Beblia

Աստվածաշունչը մեկ տարում Հունիս 11

1. Եղիսէ մարգարէն մարգարէներու որդիներէն մէկը կանչեց ու անոր ըսաւ. «Գօտիդ մէջքդ կապէ՛ ու այս իւղին շիշը ձեռքդ ա՛ռ եւ Ռամովթ-Գաղաադ գնա՛։

2. Երբ հոն երթաս՝ Նամեսսեան Յովսափատին որդին Յէուն գտիր ու մտնելով՝ զանիկա իր եղբայրներուն մէջէն ա՛ռ եւ ներքին սենեակ մը տար

3. Ու իւղին շիշը ա՛ռ եւ անոր գլխուն վրայ թափէ՛ ու ըսէ՛. ‘Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Քեզ Իսրայէլի վրայ թագաւոր օծեցի»’ ու դուռը բա՛ց ու փախիր, մի՛ ուշանար»։

4. Այն պատանին, նորահասակ մարգարէն, Ռամովթ-Գաղաադ մնաց։

5. Երբ հոն հասաւ, տեսաւ զօրքերու իշխանները, որոնք նստեր էին։ Անիկա ըսաւ- «Ո՛վ իշխան, քեզի խօսք մը ունիմ»։ Ու Յէու ըսաւ. «Մեզմէ որո՞ւ»։ Անիկա ըսաւ. «Քեզի՛, ո՛վ իշխան»։

6. Յէու ելաւ, ներս մտաւ ու անիկա իւղը անոր գլխուն վրայ թափեց ու ըսաւ. «Իսրայէլի Տէր Աստուածը այսպէս կ’ըսէ. ‘Քեզ Տէրոջը ժողովուրդին, Իսրայէլի վրայ թագաւոր օծեցի.

7. Քու տիրոջդ Աքաաբին տունը պիտի զարնես, որպէս զի իմ ծառաներուս՝ մարգարէներուն՝ արիւնին ու Տէրոջը բոլոր ծառաներուն արիւնին վրէժը առնեմ Յեզաբէլէն։

8. Աքաաբին բոլոր տունը բնաջինջ պիտի ըլլայ եւ Աքաաբին բոլոր այր մարդիկն ու Իսրայէլի մէջի գերին ու ազատը պիտի կորսնցնեմ։

9. Աքաաբին տունը Նաբատի որդիին Յերոբովամին տանը պէս ու Աքիային որդիին Բաասային տանը պէս պիտի ընեմ։

10. Յեզրայէլի ագարակին մէջ շուները Յեզաբէլը պիտի ուտեն ու զանիկա թաղող պիտի չըլլայ’»։ Ետքը դուռը բացաւ ու փախաւ։

11. Յէու իր տիրոջը ծառաներուն ելաւ, որոնք ըսին. «Ողջութի՞ւն է. այդ անմիտը ինչո՞ւ քեզի եկաւ»։ Յէու անոնց ըսաւ. «Դուք այն մարդն ու անոր խօսքերը գիտէք»։

12. Անոնք ըսին. «Շիտակ չէ, պատմէ մեզի հիմա»։ Ան ալ ըսաւ. «Անիկա ինծի այսպէս ու այսպէս խօսեցաւ՝ ըսելով. ‘Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Քեզ Իսրայէլի վրայ թագաւոր օծեցի»’։

13. Այն ատեն շուտով ամէն մարդ իր հանդերձը առաւ ու սանդուխին գլխուն վրայ անոր տակ դրին ու փող հնչեցնելով ըսին. «Յէու թագաւոր եղաւ»։

14. Այսպէս՝ Նամեսսեան Յովսափատին որդին Յէու Յովրամին դէմ գլուխ վերցուց։ (Իսկ Յովրամ բոլոր Իսրայէլին հետ Ասորիներուն Ազայէլ թագաւորին դէմ Ռամովթ-Գաղաադը կը պահպանէր.

