Աստվածաշունչը մեկ տարում - Armenian Western Bible 1853

Աստվածաշունչը մեկ տարում Օգոստոս 20

Աշխատանք 31:1-40

1. «Աչքերուս հետ ուխտ ըրի. Ուրեմն ի՞նչպէս կոյսի վրայ մտածեմ։

2. Քանզի վերէն՝ Աստուծմէ՝ ի՞նչ բաժին պիտի տրուի ինծի Ու բարձր տեղերէն, Ամենակարողէն՝ ի՞նչ ժառանգութիւն։

3. Կորուստը ամբարշտին համար սահմանուած չէ՞ Ու սոսկալի պատիժը ՝ անօրէնութիւն գործողներուն համար։

4. Միթէ Անիկա իմ ճամբաներս չի՞ տեսներ Ու ամէն քայլերս չի՞ համրեր։

5. Եթէ ստութեան մէջ քալեցի, Կամ իմ ոտքս նենգութեան արտորաց,

6. Թող կշռէ զիս արդարութեան կշիռքով Ու Աստուած իմ անմեղութիւնս գիտնայ։

7. Եթէ ոտքս ճամբայէն խոտորեցաւ Ու սիրտս աչքերուս ետեւէն գնաց Ու ձեռքերուս արատ մը փակաւ,

8. Թող ես սերմանեմ եւ ուրիշը ուտէ Ու բուսցուցածս արմատէն թող փրցուի։

9. Եթէ սիրտս կնոջ մը ետեւէն մոլորեցաւ, Կամ թէ դրացիիս դուռը դարանամուտ եղայ,

10. Իմ կինս ուրիշի մը համար աղօրիքի քար թող դարձնէ Եւ ուրիշները անոր վրայ թող ծռին։

11. Վասն զի այս պղծագործութիւն է Ու դատաւորներէն դատուելու անօրէնութիւն։

12. Լափող կրակ մըն է, որ պիտի վառի մինչեւ զիս կորսնցնէ Ու բոլոր արդիւնքս արմատէն խլէ։

13. Եթէ ծառայիս կամ աղախինիս իրաւունք ունել չուզեցի Ու ինծի հետ վեճ ունեցան,

14. Ես ի՞նչ պիտի ընեմ, երբ Աստուած ելլէ Ու երբ քննէ ի՞նչ պատասխան պիտի տամ անոր։

15. Չէ՞ որ զիս որովայնի մէջ ստեղծողը զանոնք ալ ստեղծեց։ Մէկ չէ՞ մեզ ամէնքս ալ արգանդի մէջ ձեւակերպողը։

16. Եթէ աղքատին խնդրածը չտուի Ու որբեւարիին աչքերը մարեցուցի,

17. Եթէ պատառս մինակ կերայ Ու անկէ որբն ալ չկերաւ,

18. (Վասն զի երիտասարդութենէս ի վեր հօր պէս մեծցուցի զանիկա Ու մօրս արգանդէն անոր խնամք տարի),

19. Եթէ հանդերձ չունեցող մը՝ կորսուելու վրայ, Կամ ծածկոց չունեցող չքաւոր մը տեսայ

20. Ու եթէ անոր երանքը չօրհնեցին զիս Ու իմ ոչխարներուս բուրդէն չտաքցան,

21. Եթէ ձեռքս որբին դէմ վերցուցի, Երբ տեսայ թէ դրանը մէջ ինծի օգնականներ կան,

22. Թող իմ անրակս ուսէս իյնայ Ու բազուկս արմուկէս կտրուի։

23. Քանի որ Աստուծոյ դատաստանէն կը վախնայի Ու անոր մեծափառութեանը առջեւ չէի կրնար կենալ ։

24. Եթէ յոյսս ոսկիի վրայ դրի, Զուտ ոսկիին ըսի թէ՝ ‘Իմ վստահութիւնս դուն ես ’.

25. Եթէ ստացուածքս շատ ըլլալուն համար Ու ձեռքս շատ ստանալուն համար ուրախացայ,

26. Եթէ արեւին նայեցայ՝ անոր խիստ փայլուն եղած ատենը, Կամ պայծառութեամբ քալող լուսնին

27. Ու սիրտս գաղտնօրէն հրապուրուեցաւ Ու բերանս ձեռքս համբուրեց

28. (Որ այս ալ պատիժի արժանի անօրէնութիւն մըն է, Քանի որ վերը բնակող Աստուածը խաբած կ’ըլլայի),

29. Եթէ զիս ատողին թշուառութեանը վրայ ուրախացայ, Կամ անոր փորձանքի հանդիպելուն ատեն խնդացի

30. ( Լեզուիս ալ թողուցի, որ մեղք գործէ՝ Անէծքով անոր մեռնիլը ուզելով),

31. Եթէ վրանիս մարդիկը չըսին՝ ‘ Ո՞վ անոր միսէն չէ կշտացած՝ ՝’

32. (Հիւրը երբեք գիշերը դուրսը չէր մնար, Ճանապարհորդին դուռս կը բանայի).

