Beblia

Աստվածաշունչը մեկ տարում Մարտ 11

1. Տէրը խօսեցաւ Մովսէսին ու Ահարոնին՝ ըսելով.

2. «Այս է օրէնքին որոշումը, որ Տէրը պատուիրեց՝ ըսելով. Ըսէ՛ Իսրայէլի որդիներուն, որ քեզի անարատ ու անբիծ կարմիր երինջ մը բերեն, որուն վրայ լուծ դրուած չըլլայ։

3. Եւ Եղիազար քահանային պէտք է տաք զանիկա, որպէս զի բանակէն դուրս հանէ ու իր առջեւ մորթեն զանիկա։

4. Եւ Եղիազար քահանան իր մատովը անոր արիւնէն թող առնէ ու դէպի վկայութեան խորանին առջեւի կողմը եօթը անգամ սրսկէ անոր արիւնէն։

5. Ետքը իր աչքին առջեւ թող այրեն երինջը։ Անոր մորթն ու միսը եւ անոր արիւնը աղբովը մէկտեղ թող այրեն։

6. Քահանան թող առնէ եղեւին փայտ, զոպայ ու կրկնակի կարմիր եւ երինջը այրող կրակին մէջ նետէ։

7. Եւ քահանան իր հանդերձներն ու իր մարմինը ջրով թող լուայ ու ետքը բանակը մտնէ եւ քահանան մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ։

8. Եւ զանիկա այրողը իր հանդերձներն ու իր մարմինը ջրով պէտք է լուայ եւ մինչեւ իրիկուն անմաքուր ըլլայ։

9. Եւ մաքուր մարդ մը երինջին մոխիրը պիտի հաւաքէ ու բանակէն դուրս մաքուր տեղ մը դնէ եւ Իսրայէլի որդիներուն ժողովուրդին համար պիտի պահուի, մեղաց համար մաքրութեան ջուր ըլլալու։

10. Եւ երինջին մոխիրը հաւաքողը իր հանդերձները պէտք է լուայ ու մինչեւ իրիկուն անմաքուր ըլլայ եւ ասիկա Իսրայէլի որդիներուն ու անոնց մէջ պանդխտացող օտարականին համար յաւիտենական կանոն թող ըլլայ։

11. Ով որ մեռած մարդու մը մարմինին դպչի, եօթը օր անմաքուր պէտք է սեպուի։

12. Անիկա անով զինք մաքրել թող տայ երրորդ օրը, եօթներորդ օրը մաքուր թող սեպուի։ Բայց եթէ երրորդ օրը չմաքրուի, եօթներորդ օրը մաքուր պիտի չսեպուի։

13. Ով որ մեռած մարդու մարմնին դպչի ու ինքզինք չմաքրէ, Տէրոջը խորանը կը պղծէ եւ այն անձը Իսրայէլէն պէտք է կորսուի. անոր վրայ մաքրութեան ջուրը չսրսկուելուն համար անիկա անմաքուր է. իր անմաքրութիւնը տակաւին իր վրայ է։

14. Վրանի մէջ մեռնող մարդուն համար օրէնքը այս է. այն վրանին մէջ ամէն մտնող եւ այն վրանէն ամէն եղող եօթը օր անմաքուր պիտի ըլլայ

15. Եւ ամէն բաց աման, որ իր վրայ խուփ չունի, անմաքուր պիտի ըլլայ։

16. Եւ ով որ դպչի դաշտի վրայ սրով սպաննուածի մը, կամ բնական մահով մեռածի մը, կամ մարդու ոսկորի մը եւ կամ գերեզմանի մը, եօթը օր անմաքուր թող ըլլայ։

17. Եւ անմաքուր եղողին համար՝ այն մեղքի համար՝ այրուած երինջին մոխիրէն առնելով՝ ամանի մը մէջ վրան կենդանի ջուր թող դնեն