15. Սակայն Յովրամ թագաւորը Ասորիներուն Ազայէլ թագաւորին հետ պատերազմ ըրած ատենը Ասորիներուն տուած վէրքերէն առողջանալու համար Յեզրայէլ դարձեր էր։) Յէու ըսաւ. «Եթէ կը հաճիք, մի՛ թողուք, որ փախստական մը այս քաղաքէն դուրս ելլէ ու երթայ այս բանը Յեզրայէլի մէջ պատմէ»։

16. Յէու իր կառքը նստաւ Յեզրայէլ գնաց, քանզի Յովրամ հոն պառկած էր։ Յուդայի Ոքոզիա թագաւորը Յովրամը տեսնելու իջեր էր։

17. Յեզրայէլի մէջ աշտարակին վրայ դէտ մը կայներ էր, որ Յէուին գունդին գալը տեսնելով՝ ըսաւ. «Ես գունդ մը կը տեսնեմ»։ Յովրամ ըսաւ. «Ձիաւոր մը անոնց դէմ ղրկէ ու թող ըսէ՝ ‘Խաղաղութի՞ւն է’»։

18. Ձիաւորը զանիկա դիմաւորելու գնաց ու ըսաւ. «Թագաւորը այսպէս կ’ըսէ. ‘Խաղաղութի՞ւն է’»։ Յէու ըսաւ. «Դուն խաղաղութիւնը ի՞նչ պիտի ընես. ետի՛ս անցիր»։ Դէտը պատմեց ու ըսաւ. «Պատգամաւորը մինչեւ անոնց քով գնաց, բայց չդարձաւ»։

19. Ուրիշ ձիաւոր մը ղրկեց։ Անիկա ալ անոնց գնաց ու ըսաւ. «Թագաւորը այսպէս կ’ըսէ. ‘Խաղաղութի՞ւն է’»։ Յէու ըսաւ. «Դուն խաղաղութիւնը ի՞նչ պիտի ընես. ետի՛ս անցիր»։

20. Ու դէտը պատմեց ու ըսաւ. «Մինչեւ անոնց քով գնաց ու չդարձաւ, բայց այս ընթացքը Նամեսսեան Յէուին ընթացքին կը նմանի, քանզի կատաղաբար կը քշէ»։

21. Այն ատեն Յովրամ ըսաւ. « Կառքը պատրաստէ՛»։ Անոր կառքը պատրաստեցին։ Իսրայէլի թագաւորը Յովրամ ու Յուդայի թագաւորը Ոքոզիա, ամէն մէկը իր կառքովը Յէուն դիմաւորելու ելան ու զանիկա Յեզրայելացի Նաբովթին ագարակին մէջ գտան։

22. Յովրամ Յէուն տեսնելուն պէս ըսաւ. «Ո՛վ Յէու, խաղաղութի՞ւն է»։ Անիկա ըսաւ. «Ի՞նչպէս խաղաղութիւն ըլլայ, քանի որ քու մօրդ Յեզաբէլին պոռնկութիւններն ու կախարդութիւնները կը շատնան»։

23. Յովրամ ձեռքերը դարձուց ու փախաւ ու Ոքոզիային ըսաւ. «Ո՛վ Ոքոզիա, դաւաճանութիւն կայ»։

24. Յէու իր աղեղը ուժով քաշեց՝ ՝ ու Յովրամը ուսերուն մէջտեղէն զարկաւ։ Նետը անոր սրտէն ելաւ ու անիկա իր կառքին մէջ կծկուեցաւ։

25. Յէու իր զօրագլուխին Բադեկարին ըսաւ. «Ասիկա վերցո՛ւր, Յեզրայելացի Նաբովթին կալուածին մէջ նետէ. քանզի միտքդ բեր թէ՝ երբ ես ու դուն անոր հօրը Աքաաբին ետեւէն ձիերու վրայ հեծած՝ քովէ քով կ’երթայինք, Տէրը անոր դէմ այս վճիռը տուաւ։

