Bibel in einem Jahr Januar 11 Mose 1:1-311. Eyn n Anfang bschuef dyr Herrgot önn Himml und d Erdn.2. Und d Erdn war oed und laer, finster war s über dyr Teuffn, und yn n Herrgot sein Geist gschwöbt über n Wasser.3. Dyr Herrgot spraach: "Ayn Liecht sollt werdn!" Und es wurd ayn Liecht.4. Dyr Herrgot saah, däß s Liecht guet war. Daa schid yr s Liecht von dyr Finsterniss5. und gnennt s Liecht "Tag" und d Finsterniss "Nacht". Es wurd auf Nacht, und es wurd Frueh; dyr eerste Tag.6. Aft spraach dyr Herrgot: "Ayn Gwölb sollt in n Wasser entsteen und dös ain von dönn andern Wasser trennen."7. Yso war s; dyr Herrgot gmacht dös Gwölb und schid dös Wasser unterhalb von dönn oberhalb.8. Und dyr Herrgot gnennt dös Gwölb "Himml". Es wurd auf Nacht, und es wurd Frueh; dyr zwaitte Tag.9. Dann gsait dyr Herrgot: "Dös Wasser unter n Himml sollt auf ainn Plaz zammlaauffen, yso däß myn de Trückne seght." Yso gschaagh s.10. De Trückne gnennt dyr Herrgot "Land" und dös zammgrunnene Wasser "Mör". Und dyr Herrgot saah, däß s guet war.11. Aft spraach dyr Herrgot: "D Erdn sollt öbbs Grüens spriessn laassn, Pflantznen, wo aynn Saam tragnd, und Obstbaeum mit n Saam in ienerne Frücht, allss naach seiner Art." Und es gschaagh yso.12. Auf dyr Erdn sproß öbbs Grüens, all Artn Pflantznen, wo aynn Saam tragnd, und all Artn Obstbaeum mit n Saam in ienerne Frücht, allss naach seiner Art. Und dyr Herrgot saah, däß s guet war.13. Es wurd auf Nacht, und es wurd Frueh; dyr dritte Tag.14. Dann gsait dyr Herrgot: "Eyn n Himmlsgwölb dran sollnd Liechter sein, däß myn waiß, wann Tag und Nacht ist, und als Zaichen für d Jaarszeitn, Täg und Jaar.15. Sö sollnd Liechter eyn n Himmlsgwölb dran sein, um yn dyr Erdn z leuchtn." Und yso gschaagh s.16. Und dyr Herrgot gmacht de zwai groossn Liechter, dös groesser, däß s über n Tag, und dös kläiner, däß s über d Nacht herrscht, und dyrzue d Stern.17. Dyr Herrgot gmacht s eyn s Himmlsgwölb anhin, dyrmit s yn dyr Erdn leuchtnd,18. über n Tag und d Nacht herrschnd und s Liecht und d Finster vonaynand scheidnd. Und dyr Herrgot saah, däß s guet war.19. Es wurd auf Nacht, und es wurd Frueh; dyr vierte Tag.20. Aft spraach dyr Herrgot: "S Wasser sollt von löbndige Wösn grad yso wimmln, und Vögl sollnd auf Erdn unter n Himmlsgwölb umaynanderfliegn."21. Und dyr Herrgot bschuef de groossn Mörkunter und andern Wösn, wo s Mör grad yso dyrvon wuedlt, und allerlai Artn Vögl. Und dyr Herrgot saah, däß s guet war.22. Dyr Herrgot gsögnt s und spraach: "Seitß fruchtbar und vermeertß enk und braittß enk eyn n Mör drinn aus. Und d Vögl sollnd si auf n Land meern."23. Es wurd auf Nacht und es wurd Frueh; dyr fümfte Tag.24. Dann gsait dyr Herrgot: "S Land sollt allerlai löbndige Wösn vürherbringen, ayn Vih, Gwürm und all Artn Gwild." Und es wurd yso.25. Dyr Herrgot gmacht all Artn Gwild, Vih und Gwürm. Und dyr Herrgot saah, däß s guet war.26. Und dyr Herrgot spraach dyrnaach: "Mach myr Menschn naach ünsern Bild und Gleichniss, dyrmit s herrschnd über d Fisch in n Mör, über d Vögl eyn dyr Luft, über s Vih, de gantze Erdn und dös gantze Gwürm."27. Dyr Herrgot bschuef also önn Menschn als sein Abbild, als yn n Herrgot sein Abbild bschuef yr n; als Man und Weib bschuef yr s.28. Und dyr Herrgot gsögnt s und gsait ien: "Seitß fruchtbar und meertß enk, bevölkertß d Erdn und machtß is enk untertaan; und herrschtß über d Fisch in n Mör, über d Vögl eyn dyr Luft und über allsand Vicher, wo auf n Land umaynanderwuslnd."29. Dann spraach dyr Herrgot: "Schaugtß, i gib enk allsand Saampflantznen auf dyr gantzn Erdn und allsand Baeum mit Saamfrücht, däßß öbbs zo n Össn habtß.30. Und yn n gantzn Gwild, yn alle Vögl