18. Եւ մաքուր մարդ մը զոպայ թող առնէ ու զայն ջուրը խոթէ եւ վրանին վրայ ու բոլոր ամաններուն վրայ եւ հոն եղած մարդոց վրայ ու ոսկորի մը կամ սպաննուածի մը կամ մեռածի մը եւ կամ գերեզմանի մը դպչողին վրայ սրսկէ։

19. Եւ մաքուր մարդը թող սրսկէ անմաքուրին վրայ՝ երրորդ օրը ու եօթներորդ օրը եւ եօթներորդ օրը զանիկա թող մաքրէ։ Անիկա ալ իր հանդերձները թող լուայ ու ջրով լուացուի եւ իրիկունը մաքրուի։

20. Բայց այն անմաքուր մարդը, որ չի մաքրուիր, ժողովուրդին մէջէն պէտք է կորսուի, վասն զի Տէրոջը սրբարանը պղծեց. անոր վրայ մաքրութեան ջուրը չսրսկուեցաւ, անիկա անմաքուր է։

21. Յաւիտենական կանոն մը ըլլայ անոնց, որ մաքրութեան ջուրը սրսկողը իր լաթերը լուայ ու մաքրութեան ջուրին դպչողը մինչեւ իրիկուն անմաքուր ըլլայ։

22. Եւ անմաքուր անձը ինչ բանի որ դպչի, այն ան անմաքուր պիտի ըլլայ ու անոր դպչող մարդը մինչեւ իրիկուն անմաքուր պիտի ըլլայ’»։

Թվերը 20:1-29

1. Իսրայէլի որդիներուն բոլոր ժողովուրդը Սին անապատը եկան առաջին ամսուն ու ժողովուրդը Կադէսի մէջ իջեւան ըրաւ։ Մարիամ հոն մեռաւ ու հոն թաղուեցաւ։

2. Ժողովուրդին խմելու ջուր չկար, ուստի Մովսէսին եւ Ահարոնին քով հաւաքուեցան։

3. Ժողովուրդը Մովսէսին հետ վիճեցան ու ըսին. «Երանի՜ թէ մենք ալ մեռնէինք, երբ մեր եղբայրները մեռան Տէրոջը առջեւ։

4. Ինչո՞ւ Տէրոջը ժողովուրդը այս անապատը բերիք, որ մենք ու մեր անասունները հոս մեռնինք։

5. Ինչո՞ւ մեզ Եգիպտոսէն հանեցիք, մեզ այս գէշ տեղը բերելո՞ւ համար։ Հոս ո՛չ սերմ ցանելու տեղ է, ո՛չ ալ՝ թզենիներու ու այգիներու եւ նռնենիներու. խմելու ջուր անգամ չկայ»։

6. Մովսէս ու Ահարոն ժողովուրդին առջեւէն ելլելով վկայութեան խորանին դուռը գացին ու իրենց երեսին վրայ ինկան եւ Տէրոջը փառքը անոնց երեւցաւ։

7. Եւ Տէրը խօսեցաւ Մովսէսին՝ ըսելով.

8. «Գաւազանը ա՛ռ ու ժողովուրդը հաւաքէ՛, դուն ու քու եղբայրդ Ահարոն եւ անոնց աչքերուն առջեւ ըսէք ապառաժին ու իր ջուրը պիտի տայ։ Դուն ապառաժէն ջուր պիտի հանես անոնց ու ժողովուրդին եւ անոնց անասուններուն խմցնես»։

9. Մովսէս առաւ գաւազանը Տէրոջը առջեւէն, ինչպէս իրեն պատուիրեց։

10. Մովսէս ու Ահարոն ժողովուրդը ապառաժին առջեւ հաւաքեցին եւ Մովսէս ըսաւ անոնց. «Լսեցէ՛ք հիմա, ո՛վ ապստամբներ, ձեզի այս ապառաժէ՞ն ջուր պէտք է հանենք»։

11. Եւ Մովսէս իր ձեռքը վերցուց ու գաւազանովը երկու անգամ ապառաժին զարկաւ եւ առատօրէն ջուր ելաւ եւ ժողովուրդն ու անոնց անասունները խմեցին։