26. ‘Թէ իրաւցընէ երէկ Նաբովթի արիւնն ու անոր որդիներուն արիւնը տեսայ ու քեզի այս ագարակին մէջ պիտի հատուցանեմ’, կ’ըսէ Տէրը։ Անոր համար հիմա վերցո՛ւր զանիկա, այս ագարակին մէջ նետէ՛, Տէրոջը ըսածին պէս»։

27. Յուդայի Ոքոզիա թագաւորը այս բանը տեսնելով՝ պարտէզի տանը ճամբայէն փախաւ։ Յէու անոր ետեւէն իյնալով՝ ըսաւ. «Ասիկա ալ կառքին վրայ զարկէք»։ Այս եղաւ Յեբղաամի քով եղող Գուր բլուրին վրայ։ Ան Մակեդդով փախաւ ու հոն մեռաւ։

28. Անոր ծառաները զանիկա կառքով Երուսաղէմ տարին ու զանիկա Դաւիթին քաղաքը իր գերեզմանին մէջ իր հայրերուն հետ թաղեցին։

29. Եւ Ոքոզիա Աքաաբի որդիին Յովրամին տասնըմէկերորդ տարին Յուդայի վրայ թագաւոր եղեր էր։

30. Յէու Յեզրայէլ եկաւ ու երբ Յեզաբէլ լսեց՝ իր աչքերուն ծարոյր դրաւ եւ իր գլուխը զարդարեց ու պատուհանէն նայեցաւ։

31. Երբ Յէու դռնէն ներս կը մտնէր, անիկա ըսաւ. «Միթէ իր տէրը մեռցնող Զամբրի յաջողութի՞ւն գտաւ »։

32. Յէու իր երեսը դէպի պատուհանը վերցուց ու ըսաւ. «Ինծի հետ ո՞վ կայ, ո՞վ»։ Երկու երեք ներքինիներ իրեն նայեցան։

33. Այն ատեն ըսաւ. «Զանիկա վա՛ր նետեցէք»։ Զանիկա վար նետեցին։ Անոր արիւնէն պատին ու ձիերուն վրայ ցատկեց ու անոնք կոխկռտեցին զանիկա։

34. Ան ներս մտաւ ու կերաւ խմեց ու ըսաւ. «Հիմա այս անիծուած կնոջ հո՛գ տարէք ու զանիկա թաղեցէ՛ք, քանզի թագաւորի աղջիկ է»։

35. Զանիկա թաղելու գացին. բայց անոր գանկէն ու ոտքերէն ու ձեռքերուն թաթերէն զատ ուրիշ բան մը չգտան։

36. Եւ դարձան Յէուին պատմեցին։ Ան ըսաւ. «Այս է Տէրոջը խօսքը, որ իր ծառային Թեզբացի Եղիային միջոցով խօսեցաւ՝ ըսելով. ‘Յեզաբէլին մարմինը Յեզրայէլի ագարակին մէջ շուները պիտի ուտեն

37. Ու Յեզաբէլի դիակը Յեզրայէլի ագարակին մէջ՝ արտի երեսի վրայ եղող աղբի պէս պիտի ըլլայ, այնպէս որ չըսուի թէ «Ասիկա Յեզաբէլն է»’»։

2 Թագավորներ 10:1-36

1. Աքաաբ Սամարիայի մէջ եօթանասուն որդի ունէր։ Յէու նամակ մը գրեց եւ Սամարիա ղրկեց Յեզրայէլի իշխաններուն ու ծերերուն եւ Աքաաբի որդիներուն հոգաբարձուներուն ու ըսաւ.