33. Եթէ յանցանքներս Ադամին պէս ծածկեցի Ու անօրէնութիւնս ծոցիս մէջ պահեցի,

34. Շատ բազմութենէ վախնալով Ու ազգերուն անարգութիւնը զիս վախցնելով, Ա՛լ չխօսիմ ու դռնէն չելլեմ։

35. Երանի՜ թէ ինծի ականջ դնող մը ըլլար (Ահա այս է իմ փափաքս, որ Ամենակարողը ինծի պատասխան տայ) Ու իմ ոսոխիս ամբաստանագիր մը գրէր։

36. Անշուշտ զանիկա իմ ուսիս վրայ պիտի կրէի Ու պսակի պէս ինծի պիտի կապէի.

37. Քայլերուս համրանքը անոր պիտի ըսէի, Իշխանի պէս պիտի մօտենայի անոր։

38. Եթէ իմ երկիրս ինծի դէմ բողոքէ Ու անոր ակօսները լան,

39. Եթէ անոր արդիւնքը առանց ստակի կերայ, Կամ անոր տէրերուն հոգին հանեցի,

40. Ցորենին տեղ՝ փուշ Ու գարիին տեղ որոմ թող բուսցնէ»։ Յոբին խօսքերը լմնցան։

Աշխատանք 32:1-22

1. Այն ատեն այս երեք մարդիկը Յոբին պատասխան տալէն դադրեցան, վասն զի անիկա իր աչքերուն առջեւ արդար կ’երեւնար ։

2. Եւ Արամին ազգատոհմէն Բուզացի Բարաքիէլին որդիին Եղիուսին բարկութիւնը բորբոքեցաւ։ Անոր բարկութիւնը Յոբին դէմ բորբոքեցաւ, վասն զի Աստուծմէ աւելի ինքզինք կ’արդարացնէր։

3. Նաեւ իր բարկութիւնը բորբոքեցաւ անոր երեք բարեկամներուն դէմ, որովհետեւ պատասխան չգտան, թէեւ Յոբը յանցաւոր հանեցին։

4. Եղիուս Յոբին խօսքերուն լմննալուն սպասեր էր, որովհետեւ անոնք իրմէ ծեր էին։

5. Բայց երբ Եղիուս տեսաւ թէ այն երեք մարդոց բերանը ա՛լ պատասխան չմնաց, իր բարկութիւնը բորբոքեցաւ։

6. Այն ատեն Բուզացի Բարաքիէլին որդին Եղիուս պատասխանեց. «Ես տարիքով փոքր եմ ու դուք աւելի ծեր էք, Անոր համար ետ կեցայ ու կարծիքս ձեզի յայտնելու վախցայ.

7. Ըսի թէ՝ ‘ Երկար կեանքը՝ ՝ թող խօսի Ու տարիներուն շատութիւնը թող իմաստութիւնը գիտցնէ’,

8. Բայց մարդուն ներսիդին հոգի կայ Ու Ամենակարողին շունչը անոնց իմանալու կարողութիւն կու տայ։

9. Միշտ մեծերը իմաստուն չեն ըլլար Ու ծերերը շիտակը չեն հասկնար։

10. Անոր համար ըսի. ‘Ինծի մտիկ ըրէք’, Որպէս զի ես ալ իմ գիտցածս ըսեմ’։

11. Ահա ես ձեր խօսքերուն սպասեցի, Ձեր փաստերուն ականջ դրի, Մինչեւ որ անոր խօսքերը քննեցիք։

12. Ես ձեզի աղէկ ուշադրութիւն ըրի Եւ ձեզմէ մէկը չկար, որ Յոբը յանդիմանէր Ու անոր խօսքերուն պատասխան տար։

13. Չըլլայ որ ըսէք՝ ‘Իմաստութիւն գտանք. Աստուած է որ անոր կրնայ յաղթել եւ ո՛չ թէ մարդը’։

14. Անիկա իր խօսքերը ինծի դէմ չպատրաստեց, Ես ալ ձեր խօսքերուն համեմատ անոր պատասխան պիտի չտամ։

15. Անոնք ապշեցան, ա՛լ պատասխան չտուին, Անոնց խօսքերը հատան

16. Ու ես սպասեցի, մինչեւ որ ա՛լ բան մը չըսին, Մունչ կեցան ու ա՛լ չկրկնեցին։

17. Ես ալ իմ կարգիս պատասխան տամ, Ես ալ իմ կարծիքս յայտնեմ։

18. Վասն զի խօսքերով լեցուն եմ, Իմ ներսիդիս եղած հոգին զիս կը ստիպէ։

19. Ահա որովայնս չբացուած գինիի պէս է, Նոր տիկերու պէս պատռելու վրայ է։

20. Պէտք է խօսիմ, որպէս զի շունչ առնեմ, Շրթունքներս բանամ ու պատասխան տամ։

21. Աղէ՜, մէկո՛ւն աչառութիւն պիտի չընեմ Ու մարդո՛ւ մը շողոքորթութիւն պիտի չընեմ.