12. Տէրը խօսեցաւ Մովսէսին ու Ահարոնին. «Որովհետեւ ինծի չհաւատացիք Իսրայէլի որդիներուն աչքերուն առջեւ զիս փառաւորելու, անոր համար այս ժողովուրդը դուք պիտի չտանիք այն երկիրը, որ անոնց տուի»։

13. Մերիպայի ջուրը այս է. վասն զի Իսրայէլի որդիները Տէրոջը դէմ վիճեցան եւ ինք փառաւորուեցաւ անոնց մէջ։

14. Մովսէս Կադէսէն դեսպաններ ղրկեց Եդովմի թագաւորին ու ըսաւ. «Այսպէս կ’ըսէ քու եղբայրդ Իսրայէլ, Մեզի պատահած բոլոր նեղութիւնը գիտես.

15. Ի՛նչպէս մեր հայրերը Եգիպտոս իջան եւ բնակեցանք Եգիպտոսի մէջ երկար ատեն եւ Եգիպտացիները չարչարեցին մեզ ու մեր հայրերը։

16. Եւ երբ մենք Տէրոջը աղաղակեցինք, լսեց մեր ձայնը եւ հրեշտակ մը ղրկեց ու մեզ Եգիպտոսէն հանեց եւ ահա մենք քու սահմանիդ ծայրի Կադէս քաղաքին մէջ ենք.

17. Արտօնէ, որ անցնինք քու երկրէդ. արտերէն ու այգիներէն պիտի չանցնինք եւ հորերէն ջուր պիտի չխմենք. արքունական ճամբայէն պիտի երթանք, աջ կամ ձախ կողմը պիտի չխոտորինք՝ մինչեւ որ քու սահմանէդ անցնինք»։

18. Բայց Եդովմ ըսաւ անոր. « Իմ երկրէս՝ ՝ մի՛ անցնիր, ապա թէ ոչ՝ սրով քու դէմդ կ’ելլեմ»։

19. Իսրայէլի որդիները ըսին անոր. «Մենք մեծ ճամբայէն կ’անցնինք եւ եթէ մենք՝ ես ու իմ անասուններս քու ջուրէդ խմենք, անոր գինը կը հատուցանեմ։ Առանց ուրիշ բան մը ընելու իմ ոտքերովս կ’անցնիմ»։

20. Եւ անիկա ըսաւ. «Պիտի չանցնիս»։ Եւ Եդովմ մեծ բազմութիւնով ու հզօր ձեռքով անոնց դէմը ելաւ։

21. Այսպէս Եդովմ իր սահմանէն Իսրայէլին ճամբայ տալ չուզեց. ուստի Իսրայէլ դարձաւ անկէ։

22. Կադէսէն չուեցին ու Իսրայէլի որդիներուն բոլոր ժողովուրդը Հովր լեռը եկան։

23. Տէրը խօսեցաւ Մովսէսին ու Ահարոնին Հովր լեռը՝ Եդովմի երկրին սահմանին քով՝ ըսելով.

24. «Ահարոն իր ժողովուրդին պիտի խառնուի. քանզի Մերիպայի ջուրին քով իմ հրամանիս դէմ ապստամբութիւն ընելուդ համար պիտի չմտնէ այն երկիրը, որ Իսրայէլի որդիներուն տուի։

25. Ահարոնն ու անոր որդին Եղիազարը ա՛ռ ու Հովր լեռը հանէ զանոնք։

26. Ահարոնը իր զգեստներէն մերկացո՛ւր ու անոր որդիին Եղիազարին հագցուր զանոնք. վասն զի Ահարոն իր ժողովուրդին պիտի խառնուի ու հոն մեռնի»։

27. Մովսէս Տէրոջը պատուիրածին պէս ըրաւ ու բոլոր ժողովուրդին աչքին առջեւ Հովր լեռը ելան։

28. Մովսէս մերկացուց Ահարոնը իր զգեստներէն ու անոր որդիին Եղիազարին հագցուց զանոնք։ Եւ Ահարոն հոն լերանը գլուխը մեռաւ։ Մովսէս ու Եղիազար լեռնէն իջան։