2. «Երբ այս նամակը ձեզի հասնի, ահա ձեր տիրոջ որդիները ձեր քով են ու կառքեր ու ձիեր եւ պարսպապատ քաղաք ու զէնքեր ալ ունիք,

3. Ուրեմն ձեր տիրոջ որդիներէն ո՛րը որ աղէկ ու յարմար կը դատէք՝ զանիկա իր հօրը աթոռին վրայ նստեցուցէ՛ք ու ձեր տիրոջ տանը համար պատերազմ ըրէ՛ք»։

4. Անոնք խիստ շատ վախցան ու ըսին. «Ահա երկու թագաւորներ չկրցան անոր առջեւ կենալ, մենք ի՞նչպէս պիտի կենանք»։

5. Եւ պալատին հազարապետն ու քաղաքապետը ու ծերերը եւ հոգաբարձուները Յէուին մարդ ղրկեցին ու ըսին. «Մենք քու ծառաներդ ենք ու մեզի ինչ որ հրամայես՝ պիտի ընենք. բնաւ մէկը թագաւոր պիտի չդնենք։ Քու աչքերուդ աղէկ երեւցածը ըրէ»։

6. Յէու անոնց նորէն նամակ գրեց՝ ըսելով. «Եթէ դուք ինծի հետ էք ու իմ խօսքիս մտիկ կ’ընէք, ձեր տիրոջ որդիներուն գլուխները առէ՛ք ու վաղը այս ատեն Յեզրայէլ եկէք»։ Թագաւորին որդիները եօթանասուն հոգի էին ու զիրենք մեծցնող քաղաքի մեծերուն քովն էին։

7. Նամակը անոնց հասածին պէս՝ թագաւորին որդիները բռնեցին ու եօթանասունն ալ մորթեցին եւ անոնց գլուխները կողովներու մէջ դրին եւ ղրկեցին Յեզրայէլ։

8. Երբ լրաբեր մը եկաւ ու անոր պատմեց՝ ըսելով. «Թագաւորին որդիներուն գլուխները բերին», անիկա ըսաւ. «Զանոնք մինչեւ առտու դրանը քով դրէք երկու դէզ ընելով »։

9. Առտուն դուրս ելաւ կայնեցաւ եւ բոլոր ժողովուրդին ըսաւ. «Դուք արդար էք. ահա ես իմ տիրոջս դէմ գլուխ վերցուցի ու զանիկա մեռցուցի, բայց ասոնք ո՞վ մեռցուց։

10. Հիմա գիտցէք թէ Տէրոջը խօսքէն բնաւ բան մը գետինը պիտի չիյնայ, որ Տէրը Աքաաբին տանը համար խօսեցաւ ու Տէրը իր ծառային Եղիային միջոցով ըսածը ըրաւ»։

11. Յէու Յեզրայէլի մէջ Աքաաբին տունէն բոլոր մնացածներն ու անոր բոլոր մեծ նախարարները եւ մտերիմ բարեկամներն ու քուրմերը մեռցուց, այնպէս որ մնացորդ մը չթողուց։

12. Անկէ ետքը ելաւ Սամարիա գնաց ու ճամբուն վրայ հովիւներու Բեթակադին հասնելով.

13. Յէու Յուդայի Ոքոզիա թագաւորին եղբայրները գտաւ ու անոնց ըսաւ. «Դուք ո՞վ էք»։ Անոնք ըսին. «Ոքոզիային եղբայրներն ենք։ Թագաւորին որդիներն ու թագուհիին որդիները ողջունելու իջանք»։

14. Այն ատեն ան ըսաւ. «Ասոնք ողջ բռնեցէք»։ Զանոնք ողջ բռնեցին եւ Բեթակադի ջրհորին քով մեռցուցին զանոնք։ Քառասունըերկու հոգի էին ու անոնցմէ մէկը ողջ չթողուց։

15. Անկէ գնաց ու Ռեքաբին որդին Յովնադաբը գտաւ։ Անոր բարեւ տուաւ ու ըսաւ. «Ինչպէս իմ սիրտս քու սրտիդ հետ ուղիղ է, արդեօք քու սիրտդ ալ այնպէս ուղի՞ղ է» Յովնադաբ ըսաւ. «Այո՛»։ «Ուրեմն ձեռքդ տուր»։ Անիկա ձեռքը տուաւ։ Զանիկա կառքին մէջ իր քով առաւ

