ ու մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ եւ անոր դիակը վերցնողը իր հանդերձները պիտի լուայ ու մինչեւ իրիկուն անմաքուր ըլլայ։

41. Երկրի վրայ սողացող ամէն սողուն պիղծ է. պէտք չէ ուտուի այն։

42. Երկրի վրայ բոլոր սողացող սողունները՝ իր փորին վրայ քալողը կամ չորս ոտքի վրայ պտըտողը եւ կամ բազմոտանի եղածները մի՛ ուտէք, վասն զի պիղծ են։

43. Ոեւէ սողունով անձերնիդ մի՛ պղծէք. անոնցմով պղծուելով անձերնիդ անմաքուր մի՛ ընէք։

44. Որովհետեւ ես եմ Տէր Աստուածը, ուստի սրբեցէք անձերնիդ ու սուրբ եղէ՛ք, վասն զի ես սուրբ եմ։ Բնաւ երկրի վրայ սողացող ոեւէ զեռունով անձերնիդ մի՛ պղծէք։

45. Քանզի ես եմ Եհովան, որ ձեզ Եգիպտոսի երկրէն հանեցի, որպէս զի ձեզի Աստուած ըլլամ. ուստի սուրբ եղէ՛ք, վասն զի ես սուրբ եմ»։

46. Չորքոտանիներուն եւ թռչուններուն ու ջուրերուն մէջ շարժող բոլոր շնչաւոր կենդանիներուն եւ երկրի վրայ սողացող բոլոր կենդանիներուն օրէնքը այս է.

47. Որպէս զի անմաքուրին ու մաքուրին մէջտեղ եւ ուտուելու անասունին ու չուտուելու անասունին մէջտեղ տարբերութիւն դնէք։

Լեւիտիկոս 12:1-8

1. Տէրը խօսեցաւ Մովսէսին՝ ըսելով.

2. «Խօսէ՛ Իսրայէլի որդիներուն ու ըսէ՛. Եթէ կին մը սերմ առնէ ու արու զաւակ ծնանելու ըլլայ, եօթը օր անմաքուր պիտի ըլլայ. իր դաշտանին համար զատուելու օրերուն համեմատ անմաքուր պիտի ըլլայ։

3. Եւ ութերորդ օրը տղուն անթլփատութեան մարմինը պիտի թլփատուի։

4. Անիկա իր մաքրուելուն արիւնովը երեսունըերեք օր պիտի նստի ու մինչեւ իր մաքրուելու օրերուն լմննալը՝ բնաւ սուրբ բանի մը պիտի չդպչի, ո՛չ ալ սրբարանը մտնէ։

5. Բայց եթէ անիկա աղջիկ ծնանալեու ըլլայ, երկու շաբաթ անմաքուր պիտի ըլլայ իր դաշտանի ժամանակին պէս եւ վաթսունըվեց օր իր մաքրուելուն արիւնովը պիտի նստի։

6. «Երբ տղայ կամ աղջիկ զաւկի համար իր մաքրուելու օրերը լմննան, վկայութեան խորանին դուռը ողջակէզի համար մէկ տարեկան գառ ու մեղքի պատարագի համար աղաւնիի ձագ մը կամ տատրակ մը պէտք է բերէ քահանային,

7. Որ մատուցանէ Տէրոջը ու քաւութիւն ընէ անոր համար եւ անիկա իր արիւնին աղբիւրէն պիտի մաքրուի։ Արու կամ էգ զաւակ ծնանողին օրէնքը այս է։

8. Եւ եթէ գառ բերելու կարող չըլլայ, երկու տատրակ կամ աղաւնիի երկու ձագ թող առնէ, մէկը ողջակէզի ու միւսը մեղքի պատարագի համար եւ քահանան քաւութիւն թող ընէ անոր համար ու անիկա մաքրուի»։

