Beblia

Alkitab dalam satu tahun Juni 17

1. Waktu Yosia jadi raja Yuda, yuswana dalapan taun. Calikna di Yerusalem, marentahna tilu puluh hiji taun. Ibuna nya eta Yedida binti Adaya, asal ti Boskat.

2. Lampah Yosia pikamanaheun PANGERAN, nulad lampah Raja Daud karuhunna, kacida saregepna kana pikukuh-pikukuh ti Allah.

3. Dina taun kadalapan belas pamarentahanana, Raja Yosia nimbalan ka Sapan bin Asalya incu Mesulam, panitera karaton, dipiwarang ka Bait Allah. Timbalanana,

4. ”Saurkeun ka Imam Agung Hilkia, duit anu katarima ti jalma rea, anu dikumpulkeun ku imam-imam anu jaraga lawang Bait Allah teh bereskeun.

5. Bejakeun yen eta duit kudu diserenkeun ka jelema-jelema anu ngamandoran pagawean ngomean Bait Allah, sina dipake mayar

6. tukang kayu, tukang ngadegkeun, tukang batu, pikeun meuli kayu jeung batu kaperluan ngomean.

7. Duit anu dikaluarkeun ku nu digarawe teu kudu dipenta balitunganana, sabab anu digarawena kabeh jelema jujur.”

8. Timbalan raja anu ditepikeun ku Sapan, ku Hilkia dijalankeun. Geus kitu Hilkia nyaurkeun yen mendak kitab Hukum-hukum PANGERAN di Bait Allah. Kitabna diasongkeun ka Sapan. Ku Sapan dibaca di dinya.

9. Ti dinya Sapan marek ka raja sarta miunjuk, ”Artos anu dikempelkeun di Bait Allah parantos dikaluarkeun, diserenkeun ka anu ngarawaskeun padamelan ngomean Bait Allah.”

10. Piunjukna deui, ”Sareng ieu abdi ngabantun ieu kitab ti Hilkia.” Seug kitabna dibacakeun ku Sapan ka raja.

11. Anggeus eta kitab dibaca, raja nyosoeh anggoanana, reuwas jeung ngaraos hariwang.

12. Geuwat marentah ka Imam Hilkia, Ahikam bin Sapan, Akbor bin Mikaya, Sapan sekretaris nagara, jeung ka Asaya, pangaping raja. Saurna,

13. ”Kami jeung sakumna bangsa Yuda pangnaroskeun ka PANGERAN perkara ungel ieu kitab. PANGERAN geus tangtu bendu ka urang, lantaran kamistian-kamistian urang anu kaungel dina ieu kitab ku urang teu dilakonan.”

14. Ti dinya Hilkia, Ahikam, Akbor, Sapan jeung Asaya arangkat ka bumi Hulda, hiji nabi istri di Yerusalem, di hiji kampung anyar. (Caroge eta nabi istri nya eta Salum bin Tikwa putu Harhas, pagawe purah ngurus jubah-jubah Bait Allah.) Sanggeus aranjeunna nerangkeun pamaksudan,

15. ku eta nabi istri dipiwarang marulih,

16. ngemban waleran ti PANGERAN ka raja, kieu, ”Yerusalem jeung sapangeusina tangtu ku Kami dihukum saluyu jeung anu kaungel dina eta kitab anu dibaca ku raja,

17. sabab geus malungkir ti Kami, ngalurban ka aallahan-aallahan. Kalakuanana geus ngahurungkeun amarah Kami mani ngagedur, moal bisa pareum, bakal ngalentab ka Yerusalem.

18. Ari hal raja, bejakeun ieu pangandika Kami, GUSTI Allah Israil: Maneh nurut kana ungel eta kitab.

19. Jeung sanggeus nyaho yen Yerusalem sapangeusina ku Kami bakal dijieun tempat anu matak kukurayeun sarta ngaranna bakal dijieun paranti sasapaan, maneh terus tobat, ngarendahkeun diri di payuneun Kami nepi ka nyosoeh pakean. Ku sabab kitu Kami kasuat ku panyambat maneh.

20. Eta kacilakaan anu bakal tumiba ka Yerusalem teh moal waka kajadian sapanjang jaman maneh keneh mah. Lamun geus nepi kana waktuna, maneh mah maot teh bakal maot biasa sarta kalawan senang.” Sanggeus kitu utusan-utusan raja teh marulang, ngunjukkeun hal eta ka Raja Yosia.