16. Եւ ըսաւ. «Ինծի հետ եկո՛ւր ու Տէրոջը համար ունեցած նախանձաւորութիւնս տես»։ Այսպէս անոր կառքը հեծցուցին զանիկա։

17. Սամարիա գնաց ու Սամարիայի մէջ Աքաաբէն բոլոր մնացածները զարկաւ, մինչեւ որ զանիկա բնաջինջ ըրաւ՝ այն խօսքին համեմատ, որ Տէրը Եղիային խօսեր էր։

18. Յէու բոլոր ժողովուրդը հաւաքեց ու անոնց ըսաւ. «Աքաաբ Բահաղին քիչ ծառայութիւն ըրաւ, Յէու անոր շատ ծառայութիւն պիտի ընէ,

19. Ուստի Բահաղին բոլոր մարգարէները, բոլոր ծառաներն ու բոլոր քուրմերը ինծի կանչեցէ՛ք։ Մա՛րդ մը պակաս չըլլայ, քանզի Բահաղին մեծ զոհ պիտի ընեմ՝ ՝։ Հոն չգտնուողը պիտի չապրի»։ Ասիկա Յէու խաբէութեամբ ըրաւ, որպէս զի Բահաղին ծառայութիւն ընողները բնաջինջ ընէ։

20. Յէու ըսաւ. «Բահաղին համար տօնախմբութիւն մը սահմանեցէք»։ Ծանուցում ըրին։

21. Յէու բոլոր Իսրայէլին պատգամաւորներ ղրկեց ու Բահաղին բոլոր ծառայութիւնը ընողները եկան, այնպէս որ բացակայ մարդ չմնաց։ Բահաղին տունը ծայրէ ծայր լեցուեցաւ։

22. Այն ատեն հանդերձապետին ըսաւ. «Բահաղին բոլոր ծառայութիւն ընողներուն պատմուճանները հանէ»։ Անոնց պատմուճանները հանեց։

23. Յէու Ռեքաբին որդիին Յովնադաբին հետ Բահաղին տունը մտաւ ու Բահաղին ծառայութիւն ընողներուն ըսաւ. «Փնտռեցէ՛ք նայեցէ՛ք, պէտք չէ որ ձեզի հետ Եհովային ծառաներէն մարդ գտնուի, այլ միայն Բահաղին ծառայութիւն ընողները»։

24. Զոհեր ու ողջակէզներ ընելու մտան։ Յէու իրեն համար դուրսը ութսուն մարդ կեցուց ու անոնց ըսաւ. «Ով որ ձեռքը տուած մարդոցմէս մէկը ազատէ, իր անձը անոր անձին տեղ պիտի ըլլայ»։

25. Երբ ողջակէզը լմնցուց, Յէու սուրհանդակներուն ու զօրապետներուն ըսաւ. «Գացէ՛ք, ասոնք մեռցուցէ՛ք. մարդ մը դուրս պէտք չէ ելլէ»։ Զանոնք սուրէ անցուցին։ Սուրհանդակներն ու զօրապետները զանոնք նետեցին ու ետքը Բահաղին տանը քաղաքը մտան։

26. Եւ Բահաղին տանը արձանները հանեցին ու զանոնք կրակով այրեցին։

27. Բահաղին արձանը կործանեցին ու Բահաղին տունը փլցուցին ու զանիկա արտաքնոց ըրին մինչեւ այսօր։

28. Այսպէս Յէու Իսրայէլէն բնաջինջ ըրաւ Բահաղը։

29. Սակայն Յէու Իսրայէլի մեղանչել տուող Նաբատեան Յերոբովամին մեղքերէն, այսինքն Բեթէլի ու Դանի մէջ եղող ոսկիէ հորթերէն ետ չկեցաւ։