Սաղմոսներ 25:8-15

8. Տէրը բարի եւ ուղիղ է. Անոր համար մեղաւորներուն կը սորվեցնէ ճամբան։

9. Դատաստանի մէջ պիտի առաջնորդէ հեզերուն Ու իր ճամբան հեզերուն պիտի սորվեցնէ։

10. Տէրոջը բոլոր ճամբաները ողորմութիւն ու ճշմարտութիւն են՝ Իր ուխտը ու վկայութիւնները պահողներուն։

11. Ո՛վ Տէր, քու անուանդ համար Ներէ իմ անօրէնութիւնս, վասն զի մեծ է։

12. Ո՞վ է այն մարդը որ Տէրոջմէն կը վախնայ։ Ահա անոր պիտի սորվեցնէ իր ընտրած ճամբան։

13. Անոր անձը բարութեան մէջ պիտի բնակի Ու անոր սերունդը երկիրը պիտի ժառանգէ։

14. Տէրոջը բարեկամութիւնը իրմէ վախցողներուն հետ է Ու իր ուխտը անոնց կը սորվեցնէ։

15. Իմ աչքերս ամէն ատեն Տէրոջը կը նային, Վասն զի ան պիտի հանէ իմ ոտքերս որոգայթէն։

Առակներ 10:1-3

1. Իմաստուն տղան իր հայրը կ’ուրախացնէ, Բայց անմիտ տղան իր մօրը տրտմութիւն է։

2. Անօրէնութեան գանձերը օգուտ չեն ըներ, Բայց արդարութիւնը մահուանէ կ’ազատէ։

3. Տէրը արդարին հոգին անօթի չի թողուր, Բայց ամբարիշտներուն ցանկութիւնը կը խափանէ։

նշագծել 2:1-28

1. Նորէն Կափառնայում մտաւ։ Քանի մը օր յետոյ լսուեցաւ թէ անիկա տան մը մէջ է։

2. Շուտով շատ մարդիկ ժողուեցան, այնպէս որ ա՛լ տեղ չկար, ոչ ալ՝ դրան քովերը ու կը պատգամէր անոնց Աստուծոյ խօսքը։

3. Իրեն չորս մարդով վերցուած անդամալոյծ մը բերին,

4. Բայց տեսնելով որ բազմութենէն չէին կրնար անոր մօտենալ, քակեցին տանը տանիքը ուր կը գտնուէր Յիսուս ու ծակ մը բանալով վար իջեցուցին մահիճը, որուն վրայ պառկած էր անդամալոյծը։

5. Յիսուս անոնց հաւատքը տեսնելով՝ ըսաւ անդամալոյծին. «Ո՛րդեակ, քու մեղքերդ քեզի ներուած են»։

6. Մէկ քանի դպիրներ, որ հոն նստեր էին, իրենց սրտերուն մէջ կը խորհէին՝ ըսելով.

7. «Ինչո՞ւ համար ասիկա այսպիսի հայհոյութիւններ կ’ընէ, ոչ ոք կրնայ մեղքերու թողութիւն տալ, բայց միայն Աստուած»։

8. Յիսուս իսկոյն իմանալով իր հոգիին մէջ՝ որ անոնք այնպէս կը խորհին իրենց մէջ, ըսաւ անոնց. «Ի՞նչ կը խորհիք սրտերնուդ մէջ։

9. Ո՞րը աւելի դիւրին է անդամալոյծին՝ ‘Քու մեղքերդ քեզի ներուած են’ ըսե՞լը, թէ՝ ‘Ելիր, մահիճդ առ ու քալէ’ ըսելը։

10. Բայց որպէս զի գիտնաք թէ Որդին մարդոյ իշխանութիւն ունի երկրի վրայ մեղքերու թողութիւն տալու, (ըսաւ անդամալոյծին).