eyn dyr Luft, yn n gantzn Gwürm und yn was si aau regt, gib i de grüenen Pflantznen als Narung." Und es gschaagh yso.31. Und dyr Herrgot gschaugt syr allss an, war yr gmacht hiet; und see, es war gro guet. Und es wurd auf Nacht, und es wurd Frueh; dyr söxte Tag.1 Mose 2:1-251. Yso wurdnd dyr Himml und d Erdn förtig und allss, was dyrzueghoert.2. Und yso hiet dyr Herrgot eyn n sibtn Tag dös Werch vollenddt, wo yr bschaffen hiet; und er gruet eyn n sibtn Tag von alln, was yr gmacht hiet, aus.3. Und dyr Herrgot haat önn sibtn Tag gsögnt und gheiligt, denn daadl grastt yr, wie yr mit n Bschaffungswerch förtig war.4. Dös ist also de Getaat, wie dyr Himml und d Erdn bschaffen wordn seind. Dyrselbn, wie dyr Herrgot, dyr Trechtein, önn Himml und d Erdn gmacht hiet,5. gaab s auf dyr Erdn non kaine Staudnen und kain Gras und nix, denn dyr Herrgot, dyr Trechtein, hiet s non nit rögnen laassn, und es war kain Mensch daa, der wo s Land baut haet;6. aber ayn Feuchtn stig von n Bodm ausher auf und grunst önn gantzn Ackerbodm.7. Und dyr Herrgot, dyr Trechtein, naam aynn Batzn Laim und gmacht önn Menschn und blies iem seinn Löbnsaadem ein; und yso wurd dyr Mensch ayn löbets Wösn.8. Aft glögt dyr Herrgot, dyr Trechtein, z Öttn - in n Oostn - aynn Gartn an und gsötzt daadl dönn Menschn, wo yr gmacht hiet, einhin.9. Dyr Trechtein ließ aus n Bodm allerlai Baeum waxn, gschmach zo n Anschaugn und mit gschmächige Frücht, eyn d Mitt einhin aber önn Baaum von n Löbn und önn Baaum der Wissnheit von Guet und Boes.10. Ayn Stroom entspringt z Öttn, der wo dönn gantzn Gartn wässert, und tailt si zo vier Haauptflüss.11. Dyr eerste haisst Pischon und fliesst um dös gantze Land Häbl umher, daa wo s ayn Gold geit.12. Und dös Gold von dönn Land ist wunderbar; und daadl finddt myn aau ayn Bedigl und aynn Kärnol.13. Dyr zwaitte Fluß haisst Gihon; der geet um dös gantze Moorn umher.14. Dyr dritte ist dyr Tigris, der was enter Surn vorbeirinnt. Dyr vierte ist dyr Euffret.15. Dyr Trechtein naam also önn Menschn und gsötzt n eyn n Gartn Öttn einhin, dyrmit yr n baueb und hüetteb.16. Und dyr Trechtein bot yn n Menschn auf: "Von allsand Baeum in n Gartn derffst össn,17. aber von n Baaum der Wissnheit von Guet und Boes derffst nit össn; denn baldst dyrvon isst, gaast sterbn."18. Dann gsait dyr Trechtein: "Dös ist nix, däß dyr Mensch yllain ist; i bschaf iem ayn Hilf, dö wo um iem umher ist."19. Und dyr Trechtein gformt aus Koot s Gwild und d Vögl und brang s yn n Menschn zue, gspannt drauf, wie yr s nennen wurdd; denn yso, wie s dyr Mensch benamsn wurdd, yso gsollnd s aau haissn.20. Und dyr Mensch gaab yn alle Artn Vih, Vögl und Gwürm aynn Nam; aber ayn Hilf, wo *iem* entsprochen haet, war nit dyrbei.21. Daa ließ dyr Herrgot, dyr Trechtein, aynn tieffn Schlaaf über n Menschn kemmen, däß yr einschlief, naam iem ayn Rippn ausher und gmacht dö Stöll mit Fleish wider zue.22. Dyr Trechtein gazimbert aus derer Rippn, wo yr yn n Menschn aushergnummen hiet, ayn Weib und gfüert s yn n Menschn zue.23. Daa gsait dyr Mensch: "Dös ist ietz mein aigns Fleish und Bain; 'Mönninn', Weib, sollt s haissn, weil s von n Man gnummen ist."24. Dösswögn gaat dyr Man önn Vatern und d Mueter verlaassn und si an sein Weib binddn, und sö werdnd ain Leib.25. Und sö warnd all Zwai gnacket, er und is, aber schamen taatnd sö si nity.Psalm 1:1-61. Der ist saelig, wo s nit yn de Fräfler naachmacht, si mit Spötter nit abgibt, nit önn Sünderwög geet,2. sundern Freud haat an dönn, was dyr Trechtein üns sait, und sein Weisung in n Sin füert durchhinaus Tag und Nacht;3. wie ayn Baaum an aynn Bach, wo sein Obst tragt ieds Jaar, wo de Blätln nit selkernd; so geet