30. Եւ Տէրը Յէուին ըսաւ. «Որովհետեւ դուն իմ աչքերուս առջեւ ուղիղ եղածը գործադրեցիր ու Աքաաբի տանը բոլոր իմ սրտիս մէջ եղածին համեմատ ըրիր, քու որդիներդ մինչեւ չորրորդ ազգը Իսրայէլի աթոռին վրայ պիտի նստին»։

31. Բայց Յէու Իսրայէլի Տէր Աստուծոյն օրէնքին մէջ բոլոր սրտով քալելու զգուշութիւն չըրաւ ու Իսրայէլի մեղանչել տուող Յերոբովամին մեղքերէն ետ չկեցաւ։

32. Այն օրերը Տէրը սկսաւ Իսրայէլը կոտորել։ Ազայէլ Իսրայելացիներու բոլոր սահմաններուն մէջ զանոնք զարկաւ՝

33. Յորդանանէն դէպի արեւելք բոլոր Գաղաադի երկիրը, այսինքն Գադեանները, Ռուբենեաններն ու Մանասեանները՝ Առնոն ձորին վրայ եղող Արոէրէն մինչեւ Գաղաադ ու Բասան։

34. Յէուի մնացորդ պատմութիւնն ու բոլոր ըրածը ու բոլոր զօրութիւնը, Իսրայէլի թագաւորներուն յիշատակներու գրքին մէջ գրուած են։

35. Յէու իր հայրերուն հետ քնացաւ ու զանիկա Սամարիայի մէջ թաղեցին։ Անոր որդին Յովաքազը անոր տեղ թագաւոր եղաւ։

36. Յէու Իսրայէլի վրայ Սամարիայի մէջ քսանըութը տարի թագաւորութիւն ըրաւ։

Սաղմոսներ 72:17-20

17. Անոր անունը յաւիտեան պիտի մնայ։ Որչափ ատեն որ արեգակը կը մնայ, անոր անունն ալ պիտի մնայ Ու մարդիկ անով պիտի օրհնուին։ Բոլոր ազգերը երանութիւն պիտի տան անոր։

18. Օրհնեալ ըլլայ Տէր Աստուածը, Իսրայէլի Աստուածը։ Միայն ինքն է հրաշքներ ընողը։

19. Անոր փառաւոր անունը յաւիտեան օրհնեալ պիտի ըլլայ։ Ու բոլոր երկիր թող լեցուի անոր փառքովը։ Ամէն ու ամէն։

20. Յեսսէի որդիին՝ Դաւիթին՝ աղօթքները լմնցան։

Առակներ 18:14-15

14. Մարդուն հոգին իր հիւանդութեանը կը համբերէ, Բայց վիրաւորուած հոգին ո՞վ կրնայ մխիթարել։

15. Խոհեմին սիրտը գիտութիւն կը վաստկի Եւ իմաստուններուն ականջը գիտութիւն կը փնտռէ։

Ջոն 19:1-22

1. Այն ատեն Պիղատոս առաւ Յիսուսը ու ծեծեց։

2. Զինուորներն ալ փուշերէ պսակ հիւսելով՝ անոր գլուխը դրին եւ անոր ծիրանի հանդերձ մը հագցուցին.

3. Ու կ’ըսէին. «Ողջո՜յն քեզ, Հրէի՛ց թագաւոր» եւ ապտակներ կը զարնէին անոր։

4. Պիղատոս նորէն դուրս ելաւ ու ըսաւ անոնց. «Ահա զանիկա դուրս կը բերեմ ձեզի, որպէս զի գիտնաք թէ ես անոր վրայ յանցանք մը չեմ գտներ»։

5. Այն ատեն Յիսուս դուրս ելաւ՝ փշեղէն պսակն ու ծիրանի հանդերձը հագած եւ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ահա՛ այն մարդը»։

6. Քահանայապետներն ու սպասաւորները երբ տեսան զանիկա, աղաղակեցին ու ըսին. «Խա՛չը հանէ, խա՛չը հանէ [ատիկա]»։ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք առէք ատիկա ու խաչը հանեցէք, վասն զի ես ատոր վրայ յանցանք մը չեմ գտներ»։

