Biblija u jednoj godini Travanj 23Sucima 11:1-401. Jiftah iz Gileada bio je velik junak. Bio je sin jedne bludnice. Gilead je bio Jiftahov otac.2. Kad Gileadova žena rodi sinove, pa kad odrastoše sinovi te žene, otjeraše Jiftaha i rekoše mu: “Ne možeš biti baštinik u našoj obitelji, jer si sin tuđe žene.”3. Tada pobježe Jiftah od svoje braće i nastani se u zemlji Tobu. Tamo se okupiše oko Jiftaha ljudi bez imovine i pođoše s njim pljačkati.4. Tada poslije nekoga vremena Amonovi sinovi zaratiše s Izrćlcima5. te Amonovi sinovi pođoše u boj protiv Izrćla, a gileadske starješine odoše da dovedu Jiftaha iz zemlje Toba.6. Oni zamoliše Jiftaha: “Dođi i budi nam vođa! Mi hoćemo ratovati protiv Amonovih sinova.”7. A Jiftah odgovori gileadskim starješinama: “Niste li me mrzili i otjerali me iz kuće mojega oca? Zašto sad dolazite k meni kad ste u nevolji?”8. Gileadske starješine odvratiše Jiftahu: “Zato sad dođosmo opet k tebi. Ako pođeš s nama i budeš ratovao protiv Amonovih sinova, bit ćeš poglavar svim gileadskim građanima.”9. Tada upita Jiftah gileadske starješine: “Ako me odvedete da se borim protiv Amonovih sinova i ako mi ih Gospodin preda, hoću li vam tada biti poglavar?”10. Gileadske starješine odgovoriše Jiftahu: “Gospodin je svjedok, kako je poznato, među nama da ćemo tako raditi kako si zahtijevao.”11. Tako ode Jiftah s gileadskim starješinama. Narod ga učini svojim poglavarom i vođom. Jiftah prinese sve svoje želje Gospodinu u Mispi.12. Potom posla Jiftah glasnike kralju Amonovih sinova i poruči mu: “Što ti od mene hoćeš te ideš protiv mene ratovati s mojom zemljom?”13. Kralj Amonovih sinova odgovori Jiftahovim glasnicima: “Izrćl je uzeo moju zemlju kad je došao iz Egipta, od Arnona do Jaboka i do Jordana. Daj mi je sad natrag u miru!”14. Ali Jiftah posla opet glasnike kralju Amonaca15. i poruči mu: “Ovako veli Jiftah: Izrćl nije uzeo ni moapske zemlje, ni zemlje Amonovih sinova.16. Kad su sinovi Izrćlovi izišli iz Egipta i putovali preko pustinje do Crvenoga mora i onda došli u Kadeš,17. tad je poslao Izrćl glasnike edomskomu kralju s molbom: Htio bih proći kroz tvoju zemlju. Ali edomski kralj ne posluša. I moapskomu kralju poslaše, ali ni on ne htjede. Tako ostadoše sinovi Izrćlovi u Kadešu;\18. zaputiše se tada preko pustinje, zaobiđoše edomsku i moapsku zemlju i dođoše u zemlju istočno od moapske zemlje.19. Nato poslaše sinovi Izrćlovi glasnike Sihonu, amorejskomu i hešbonskomu kralju, i poruči mu Izrćl: Htjeli bismo proći kroz tvoju zemlju do svojega određenog mjesta.20. Ali Sihon ne povjerova prolazu Izrćlovih sinova kroz svoje područje. Nego Sihon skupi sav svoj narod. Utaboriše se u Jahasu i on se je borio protiv Izrćla.21. Ali Gospodin, Bog Izrćlov, dade Sihona sa svom vojskom u ruke Izrćlovim sinovima, koji ih pobijediše. Tako oslobodi Izrćl svu zemlju Amorejaca, koji su prebivali u onoj zemlji,22. te osvoji svu amorejsku zemlju od Arnona do Jaboka i od pustinje do Jordana.23. A sada, kada je Gospodin, Bog Izrćlov, protjerao Amorejce zbog svojega naroda Izrćla, hoćeš li ga ti odagnati?24. Zar nije istina da ti stupiš u posjed onoga koga tvoj bog Kemoš izagna? Koga dakle Gospodin, Bog naš, izagna zbog nas, u njegov posjed onda mi stupimo.25. Ili si ti po nečemu jači od moapskoga kralja Balaka, sina Siporova? Je li se on borio s Izrćlom? Je li on ratovao s njima?26. Kad je