29. Երբ բոլոր ժողովուրդը տեսան, որ Ահարոն մեռաւ, Իսրայէլի բոլոր տունը Ահարոնին համար երեսուն օր լացին։

Սաղմոսներ 33:1-9

1. Ո՛վ արդարներ, Տէրոջմով ցնծացէք։ Ուղիղներուն կը վայլէ օրհնութիւն երգել ։

2. Գովեցէ՛ք Տէրը քնարով։ Տասը լար ունեցող տաւիղով սաղմոս երգեցէ՛ք անոր։

3. Նոր երգ մը երգեցէ՛ք անոր, Վարպետութեամբ նուագարանները զարկէ՛ք՝ ցնծութեան ձայնով,

4. Վասն զի Տէրոջը խօսքը շիտակ է Ու անոր բոլոր գործերը ճշմարտութեամբ են։

5. Անիկա արդարութիւնը ու իրաւունքը կը սիրէ։ Տէրոջը ողորմութիւնովը երկիրը լեցուն է։

6. Տէրոջը խօսքովը երկինք ստեղծուեցաւ Ու իր բերնին հոգիովը՝ անոր բոլոր զօրքը։

7. Ծովուն ջուրերը դէզի մը պէս՝ ՝ կը հաւաքէ, Անդունդները շտեմարաններու մէջ կը դնէ։

8. Ամէն երկիր թող Տէրոջմէն վախնայ Ու անկէ դողան աշխարհի բոլոր բնակիչները։

9. Վասն զի անիկա ըսաւ ու եղաւ։ Ինք հրամայեց ու հաստատուեցաւ։

Առակներ 11:22-24

22. Գեղեցիկ կինը, որ խոհեմութիւն չունի, Խոզին քիթը դրուած ոսկի օղակին կը նմանի ։

23. Արդարներուն ցանկութիւնը միայն բարութիւն է, Բայց անօրէններուն ակնկալութիւնը բարկութիւն պիտի ըլլայ։

24. Մարդ կայ, որ իր ստացուածքը ցրուելով կ’աւելցնէ Ու մարդ կայ, որ չափէ դուրս կը խնայէ, բայց կարօտութեան կը հասնի ։

նշագծել 12:1-27

1. Ապա շարունակեց առակներով խօսիլ անոնց հետ ու ըսել. «Մարդ մը այգի տնկեց, անոր շուրջը ցանկ քաշեց, հնձան փորեց, աշտարակ շինեց եւ զանիկա մշակներու յանձնեց ու ինք օտար երկիր մը գնաց։

2. Ատենին ծառայ մը ղրկեց մշակներուն, որպէս զի մշակներէն այգիին պտուղէն առնէ։

3. Իսկ անոնք բռնեցին, ծեծեցին զանիկա, պարապ ճամբեցին։

4. Նորէն ուրիշ ծառայ մըն ալ ղրկեց անոնց։ Զանիկա քարկոծելով գլուխը վիրաւորեցին ու անարգուած ճամբեցին։

5. Դարձեալ ուրիշ մը ղրկեց։ Զանիկա սպաննեցին։ Շատ ուրիշներ ալ ղրկեց, որոնցմէ մէկ քանիները ծեծեցին ու մէկ քանիները սպաննեցին։

6. Ուստի՝ սիրելի որդի մըն ալ ունենալով, վերջապէս զանիկա ալ ղրկեց անոնց՝ ըսելով. «Թերեւս ամչնան իմ որդիէս»։

7. Բայց այն մշակները ըսին իրարու. «Ասիկա է ժառանգորդը. եկէք զանիկա սպաննենք ու ժառանգութիւնը մերը ըլլայ»։

8. Բռնեցին զանիկա ու սպաննեցին ու այգիէն դուրս հանեցին։

9. Ուստի այգիին տէրը ի՞նչ պիտի ընէ։ Պիտի գայ ու կորսնցնէ մշակները եւ այգին ուրիշներու պիտի տայ։

10. Այս գիրը չէ՞ք կարդացեր, թէ ‘Այն քարը, որ շինողները անարգեցին, անիկա անկիւնին գլուխը եղաւ’.

