Beblia

Աստվածաշունչը մեկ տարում Սեպտեմբեր 2

1. Իմ հոգիիս սիրածը Գիշերը մահիճիս մէջ փնտռեցի, Զանիկա փնտռեցի բայց չգտայ։

2. Ելլեմ հիմա պտըտիմ քաղաքին մէջ, Փողոցներուն ու հրապարակներուն մէջ, Իմ հոգիիս սիրածը փնտռեմ։ Զանիկա փնտռեցի, բայց չգտայ։

3. Քաղաքին մէջ պտըտող պահապանները զիս գտան։ «Արդեօք իմ հոգիիս սիրածը տեսա՞ք», ըսի ։

4. Անոնցմէ քիչ մը առաջ անցնելով, Իմ հոգիիս սիրածը գտայ։ Զանիկա բռնեցի ու չթողուցի, Մինչեւ որ իմ մօրս տունը Ու զիս ծնանողին սենեակը տարի։

5. Ո՛վ Երուսաղէմի աղջիկներ, Ձեզ այծեամներով կամ դաշտին եղնիկներովը կ’երդմնցնեմ, Որ սիրուհիս չվերցնէք ու չարթնցնէք՝ Մինչեւ որ ինք ուզէ։

6. Ո՞վ է ասիկա, որ զմուռսով եւ կնդրուկով Ու փերեզակներուն ամէն տեսակ փոշիովը խնկուած՝ Անապատէն կ’ելլէ ծուխի սիւներու պէս։

7. Ահա Սողոմոնին գահոյքը, Որուն բոլորտիքը Իսրայէլի զօրաւոր մարդոցմէ Վաթսուն զօրաւոր մարդ կայ։

8. Ամէնքն ալ սուսերաւոր Ու պատերազմի վարժուած են։ Գիշերուան վախին համար՝ Ամէն մէկուն սուրը իր ազդրին վրայ է։

9. Սողոմոն թագաւորը Լիբանանի ծառերէն Գահաւորակ մը շինեց իրեն համար։

10. Սիւները՝ արծաթէ, յենարանները՝ ոսկիէ, Բազմոցը ծիրանիէ շինեց, Որուն մէջ Երուսաղէմի աղջիկները Խիստ գեղեցիկ՝ ՝ ասեղնագործած էին։

11. Ո՜վ Սիօնի աղջիկներ, ելէ՛ք Եւ Սողոմոն թագաւորը տեսէ՛ք Այն թագովը, որով իր մայրը՝ անոր փեսայութեան օրը Ու սրտին ուրախութեան օրը՝ պսակեց զանիկա։

Սողոմոնի երգը 4:1-16

1. Ահա դուն գեղեցիկ ես, ո՛վ իմ սիրուհիս, Ահա դուն գեղեցիկ ես։ Լաչակիդ մէջէն քու աչքերդ աղաւնիներ ու աչքերուն նման են. Քու մազերդ Գաղաադ լեռը պառկող՝ ՝ այծերուն հօտին պէս են։

2. Ակռաներդ լուացարանէն ելլող խուզուած մաքիի հօտի պէս են, Որոնք՝ բոլորն ալ՝ երկուորեակ կը ծնանին Ու անոնց մէջ ամուլ չկայ։

3. Քու շրթունքներդ կարմիր դերձանի պէս են Ու խօսուածքդ գեղեցիկ է։ Այտերդ լաչակիդ մէջէն՝ Նուռի կտորներու կը նմանին։

4. Քու պարանոցդ զինարանի համար շինուած Դաւիթին աշտարակին պէս է, Ուր հազար ասպար կախուած են. Ամէնքն ալ զօրաւորներու վահաններ են։

5. Քու երկու ստինքդ նման են երկու ուլերու, Որոնք այծեամի մը ծնած երկուորեակներն են Եւ շուշաններու մէջ կ’արածին։

6. Օրուան հովը չփչած ու ստուերները չհեռացած, Ես զմուռսի լեռն ու կնդրուկի բլուրը պիտի երթամ։

7. Բոլորովին գեղեցիկ ես, ո՛վ իմ սիրուհիս Եւ քու վրադ արատ չկայ։

8. Ո՛վ իմ հարսս, ինծի հետ Լիբանանէն եկո՛ւր, Ինծի հետ Լիբանանէն եկո՛ւր. Ամանայի գագաթէն, Սանիրի ու Հերմոնի գագաթէն, Առիւծներու մորիներէն ու ինձերու լեռներէն նայէ։

9. Սիրտս առիր, ո՛վ իմ հարս քոյրս, Սիրտս առիր քու մէկ աչքովդ Եւ պարանոցիդ մէկ քառամանեակովը։

10. Քու սէրդ ի՜նչ գեղեցիկ է, ո՛վ հարս քոյրս. Քու սէրդ գինիէն աղէկ է Ու քու իւղերուդ անուշահոտութիւնը՝ Բոլոր խունկերէն։