aushin iem allss.4. Andert d Sünder: Wie Gsöt werdnd von n Wind die verwaet.5. Iener Gricht ist ien aufgsötzt; bei de Frummen haisst s 'Huss!'6. Denn dyr Herr seght mit Wolgfalln de Grechtn ienn Wög. Yn de Fräfler dyr iener füert yn n Untergang zue.Sprüche 1:1-71. Sprüch von n Salman Dafetnsun, yn n Künig von Isryheel:2. Weisheit, Stüem kanst dyrmit lernen, ausherzkennen, wenn ains weis rödt.3. Zucht, Verstöndniss kanst erlangen, Sin, was recht ist, grecht und rödlich.4. Unerfarne sollnd draus gscheid werdn, Junge denken, ee s öbbs angeend.5. Wer schoon weis ist, lernt dyrzue non; öbby gibt yr s kundig weiter.6. Sprüch und Gleichnisser lern deuttn, Worter, Raetsln von de Weisn!7. Aane Gotsfarcht geit s kain Weisheit. Dö und d Zucht verachtnd Narrn grad.Matthäus 1:1-251. Dös ist dyr Stammbaaum von n Iesenn Kristn, yn n Dafetn- und Abryhamssun:2. Dyr Abryham war dyr Vater von n Eisack, der von n Jaaggenn und der von n Judenn und seine Brüeder.3. Dyr Juden war dyr Vater von n Perez und Serach, und iener Mueter war de Tämär. Von n Perez war dyr Hezron und von dönn dyr Ärm.4. Von n Ärm wider war dyr Ämnydäb, von dönn dyr Näxon und daa dyrvon dyr Salmen.5. Dyr Salmen war yn n Bos sein Vater und dönn sein Mueter d Rähäb. Von n Bos und dyr Rut war dyr Obet. Dyr Obet war dyr Vater von n Jessenn6. und dyr Jessen dyr Vater von n Künig Dafet. Dyr Dafet war dyr Vater von n Salman, und dönn sein Mueter war yn n Uriesn sein Weib.7. Von n Salman war dyr Rehybäm, von dönn dyr Äbies und von dönn dyr Äsen.8. Yn n Äsenn sein Sun war dyr Josyfätt, von dönn dyr Joräm und von dönn dyr Usies.9. Dyr Usies war dyr Vater von n Jottäm, der von n Ähäs und der von n Hiskiesn.10. Von n Hiskiesn gstammt dyr Mantz, von dönn dyr Ämos und daa dyrvon dyr Josies.11. Dyr Josies war dyr Vater von n Joiychein und seine Brüeder. Dös war um de Zeit von dyr Gföngnuss z Bäbl.12. Naach dyr bäblischn Verbannung war dyr Joiychein dyr Vater von n Schalttiheel, der von n Schrobybeel,13. dyr Schrobybeel von n Äbihud, der von n Eljykim und der von n Äzor.14. Dyr Äzor war dyr Vater von n Zädock, der von n Ächim und der von n Eliud,15. dyr Eliud von n Lazern, der von n Mättän und der widerum von n Jaaggenn.16. Dyr Jaaggen war dyr Vater von n Joseff, yn dyr Maria irn Man. Is gebar önn Iesenn, bekannt als dyr Iesen Krist.17. Mitaynand seind s also von n Abryham hinst eyn n Dafetn vierzöhen Kunner, von n Dafetn hinst eyn de bäblische Gföngnuss aau vierzöhe und von Bäbl hinst eyn n Kristn aau nonmaal vierzöne.18. Mit n Iesenn Kristn seiner Geburt war s yso: Sein Mueter, d Maria, war mit n Joseff versprochen; und non vor s was ghaat haetnd mitaynand, war s halt in dyr Hoffnung. Dös war aber von n Heilignen Geist.19. Dyr Joseff, ir Man, war ayn frummer Mensch, gwill s aber nit eyn d Schandd stoessn und hiet drum eyn n Sin, däß yr si unschainlich von irer trennt.20. Wie yr non yso dran hinsann, erschin iem in n Traaum ayn Engl von n Trechtein und gsait iem: "Joseff, Dafetnsun, heirett s non, d Maria, denn dös Kind, wo s kriegn gaat, ist von n Heilignen Geist!21. Ayn Bue werd s, und yn dönn gibst önn Nam Iesen - Heiland -, weil yr sein Volk von seine Sünddn erloest."22. Dös allss ist gscheghn, dyrmit si gerfüllt, was dyr Trechtein durch seinn Weissagn künddt hiet:23. "Wisstß, d Junggfrau gaat empfangen und aynn Sun gebern, und sö gaand iem önn Nam Gotmitüns göbn."24. Wie dyr Joseff aufgwacht, gmacht yr s, wie s iem dyr Trechteinengl angschafft hiet, und +gheirett aft d Maria.25. Sö hietnd aber kain +Himmlnacht, hinst däß s irn Buebn geborn hiet. Und dyr Joseff gnennt n Iesen. Bavarian Bible 1998 De Bibl auf Bairisch (Sturmibibl, 1998)