2 Raja 23:1-37

1. Raja Yosia nyaur sakabeh pamingpin urang Yuda jeung Yerusalem.

2. Ti dinya kabeh muru ka Bait Allah, bareng jeung para imam, nabi-nabi, jalma rea, nu baleunghar, nu mariskin. Ti dinya raja ngaos ungel perjangjian tina kitab anu kapanggih ti Bait Allah tea nepi ka tamat, dibandungan ku sarerea.

3. Anggeus ngaos, raja ngadeg deukeut tihang parantina ngadeg, tuluy ikrar ka PANGERAN yen kalawan iklas sumeja anut ka Mantenna, seja nohonan sugri timbalan jeung pikukuh Mantenna, ngalakonan perjangjian anu kaungel dina eta buku. Jalma rea oge kabeh ikrar seja nohonan eta perjangjian.

4. Geus kitu kalawan timbalan raja, sakur parabot paragi nyembah ka Baal, ka Dewi Asera jeung ka bentang-bentang, dikaluar-luarkeun ti Bait Allah ku Imam Agung Hilkia, ku imam-imam bawahan jeung ku imam-imam anu jaraga lawang Bait Allah; ku raja dipiwarang diduruk di Lebak Kidron, lebuna dipiceun ka Betel.

5. Ti dinya raja mecat imam-imam altar brahala purah ngurban ka Baal, ka panonpoe, ka bulan, ka planit, jeung ka bentang-bentang, nya eta para imam anu diangkat ku raja-raja Yuda anu ti hareula, anu ditempatkeun di sakuliah tanah Yuda jeung di deukeut-deukeut Yerusalem.

6. Arca Dewi Asera dikaluarkeun ti Bait Allah tuluy diduruk di Lebak Kidron luareun kota, lebuna dibebek nepi ka lembut tuluy dipiceun diawur-awur ka pakuburan umum.

7. Kobong-kobong di Bait Allah anu dicaricingan ku awewe-awewe palacuran kuil (anu pagaweanana sapopoe ninun lawon jubah paranti ngabakti ka Dewi Asera) dibongkar.

8. Imam-imam anu nyebar di kota-kota Yuda jeung di sakuliah nagara, ku raja disina kumpul di Yerusalem, altar-altar pangurbananana kabeh diharamkeun. Altar-altar paranti nyuguh ka dewa-dewa di deukeut gapura anu dijieun ku Yosua, wali kota eta nagri, kencaeun anu ngalaliwat ka gapura utama, diruntuh-runtuhkeun.

9. Eta imam-imam teu meunang ngimaman di Bait Allah, ngan meunang keneh bagian roti anu teu diragian cara imam-imam sejen.

10. Topet oge, tempat nyembah dewa di Lebak Hinom ku Raja Yosia dinajiskeun, supaya ulah aya deui anu ngaduruk anakna nu lalaki atawa nu awewe dijieun kurban beuleuman ka Dewa Molek.

11. Kuda jeung kareta di latar-latar Bait Allah deukeut gapura jeung teu jauh ti tempat Natan Melek mantri agung, anu ku raja-raja Yuda nu ti hareula diajangkeun pikeun tutumpakan dewa srangenge, ku Raja Yosia dieuweuhkeun, kudana dipindahkeun, kareta-karetana diduruk.

12. Altar-altar dina hateup karaton luhureun kamar-kamar Raja Ahas bareto, buatan raja-raja Yuda anu ti hareula, jeung altar-altar di dua latar Bait Allah buatan Raja Menase, ku Raja Yosia diancur-ancurkeun tuluy dipiceun ka Lebak Kidron.

13. Altar-altar buatan Raja Suleman paranti ngurban ka Dewi Astoret sesembahan urang Sidon, ka Dewa Kamos sesembahan urang Moab, jeung ka Dewa Molek sesembahan urang Amon, kabeh brahala pikagirukeun wungkul, anu ayana di wetaneun Yerusalem kiduleun Gunung Jetun, ku Raja Yosia dinajiskeun.