11. Շրթունքներէդ խորիսխի մեղր կը կաթի, ո՛վ իմ հարսս, Լեզուիդ տակ մեղր ու կաթ կայ։ Քու զգեստներուդ անուշահոտութիւնը Լիբանանի հոտին պէս է։

12. Իմ հարս քոյրս փակեալ պարտէզ մըն է, Փակեալ աղբիւր ու կնքուած աղբերակ մըն է։

13. Քու տունկերդ քաղցրահամ պտուղներով, Հինաներով ու նարդոսներով՝ նռնենիներու դրախտ են։

14. Նարդոս եւ քրքում, եղէգն ու կինամոն, Ամէն տեսակ կնդրուկի ծառով, զմուռսով ու հալուէով Եւ բոլոր գլխաւոր խունկերով։

15. Պարտէզներու աղբիւր, Կենդանի ջուրի ջրհոր Ու Լիբանանէն վազած հեղեղներ։

16. Արթնցի՛ր, ո՛վ հիւսիս, եկո՛ւր, ո՛վ հարաւ, Իմ պարտէզիս մէջ փչէ, որպէս զի անոր խունկերը բուրեն։ Իմ սիրականս թող իր պարտէզը գայ Ու իրեն ախորժելի պտուղները ուտէ։

Սաղմոսներ 104:10-23

10. Ձորերուն մէջ աղբիւրներ կը ղրկէ, Ջուրերը լեռներուն մէջէն կը հոսին։

11. Անոնք դաշտի բոլոր գազաններուն կը խմցնեն Ու վայրի էշերը իրենց ծարաւը կ’անցնեն։

12. Անոնց քով երկնքի թռչունները կը բնակին, Ոստերուն մէջէն ձայն կու տան։

13. Անիկա իր վերնատուններէն լեռները կը ջրէ։ Քու գործերուդ պտուղէն երկիրը կը կշտանայ։

14. Անիկա անասուններուն համար խոտ կը բուսցնէ Ու մարդուն ծառայութեան համար՝ բոյս, Որպէս զի կերակուր հանէ երկրէն

15. Ու գինի՝ որ կ’ուրախացնէ մարդուն սիրտը Եւ իւղ՝ որ անոր երեսը կը փայլեցնէ Ու հաց՝ որ կը հաստատէ մարդուն սիրտը։

16. Տէրոջը ծառերը առատութեամբ ոռոգուած են, Լիբանանի եղեւինները՝ որոնք ինք տնկեց։

17. Հոն թռչունները բոյներնին կը շինեն Ու արագիլին բնակարանը մայրիներուն վրայ է։

18. Բարձր լեռները այծեամներուն ապաւէն են Ու վէմերը՝ ճագարներուն։

19. Ժամանակներու համար լուսինը ստեղծեց. Արեգակը իր մարը մտնելու ժամանակը գիտէ։

20. Խաւարը կը դնես ու գիշեր կ’ըլլայ, Որուն մէջ անտառին բոլոր գազանները կը պտըտին։

21. Առիւծներուն կորիւնները կը մռնչեն յափշտակութեան համար Ու Աստուծմէ իրենց կերակուրը կը խնդրեն.

22. Երբ արեգակը ծագի կը հեռանան Եւ իրենց որջերուն մէջ կը պառկին։

23. Մարդ մինչեւ իրիկուն իր գործին Ու իր ծառայութեանը կ’երթայ։

Առակներ 24:17-18

17. Երբ քու թշնամիդ իյնայ՝ մի՛ ուրախանար Ու երբ ոտքը սահի՝ քու սիրտդ թող չցնծայ։

18. Չըլլայ որ Տէրը տեսնէ ու իրեն անհաճոյ երեւնայ Եւ իր բարկութիւնը անոր վրայէն դարձնէ։

1 Կորնթացիներ 12:1-31

1. Հոգեւոր պարգեւ ներուն վրայով չեմ ուզեր, ե՛ղբայրներ, որ չգիտցող ըլլաք։

2. Դուք գիտէք թէ՝ երբ հեթանոս էիք, մունջ կուռքերուն կը տարուէիք ինչպէս կ’առաջնորդուէիք։

3. Ուստի այս ձեզի կ’իմացնեմ թէ մէկը չկայ որ Աստուծոյ Հոգիովը խօսի ու Յիսուսին նզովեալ ըսէ։ Եւ մէկն ալ չի կրնար Յիսուսը Տէր կոչել՝ եթէ ոչ Սուրբ Հոգիով։

4. Պարգեւները զանազան են, բայց տուողը նոյն Հոգին է։

5. Նաեւ պաշտօնները զանազան են, բայց նոյն Տէրը կու տայ։

6. Նոյնպէս ներգործութիւնները զանազան են, բայց նոյն Աստուածն է՝ որ կը ներգործէ ամէնքը ամէն բանի մէջ։

7. Բայց ամէն մէկուն Հոգիին յայտնութիւնը տրուած է բոլորին շահուն համար։

8. Մէկուն՝ Հոգիով իմաստութեան խօսք տրուած է, ուրիշին՝ գիտութեան խօսք, նոյն Հոգիին տուած չափովը.