11. Ասիկա Տէրոջմէն եղաւ եւ զարմանալի է մեր աչքերուն»։

12. Մտածեցին բռնել զանիկա, բայց ժողովուրդէն վախցան, քանզի իմացան որ այն առակը իրենց համար ըսաւ եւ ձգեցին զանիկա ու գացին։

13. Եւ Փարիսեցիներն ու Հերովդէսեանները քանի մը հոգի ղրկեցին անոր, որպէս զի խօսքով բռնեն զանիկա։

14. Անոնք եկան ու ըսին անոր. «Վա՛րդապետ, գիտենք թէ ճշմարտասէր ես եւ մէկո՛ւն համար հոգդ չէ, քանզի մարդոց երեսպաշտութիւն չես ըներ, հապա ճշմարտութեամբ Աստուծոյ ճամբան կը սորվեցնես. Կայսրին տուրք տալ օրինաւո՞ր է։ Տա՞նք թէ չտանք»։

15. Յիսուս գիտնալով անոնց կեղծաւորութիւնը՝ ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ զիս կը փորձէք։ Բերէ՛ք ինծի դահեկան մը որ տեսնեմ»։

16. Անոնք բերին։ Ըսաւ անոնց. «Որո՞ւնն է այս պատկերը ու գիրը»։ Անոնք ըսին. «Կայսրին»։

17. Յիսուս պատասխան տալով ըսաւ անոնց. «Ա՛յն որ Կայսրինն է՝ Կայսրին տուէք եւ ա՛յն որ Աստուծոյն է՝ Աստուծոյ տուէք »։ Ու զարմացան անոր վրայ։

18. Անոր քով եկան սադուկեցիներ, որոնք կ’ըսեն թէ յարութիւն չկայ եւ անոր հարցուցին՝ ըսելով.

19. «Վարդա՛պետ, Մովսէս մեզի գրեց թէ՝ ‘Եթէ մէկուն եղբայրը մեռնի ու կինը ձգէ եւ զաւակ չունենայ, անոր եղբայրը առնէ անոր կինը եւ իր եղբօրը զաւակ տայ’։

20. Արդ եօթը եղբայրներ կային։ Առաջինը կին առաւ ու մեռաւ եւ զաւակ չունեցաւ։

21. Երկրորդը առաւ զանիկա ու մեռաւ։ Ան ալ զաւակ չունեցաւ. նոյնպէս ալ երրորդը։

22. Ու եօթն ալ զանիկա առին եւ զաւակ չունեցան. ամենէն ետքը կինն ալ մեռաւ։

23. Ուրեմն յարութեան ատեն, երբ յարութիւն առնեն, անոնցմէ որո՞ւն կինը պիտի ըլլայ. վասն զի եօթն ալ զանիկա կին ունեցան»։

24. Յիսուս պատասխան տալով՝ անոնց ըսաւ. «Ատոր համար չէ՞ որ մոլորած էք, որ ո՛չ գրքերը գիտէք եւ ո՛չ Աստուծոյ զօրութիւնը։

25. Քանզի երբ մեռելներէն յարութիւն առնեն, ո՛չ կին կ’առնեն եւ ո՛չ էրկան կը տրուին, հապա երկնքի հրեշտակներուն պէս կ’ըլլան։

26. Բայց մեռելներուն համար՝ թէ յարութիւն կ’առնեն, Մովսէսին գրքին մէջ չէ՞ք կարդացեր մորենիին վրայ, ի՛նչպէս Աստուած անոր խօսեցաւ՝ ըսելով. ‘Ես եմ Աբրահամին Աստուածը եւ Իսահակին Աստուածը ու Յակոբին Աստուածը’։

27. Անիկա մեռելներուն Աստուածը չէ, հապա կենդանիներուն. ուրեմն դուք խիստ մոլորած էք»։

Armenian Western Bible 1853