14. Tugu-tugu dewa jeung arca-arca Dewi Asera dirubuh-rubuhkeun, tempat urut nangtungna eta tugu-tugu jeung arca-arca ku Yosia dibugbrugan ku tulang-taleng jelema.

15. Tempat ibadah ka dewa di Betel anu diadegkeun ku Raja Yarobam bin Nebat anu mawa Israil kana dosa, eta oge dirubuhkeun, altar-altarna diguling-gulingkeun, batuna dipekprekan, dibebek nepi ka lembut, arca Dewi Asera diduruk.

16. Anggeus eta Raja Yosia rarat-reret ka lebah lamping, beh ningali aya astana-astana, seug marentah supaya tulang-taleng ti eta astana-astana dikeduk, tuluy diduruk dina altar, tanda yen eta altar diharamkeun, tinekanan sakumaha piwejang nabi baheula jaman Raja Yarobam, basa eta raja ngaresmikeun eta altar. Raja Yosia rarat-reret deui, beh ningali astana nabi anu ngawejangkeun perkara eta,

17. seug mariksa, ”Itu astana saha?” Ceuk urang Betel, ”Sumuhun pajaratan nabi anu sumping ti Yuda, anu ngawejangkeun perkawis anu ayeuna nuju dipidamel ku Gusti ka ieu tempat ngurban.”

18. Saur Yosia, ”Eta makam ulah dikieu-kieu. Tulang-talengna antep tong dipindahkeun.” Jadi tulang-taleng eta nabi mah, kitu deui tulang-taleng nabi-nabi anu ti Samaria henteu diganggu.

19. Tempat-tempat ibadah ka brahala di saban kota Israil beunang ngadegkeun raja-raja Israil anu ngajaheutan manah PANGERAN tea, ku Raja Yosia dirugrug-rugrugkeun, altar-altarna diharamkeun cara ngaharamkeun altar anu di Betel tea.

20. Imamna kabeh dipeuncitan dina altar-altar paragi maranehna ngurban, tulang-talengna diduruk di dinya. Geus kitu Yosia mulih deui ka Yerusalem.

21. Raja Yosia marentahkeun supaya jalma-jalma kabeh nekanan deui Paska pikeun ngamulyakeun PANGERAN Allahna, nurutkeun kamistian anu kaungel dina Kitab Perjangjian jeung PANGERAN tea.

22. Ti jaman eta bangsa diparentah ku para hakim, tacan aya raja Israil atawa raja Yuda anu ngayakeun Paska cara kitu.

23. Kakara harita, jaman Yosia ngarajaan dina taun kadalapan belasna, di Yerusalem aya deui Paska.

24. Jeung supaya hukum-hukum anu kaungel dina kitab anu ku Imam Agung Hilkia kapanggih di Bait Allah tea bisa digumatikeun, jalma-jalma tukang manggil arwah jeung tukang-tukang torah ku Raja Yosia diusiran ti Yerusalem jeung ti sakuliah Yuda, geus kitu anjeunna miceunan sakabeh dewa rumah tangga, arca-arca, jeung barang-barang paranti nyembah ka dewa-dewa.

25. Kakara harita aya raja anu sakitu suhudna ka PANGERAN, ngabdi sabudi pangarti, ngawula kalawan iklas, sakuat-kuat nekanan Hukum Musa. Tur sanggeus anjeunna teu aya deui raja anu saperti kitu.

26. Parandene kitu ngagolakna bendu PANGERAN ka Yuda ku karana kadorakaan Raja Menase bareto nepi ka nyundut manah Mantenna, henteu lemper.

27. Mana PANGERAN lajeng nimbalan, ”Najan Yuda ge rek disingkirkeun ti payuneun Kami cara nyingkirkeun Israil. Kitu deui Yerusalem jeung ieu Bait Kami, najan ku Kami geus dipilih jeung dipeting dijadikeun tempat paranti ngabakti ka Kami, mo burung dipiceun!”

28. Carita Raja Yosia salian ti eta kaungel dina Kitab Babad Raja-raja Yuda.

29. Pupusna lantaran kasambut perang di Megido, waktu megat Piraon Neko sabaladna ti Mesir anu keur maju ka Walungan Eprat rek ngabantu perang ka raja Asur.