9. Միւսին՝ հաւատք՝ նոյն Հոգիով. ուրիշին՝ բժշկութեան պարգեւներ՝ նոյն Հոգիով.

10. Ուրիշին՝ հրաշագործութիւններ, ուրիշին՝ մարգարէութիւն, ուրիշին՝ հոգիներու ընտրութիւն, ուրիշին՝ զանազան լեզուներ, ուրիշին՝ լեզուներու թարգմանութիւն։

11. Այս ամէնը միեւնոյն Հոգին կը նորգործէ եւ ամէն մէկուն զատ զատ կը բաժնէ՝ ինչպէս ուզէ։

12. Քանզի ինչպէս մարմինը մէկ է եւ շատ անդամներ ունի եւ այն մարմնին բոլոր անդամները, թէեւ շատ են, բայց մէկ մարմին են, նոյնպէս Քրիստոս ալ։

13. Վասն զի մենք ամէնքս մէ՛կ Հոգիով մէ՛կ մարմին ըլլալու մկրտուեցանք, թէ՛ Հրեաներ, թէ՛ հեթանոսներ, թէ՛ ծառաներ, թէ՛ ազատներ, եւ ամէնքս ալ մէ՛կ Հոգիէ խմեցինք։

14. Վասն զի մարմինը մէկ անգամ չէ, հապա շատ։

15. Եթէ ոտքը ըսէ՝ ‘Որովհետեւ ես ձեռք չեմ՝ մարմինէն չեմ’, ատիկա պատճառ մը չէ, որ ալ մարմինէն չըլլայ։

16. Եթէ ականջը ըսէ. ‘Որովհետեւ ես աչք չեմ՝ մարմինէն չեմ’, ատով չի դադրիր մարմինէն ըլլալէ։

17. Եթէ բոլոր մարմինը աչք ըլլար, լսելիքը ո՞ւր պիտի ըլլար եւ եթէ բոլորը լսելիք ըլլար, ո՞ւր պիտի ըլլար հոտոտելիքը։

18. Բայց Աստուած անդամներ դրաւ՝ մէկ մարմնի մէջ, ինչպէս ինքը ուզեց։

19. Բայց եթէ ամէնքը միայն մէկ անգամ ըլլային, մարմինը ո՞ւր պիտի ըլլար։

20. Բայց հիմա անդամները շատ են, իսկ մարմինը՝ մէկ։

21. Չի կրնար աչքը ըսել ձեռքին թէ՝ ‘Դուն ինծի պէտք չես եւ ոչ ալ գլուխը՝ ոտքերուն՝ թէ ‘Դուք ինծի պէտք չէք’։

22. Մասնաւորաբար մարմնին այն անդամները որոնք շատ տկար կ’երեւնան, աւելի հարկաւոր են.

23. Մարմնին այն անդամները որոնք յաւէտ անպատիւ կը սեպենք, անոնց աւելի պատիւ կու տանք ու այսպէս մեր անվայելուչ անդամ ները աւելի վայելչութիւն ունին։

24. Ու մեր վայելուչ անդամ ներուն բան մը պէտք չէ. բայց Աստուած մարմինը բարեխառնեց ու պակասութիւն ունեցողին աւելի պատիւ տուաւ,

25. Որպէս զի մարմնին մէջ երկպառակութիւն չըլլայ, հապա անդամները միեւնոյն խնամքը ունենան իրարու վրայ։

26. Եւ եթէ մէկ անդամը նեղութիւն կրէ, բոլոր անդամները կը նեղուին անոր հետ եւ եթէ մէկ անդամը փառաւորուի, բոլոր անդամները կ’ուրախանան անոր հետ։

27. Արդ՝ դուք Քրիստոսին մարմինն էք եւ իւրաքանչիւրը մաս կը կազմէ անոր մարմնին։

28. Եւ Աստուած եկեղեցիին մէջ դրաւ մէկ քանիները, նախ՝ առաքեալներ, երկրորդ՝ մարգարէներ, երրորդ՝ վարդապետներ, ետքը՝ հրաշքներ գործողներ, ետքը՝ բժշկելու պարգեւ ունեցողներ, օգնողներ, կառավարողներ, լեզուներ խօսողներ։

29. Միթէ ամէնքը առաքեալնե՞ր են. միթէ ամէնքը մարգարէնե՞ր են. միթէ ամէնքը վարդապետնե՞ր են. միթէ ամէնքը հրաշքնե՞ր կը գործեն.

30. Միթէ ամէնքը բժշկութեան պարգեւնե՞ր ունին. միթէ ամէնքը լեզունե՞ր կը խօսին. միթէ ամէնքը թարգմանութի՞ւն կ’ընեն։

31. Բայց դուք նախանձաւոր եղէք այն շնորհքներուն համար, որոնք լաւագոյնն են եւ ես՝ ա՛լ աւելի աղէկ ճամբայ մը պիտի ցուցնեմ ձեզի։

Armenian Western Bible 1853