11. «Քեզի կ’ըսեմ, Ելի՛ր, մահիճդ ա՛ռ ու տունդ գնա»։

12. Ան ալ շուտ մը ելաւ եւ իր մահիճը առնելով՝ ամենուն առջեւէն դուրս ելաւ, այնպէս որ ամէնքը ապշած մնացին, եւ փառք տուին Աստուծոյ ու ըսին. «Այսպիսի բան մը ամենեւին տեսած չէինք»։

13. Յետոյ ելաւ ծովեզերքը։ Բոլոր ժողովուրդը իրեն կու գային եւ կը սորվեցնէր անոնց։

14. Երբ կ’անցնէր, տեսաւ Ղեւի Ալփէոսեանը, որ մաքս ընդունելու տեղը նստեր էր ու ըսաւ անոր. «Եկուր իմ ետեւէս»։ Ան ալ ելաւ անոր ետեւէն գնաց։

15. Երբ սեղան նստած էր անոր տանը մէջ, շատ մաքսաւորներ ու մեղաւորներ ալ սեղան նստած էին Յիսուսին ու անոր աշակերտներուն հետ. քանզի շատուոր էին որոնք անոր ետեւէն կ՛երթային։

16. Դպիրներն ու փարիսեցիները, երբ տեսան թէ անիկա մաքսաւորներու եւ մեղաւորներու հետ կ’ուտէ, ըսին անոր աշակերտներուն. «Ինչո՞ւ համար մաքսաւորներու եւ մեղաւորներու հետ կ’ուտէ ու կը խմէ»։

17. Յիսուս երբ լսեց՝ ըսաւ անոնց. «Առողջներուն բժիշկ պէտք չէ, հապա՝ հիւանդներուն։ Ես արդարները կանչելու չեկայ, հապա՝ մեղաւորները »։

18. Յովհաննէսին ու փարիսեցիներուն աշակերտները ծոմ կը պահէին։ Եկան ու ըսին անոր. «Ինչո՞ւ Յովհաննէսին ու փարիսեցիներուն աշակերտները ծոմ կը պահեն, բայց քու աշակերտները ծոմ չեն պահեր»։

19. Յիսուս ըսաւ անոնց. «Միթէ կարելի՞ է որ հարսանիքին տղաքը, երբ փեսան իրենց հետ է, ծոմ պահեն։ Որչափ ժամանակ որ փեսան իրենց հետ է, կարելի չէ որ ծոմ պահեն։

20. Բայց օրեր պիտի գան, երբ փեսան իրենցմէ վերցուի, այն ատեն ծոմ պիտի պահեն։

21. Մէկը կարկտան չի ձգեր նոր լաթի կտոր մը հին հանդերձի վրայ. քանզի՝ այն նորը որ անոր լրութեանը համար դրուած է, հինէն կ’առնէ ու պատռուածքը աւելի գէշ կ’ըլլայ,

22. Ոչ ալ մէկը նոր գինին հին տիկերու մէջ կը դնէ. քանզի՝ նոր գինին տիկերը կը պատռէ ու գինին կը թափի եւ տիկերը կը կորսուին. հապա նոր գինին նոր տիկերու մէջ դնելու է»։

23. Երբ շաբաթ օր մը ինք արտերուն մէջէն կ՛անցնէր, իր աշակերտները, որ իր հետ էին, սկսան ցորենի հասկեր փրցնել։

24. Փարիսեցիները ըսին իրեն. «Նայէ շաբաթ օրը ի՞նչ կ’ընեն, որ արտօնուած չէ»։

25. Ինքն ալ անոնց ըսաւ. «Բնաւ չէ՞ք կարդացեր դուք Դաւիթին ըրածը՝ երբ անօթեցաւ պէտք ունեցաւ եւ ինք ու անոնք որ իրեն հետ էին։

26. Մտաւ Աստուծոյ տունը Աբիաթար քահանայապետին օրով եւ առաջաւորութեան հացերը կերաւ ու տուաւ անոնց ալ որ իրեն հետ էին, որ մէկո՛ւն օրինաւոր չէր ուտել, բայց միայն քահանաներուն»։

27. Եւ աւելցուց. «Շաբաթը մարդուն համար եղաւ, ո՛չ թէ մարդը շաբաթին համար։

28. Եւ ուրեմն Որդին մարդոյ շաբաթին ալ տէրն է»։

Armenian Western Bible 1853