30. Layonna diangkat kana kareta, ku mantri-mantrina dibawa ka Yerusalem, dimakamkeun di makam karajaan. Sanggeus anjeunna pupus, urang Yuda ngangkat Yoahas putrana jadi raja.

31. Yoahas jadina raja Yuda dina yuswa dua puluh tilu taun, calikna di Yerusalem, ngarajaanana tilu bulan. Ibuna nya eta Hamutal binti Yermia ti Libna.

32. Lampahna nirca ti PANGERAN nurutan lampah karuhun-karuhunna.

33. Marentahna kandeg kaburu ditangkep ku Piraon Neko ti Mesir, dipanjara di Ribla di tanah Hamat, tur nagara Yuda didengda kudu mayar ku perak 3.400 kilo jeung emas tilu puluh opat kilo.

34. Piraon Neko tuluy ngangkat Elyakim putra Yosia keneh, jadi raja Yuda ngaganti Raja Yosia, sarta jenenganana dilandi jadi Yoyakim. Ari Yoahas ku Piraon Neko terus diboyong ka Mesir nepi ka pupusna di ditu.

35. Raja Yoyakim narik pajeg ti rahayat, gedena nurutkeun kakayaan masing-masing, pikeun naekkeun jumlah upeti anu dipundut ku raja Mesir.

36. Yoyakim mimiti jadi raja Yuda dina yuswa dua puluh lima taun, calikna di Yerusalem, marentahna sabelas taun. Ari ibuna nya eta Sebuda binti Pedaya ti Ruma.

37. Lampahna nirca ti PANGERAN, nulad kalakuan karuhunna.

2 Raja 24:1-20

1. Sanggeus Yoyakim jadi raja, nagara Yuda ditempuh ku Raja Nebukadnesar ti Babul. Yoyakim taluk terus ngawula meunang tilu taun tuluy mungkir, baha ka Nebukadnesar.

2. PANGERAN ka Yoyakim ngadatangkeun gorombolan-gorombolan urang Babul, urang Siria, urang Moab, jeung Amon, marawa pakarang sina ngagempur Yuda, sakumaha timbalana-Na anu diandikakeun ka para nabi, abdi-abdi-Na.

3. Pang kitu teh sabab PANGERAN geus ngandika baris nyingkirkeun urang Yuda ti payuneuna-Na, temahna tina dosa Raja Menase,

4. pangpangna ku sabab eta raja geus maehan mangpirang-pirang rahayat anu teu salah. Kajahatan Menase anu ieu ku PANGERAN teu dipaparin ampun.

5. Hal Raja Yoyakim salian ti eta kaungel dina Kitab Babad Raja-raja Yuda.

6. Sanggeus Yoyakim pupus tuluy diganti ku Yoyakin, putrana.

7. Ari raja Mesir sabaladna geus tara budal deui ti nagarana, lantaran tanah-tanah bawahan Mesir ti semet Walungan Eprat nepi ka wates tanah Mesir beulah kaler geus aya dina cangkingan raja Babul.

8. Yoyakin mimiti jadi raja Yuda dina yuswa dalapan belas taun, calikna di Yerusalem, marentahna tilu bulan. Jenengan ibuna Nehusta binti Elnatan ti Yerusalem.

9. Kalakuan Yoyakin nirca ti PANGERAN cara ramana.

10. Waktu anjeunna ngaheuyeuk, datang perwira-perwira Raja Nebukadnesar sabaladna ti Babul narajang Yerusalem; Yerusalem dikepung.

11. Sabot baladna keur ngepung, Nebukadnesar ku anjeun sumping ka Yerusalem.

12. Raja Yoyakin katut ibuna, putra-putrana, para kapala balad jeung para gegeden karaton ahirna serah bongkokan ka urang Babul. Dina taun kadalapan Nebukadnesar jumeneng raja, Yoyakin ku Nebukadnesar ditangkep, diasupkeun ka panjara.

13. Rajabrana Bait Allah jeung rajabrana karaton kabeh diakut ka Babul. Kabeh paparabotan emas anu dipidamel ku Raja Suleman pikeun Bait Allah, ku Nebukadnesar diruksak, bukti sakumaha timbalan PANGERAN bareto.

14. Urang Yerusalem katut para pangagung karajaan jeung para pamingpin, ku Nebukadnesar diakut ka Babul dijieun boyongan, kabehna aya sapuluh rebu urang. Jalma-jalma patukangan oge, ka panday-panday beusi kabeh dikerid. Anu dikarikeun di Yuda ngan jalma-jalma anu pangmariskinna.