Izrćl boravio u Hešbonu i u njegovim naseobinama, u Aroeru i u njegovim naseobinama i u svim gradovima što leže na Arnonu, tri stotine godina, zašto ih niste u to vrijeme natrag osvojili?27. Ja ti ne učinih ništa nažao, nego ti meni činiš krivo kad ratuješ sa mnom. Gospodin, sudac, danas će suditi između Izrćlovih i Amonovih sinova.”28. Ali kralj Amonovih sinova ne posluša riječi koje mu poruči Jiftah.29. Tada siđe duh Gospodnji na Jiftaha, i on prođe kroz Gilead i Manaše. Nato pođe u Mispu u Gileadu i od Mispe u Gileadu podiže se protiv Amonovih sinova.30. A Jiftah se ovako zavjetova Gospodinu: “Ako Amonove sinove predaš posve u moje ruke,31. onda onaj koji mi iz vrata moje kuće dođe ususret, ako se vratim kući kao pobjednik nad Amonovim sinovima, mora pripasti Gospodinu, i ja ću ga prinijeti za žrtvu paljenicu.”32. I tako dođe Jiftah protiv Amonovih sinova, da ratuje s njima, i Gospodin mu ih posve predade u ruke.33. On ih silno porazi od Aroera do okolice Menita, dvadeset gradova, i do Abel-Keramina. Tako su bili Amonovi sinovi poniženi pred Izrćlcima.34. A kad se Jiftah vraćao svojoj kući u Mispu, izađe mu ususret njegova kći s bubnjevima i sviralama. Ona mu je bila jedino dijete; osim nje nije imao ni sina ni kćeri. \35. Kad je ugleda, razdre haljine i povika: “Jao, kćeri moja, ti me obaraš duboko! Jest, ti si koja me baca u nesreću. Ja sam se zavjetovao Gospodinu i ne mogu to poreći.”36. Ona mu reče: “Oče moj, kad si se zavjetovao Gospodinu, izvrši na meni što si zavjetovao! Jer ti je Gospodin dao da se osvetiš svojim neprijateljima, Amonovim sinovima.”37. Onda zamoli svojega oca: “Neka mi se dopusti ovo: Daj mi još dva mjeseca vremena! Htjela bih otići, na gore se popeti i sa svojim prijateljicama oplakati svoje djevojaštvo.”38. On joj odgovori: “Odi!” I pusti je na dva mjeseca. I ona ode sa svojim prijateljicama i po gorama je oplakivala svoje djevojaštvo.39. A poslije dva mjeseca vrati se k svojemu ocu i on izvrši na njoj svoj zavjet što ga je bio učinio. Ona još nije bila spoznala čovjeka. Otada je u Izrćlu običaj40. da svake godine izlaze kćeri Izrćlove i plaču za kćeri Jiftaha iz Gileada, četiri dana u godini.Sucima 12:1-151. I podigoše se ljudi od Efrajimova plemena. Odoše na sjever i upitaše Jiftaha: “Zašto si izišao u boj protiv Amonovih sinova, a nas nisi pozvao da idemo s tobom. Sad ćemo ti zapaliti kuću nad glavom.”2. Jiftah im odvrati: “Ja i moj narod imali smo tešku borbu s Amonovim sinovima. Ja sam vas pozvao, ali me vi ne izbaviste iz njihovih ruku.3. Kad sam vidio da mi vi ne ćete pomoći, stavih glavu u torbu i pođoh protiv Amonovih sinova i Gospodin mi ih dade u ruke. Pa zašto danas dolazite protiv mene da me napadnete?”4. Tad Jiftah podiže sve ljude od Gileada i udari na Efrajimovce, i Gileadovci poraziše Efrajimovce. Oni su naime bili rekli: “Vi ste bjegunci, Efrajimovci. Gilead leži usred Efrajima, usred Manašeja.”5. Gilead zauze jordanske gazove u Efrajimu. I kad bi koji bjegunac Efrajimovac zamolio: “Htio bih prijeći”, upitali bi ga ljudi od Gileada: “Jesi li iz Efrajima?” Ako bi odgovorio: “Nisam”,6. onda bi mu zapovjedili: “Reci dakle šibolet!” Kad bi rekao “šibolet”, jer ne bi pravilno izgovorio, uhvatili bi ga i zaklali bi ga na jordanskim gazovima. Tako tada pogibe četrdeset i dvije tisuće ljudi iz Efrajima.7. Jiftah je sudio Izrćlu šest godina. Tada