22. Քանզի չեմ գիտեր շողոքորթութիւն ընել. Զիս Ստեղծողը շուտով զիս պիտի վերջացնէր»։

Սաղմոսներ 98:1-3

1. Նոր երգ երգեցէ՛ք Տէրոջը, Վասն զի հրաշքներ ըրաւ, Իր աջ ձեռքը ու սուրբ բազուկը Իրեն փրկութիւն տուին։

2. Տէրը ցուցուց իր փրկութիւնը, Ազգերուն առջեւ յայտնեց իր արդարութիւնը։

3. Յիշեց իր ողորմութիւնը ու իր հաւատարմութիւնը Իսրայէլի տանը համար. Երկրի բոլոր ծայրերը Մեր Աստուծոյն փրկութիւնը տեսան։

Առակներ 23:17-18

17. Թող քու սիրտդ մեղաւորներուն չնախանձի, Հապա ամէն օր Տէրոջը վախին մէջ եղիր։

18. Վասն զի իրաւցընէ վախճան մը կայ Ու քու յոյսդ պիտի չկտրի։

1 Կորնթացիներ 2:1-16

1. Ե՛ղբայրներ, ձեզի խօսքի կամ իմաստութեան գերազանութիւնով մը Աստուծոյ վկայութիւնը յայտնելու չեկայ։

2. Վասն զի միտքս չդրի ձեր մէջ ուրիշ բան մը գիտնալ, բայց միայն Յիսուս Քրիստոսը ու այն խաչը ելած

3. Եւ ես տկարութիւնով ու վախով եւ շատ դողով ձեր քով կեցայ.

4. Ու իմ խօսքս եւ քարոզութիւնս ո՛չ թէ մարդկային իմաստութեան համոզիչ խօսքերով էր, հապա Հոգիին համոզիչ զօրութիւնով։

5. Որպէս զի ձեր հաւատքը մարդոց իմաստութիւնովը չըլլայ, հապա Աստուծոյ զօրութիւնովը։

6. Սակայն կատարեալներուն հետ իմաստութեան մասին կը խօսինք, բայց ո՛չ թէ աշխարհի իմաստութեան եւ ո՛չ այս աշխարհի մահկանացու իշխաններուն,

7. Հապա Աստուծոյ ծածուկ իմաստութեան մասին կը խօսինք խորհրդով, որ աշխարհի ստեղծուելէն առաջ սահմանեց Աստուած մեր փառքին համար.

8. Որ այս աշխարհի իշխաններէն մէ՛կը չճանչցաւ. քանզի եթէ ճանչցած ըլլային, ա՛լ փառքերուն Տէրը խաչը չէին հաներ.

9. Հապա ինչպէս գրուած է. «Այն բաները որոնք աչք չէ տեսեր եւ ականջ չէ լսեր ու որոնք մարդու սրտին մէջ չեն ինկեր, Աստուած զինք սիրողներուն պատրաստեց»։

10. Բայց Աստուած մեզի յայտնեց իր Հոգիովը, վասն զի Հոգին ամէն բան կը քննէ, Աստուծոյ խորունկ բաներն ալ։

11. Վասն զի մարդոցմէ ո՞վ գիտէ մարդուն բաները, բայց միայն մարդուն հոգին որ իր մէջ է. նոյնպէս ալ Աստուծոյ բաները մէ՛կը չի գիտեր, բայց միայն Աստուծոյ Հոգին։

12. Իսկ մենք ո՛չ թէ այս աշխարհի հոգին առինք, հապա այն Հոգին որ Աստուծմէն է. որպէս զի մենք ճանչնանք այն բաները որոնք Աստուծմէ տրուեցան մեզի.

13. Որոնց մասին կը խօսինք ոչ թէ մարդկային իմաստութեան սորվեցուցած խօսքերովը, հապա Հոգիին սորվեցուցածներովը եւ հոգեւոր բաները հոգեւորի հետ կը յարմարցնենք։

14. Իսկ շնչաւոր մարդը Աստուծոյ Հոգիին բաները չընդունիր, վասն զի անոնք իրեն յիմարութիւն են ու չի կրնար գիտնալ, վասն զի հոգեւոր կերպով կը քննուին։

15. Բայց ան որ հոգեւոր է՝ ամէն բան կը քննէ ու ինք մէկէն չի՛ քննուիր։

16. Քանզի ո՞վ գիտցաւ Տէրոջը միտքը, որ անոր խրատ տուող ալ ըլլայ. բայց մենք Քրիստոսին միտքը ունինք։

Armenian Western Bible 1853