7. Հրեաները պատասխան տուին իրեն. «Մենք օրէնք ունինք եւ մեր օրէնքին համեմատ պէտք է որ մեռնի, վասն զի ինքզինք Աստուծոյ Որդի ըրաւ»։

8. Երբ Պիղատոս այս խօսքը լսեց, ա՛լ աւելի վախցաւ։

9. Ու նորէն պալատը մտնելով՝ ըսաւ Յիսուսին «Ուրկէ՞ ես դուն»։ Բայց Յիսուս պատասխան չտուաւ անոր։

10. Ուստի Պիղատոս ըսաւ անոր. «Ինծի հետ չե՞ս խօսիր. չե՞ս գիտեր թէ ես իշխանութիւն ունիմ քեզ խաչը հանելու ու իշխանութիւն ունիմ քեզ արձակելու»։

11. Յիսուս պատասխան տուաւ. «Դուն իմ վրաս իշխանութիւն մըն ալ չէիր ունենար, եթէ քեզի վերէն տրուած չըլլար։ Անոր համար՝ ան որ զիս քեզի մատնեց, անոր մեղքը աւելի մեծ է»։

12. Անկէ յետոյ Պիղատոս կը փնտռէր թէ ի՛նչպէս զանիկա արձակէ. բայց Հրեաները կ’աղաղակէին ու կ’ըսէին. «Եթէ ատիկա արձակես, կայսրին բարեկամը չես. ամէն ով որ ինքզինք թագաւոր կ’անուանէ, անիկա Կայսրին հակառակ կը խօսի»։

13. Իսկ Պիղատոս, երբ այս խօսքը լսեց, դուրս հանեց Յիսուսը ու նստաւ բեմին վրայ, այն տեղը որ Քարայատակ կը կոչուէր եւ Եբրայեցերէն՝ Կապպաթա.

14. (Զատկին ուրբաթ օրն էր ու ժամը վեցին ատեններն էր.) եւ Հրեաներուն ըսաւ. «Ահա ձեր թագաւորը»։

15. Բայց անոնք աղաղակեցին. «Վերցո՛ւր, վերցո՛ւր, խա՛չը հանէ ատիկա»։ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ձեր թագաւորը խա՞չը հանեմ»։ Քահանայապետները պատասխան տուին. «Մենք կայսրէն զատ թագաւոր չունինք»։

16. Այն ատեն անոնց ձեռքը տուաւ զանիկա, որպէս զի խաչուի։

17. Անոնք ալ առին Յիսուսը ու կը տանէին. Յիսուս իր խաչը վերցնելով՝ ելաւ գագաթ ըսուած տեղը, որ Եբրայեցերէն Գողգոթա կը կոչուի։

18. Հոն զանիկա խաչը հանեցին եւ անոր հետ ուրիշ երկուք ալ՝ ամէն մէկը մէկ կողմը եւ մէջտեղը Յիսուսը։

19. Տախտակ մըն ալ գրեց Պիղատոս ու դրաւ խաչին վրայ, ուր այսպէս գրուած էր. «Յիսուս Նազովրեցի՝ Թագաւոր Հրեաներու»։

20. Եւ տախտակը Հրեաներէն շատեր կարդացին, վասն զի քաղաքին մօտ էր այն տեղը՝ ուր Յիսուս խաչուեցաւ ու գրուած էր Եբրայեցերէն, Յունարէն եւ Լատիներէն։

21. Այն ատեն Հրէից քահանայապետները Պիղատոսին ըսին. «Մի՛ գրեր Թագաւոր Հրեաներու, հապա թէ՝ ‘Ինք ըսաւ, Թագաւոր եմ Հրեաներու’»։

22. Պիղատոս պատասխան տուաւ. «Ինչ որ գրեցի՝ գրեցի»։

Armenian Western Bible 1853