umre Jiftah iz Gileada i bi pokopan u jednom Gileadovu gradu.8. Poslije njega sudio je u Izrćlu Ibsan iz Betlehema.9. On je imao trideset sinova i trideset kćeri. Kćeri pouda vani, trideset kćeri dovede sinovima izvana. Sudio je Izrćlu sedam godina.10. Kad umre Ibsan, bi pokopan u Betlehemu.11. Poslije njega sudio je u Izrćlu Elon iz Zebuluna. Deset godina sudio je on u Izrćlu.12. Kad umre Elon iz Zebuluna, bi pokopan u Ajalonu, u zemlji Zebulunu.13. Poslije njega sudio je u Izrćlu Abdon, Hilelov sin iz Pireatona.14. On je imao četrdeset sinova i trideset unuka koji su jahali sedamdesetero magaradi. Sudio je Izrćlu osam godina.15. Nakon što je Abdon, Hilelov sin iz Pireatona, bio umro, bi pokopan u Pieratonu, u zemlji Efrajimu, na gori Amalečana.Psalmi 50:7-177. ”Slušaj, narode moj, ja ću govoriti, Izrćle! Ja ću svjedočiti protiv tebe, ja, Bog? Bog tvoj.8. Ne tužim te zbog tvojih žrtava; tvoje paljenice su stalno preda mnom. \9. Ne trebam junca iz tvoje staje niti jaraca iz tvojih torova.10. Jer je moja svaka zvijer u šumi i tisuće životinja na gorama.11. Poznajem svaku pticu u gorama. Moje je sve što se kreće u poljima.12. Kad bih ogladnio, ne bih ti kazao jer moja je zemlja i sve što je ispunja.13. Zar da jedem meso bikova i pijem krv jaraca?14. Prinesi Bogu žrtvu hvale! Ispuni Višnjemu svoje zavjete!15. I prizovi me u dan nevolje! Tada ću te izbaviti, a ti ćeš me slaviti!”16. A bezbožniku Bog reče: “Zašto ponavljaš moje zakone i stavljaš moj Savez u svoja usta,17. a mrziš moj nauk i mojim riječima okrećeš leđa.Izreka 14:28-2828. Na mnoštvu naroda počiva slava kraljeva; knežev je pad kad nema ljudi. \Luki 17:1-191. I reče svojim učenicima: “Sablazni ne mogu izostati. Ali teško onome od koga dolaze!2. Bolje bi mu bilo da mu se mlinski kamen objesi o vrat, i da ga bace u more, nego da sablazni jednoga od ovih malih.3. Pazite! Ako se tvoj brat ogriješi, pouči ga! Bude li mu žao, oprosti mu!4. I ako se sedam puta na dan ogriješi o tebe i sedam puta opet dođe k tebi i rekne: Žao mi je; oprosti mu!” \5. Apostoli zamoliše Gospodina: “Umnoži našu vjeru!”6. Gospodin odvrati: “Ako imate vjeru toliku koliko je gorušično zrno te kažete ovome dudu: Izađi s korijenom i presadi se u more? poslušat će vas.7. Tko od vas svojemu sluzi što ore ili čuva stoku, kad se vrati iz polja, kaže: Dođi odmah i sjedni za stol?8. Ne će li mu prije kazati: Pripravi mi večeru, pripaši se i posluži me, dok jedem i pijem, a onda možeš ti jesti i piti.9. Hoće li on zahvaliti sluzi na tom što je izvršio njegove zapovijedi?10. Tako i vi, kad učinite sve što vam je naloženo, kažite: Sluge smo neznatne, učinismo samo svoju dužnost.”11. Na putu u Jeruzalem prolazio je između Samarije i Galileje.12. Kad htjede ući u jedno selo, dođe mu ususret deset gubavaca. Stadoše izdaleka.13. I počeše vikati: “Isuse, učitelju, smiluj nam se!”14. Kad ih vidje, reče im: “Idite i pokažite se svećenicima!” Dok su išli, očistiše se.15. A samo jedan od njih dođe natrag, kad vidje da je iscijeljen. Hvalio je Boga jakim glasom.16. Bacio se pred noge Isusove na svoje lice i zahvalio mu. A to je bio Samarijanac.17. Tada reče Isus: “Ne očistiše li se desetorica? A gdje su devetorica?18. Zar se nijedan ne nađe da se vrati i dade slavu Bogu, nego ovaj tuđin?”19. I reče mu: “Ustani i idi! Ozdravila te tvoja vjera!” Croatian Bible (GKS) 2010 No Data