15. Yoyakin oge ku Nebukadnesar diboyong ka Babul katut ibuna, garwa-garwana, mantri-mantrina jeung pamingpin-pamingpin lianna ti Yuda.

16. Jalma-jalma anu parenting ku Nebukadnesar kabeh dikerid ka Babul, kabehna aya tujuh rebu urang. Jalma-jalma patukangan, kaasup panday beusi, eta ge diakut kabehna aya sarebu urang, pangawakanana kabeh harade, surup jaradi prajurit.

17. Ari nagara Yuda ku Nebukadnesar sina dirajaan ku Matanya, kapiramana Yoyakin, anu jenenganana ku Nebukadnesar dilandi jadi Sidkia.

18. Sidkia mimiti jadi raja nagara Yuda dina yuswa dua puluh hiji taun, calikna di Yerusalem, marentahna sabelas taun. Jenengan ibuna Hamutal binti Yermia ti Libna.

19. Lampah Sidkia nirca ti PANGERAN sakumaha Raja Yoyakim.

20. PANGERAN kacida benduna, nepi ka urang Yerusalem jeung Yuda ku Mantenna disingkirkeun ti payuneuna-Na.

Mazmur 74:18-23

18. Sing emut, Gusti teh diseungseurikeun ku musuh, nun PANGERAN, eta bangsa tuna Allah teh nyacampah ka Gusti.

19. Umat Gusti anu teu walakaya teh ulah diserenkeun ka musuh nu telenges; Gusti ulah lali ka maranehna anu keur balangsak!

20. Masing emut kana jangji ka abdi-abdi. Jero nagri, saban pojok nu paroek jadi tempat kakerasan.

21. Mugi anu nuju disangsara teh ulah dugi ka nyandang kaera, anu laip sareng walurat teh anggur sina maruji ka Gusti.

22. Geura ngadeg, nun Allah, bela perkawis Gusti! Sing emut, Gusti teh sadinten jeput dihina-hina ku eta bangsa nu tuna Allah.

23. Ulah lali kana panangtangna musuh, anu tinggorowok susumbar teu eureun-eureun.

Amsal 19:3-3

3. Aya jalma nu cilaka ku lantaran kalakuanana anu bodo, tapi neumbleuhkeun ka PANGERAN.

Kisah Para Rasul 2:22-47

22. Raregepkeun, dulur-dulur sasama urang Israil! Kakawasaan Yesus urang Nasaret geus nyata ka aranjeun, dibuktikeun ku padamelana-Na iasa ngajalankeun padamelan-padamelan Allah anu ajaib jeung araheng. Hal eta keur aranjeun geus teu matak bireuk, lantaran kajadianana oge di aranjeun keneh.

23. Yesus teh ku Allah memang geus dipastikeun baris diserenkeun kana kakawasaan aranjeun, saluyu jeung rarancang-Na ku manten. Ku aranjeun ditelasan, pupus disalibkeun ku jelema-jelema anu daroraka.

24. Tapi Anjeunna ku Allah geus ditanghikeun tina pupusna, ucul tina kakawasaan maot, sabab mustahil maot bisaeun nahan Anjeunna.

25. Hal ieu sapagodos jeung anu disaurkeun ku Daud kieu: ʼAbdi ningal Gusti saban wanci, nu mawi moal galideur, reh ku Anjeunna diaping.

26. Ku margi kitu abdi tansah bingah ati, biwir teu kendat mumuji. Najan abdi bakal maot, tangtos tengtrem ngantos di jero kuburan.

27. Reh ku Gusti moal diantep di dunyana anu maraot; Gusti moal ngantep raga abdi-Na nu satia reksak binasa.

28. Abdi dituduhan jalan kana hirup, nu sajati, diliputan kabagjaan, reh ku Gusti disarengan.ʼ

29. Dulur-dulur, sim kuring rek nyarita ka aranjeun terus terang hal Daud karuhun urang anu kamashur. Anjeunna pupus, pajaratanana aya nepi ka kiwari di tanah urang.

30. Anjeunna teh nabi, ti anggalna geus uningaeun yen turunan anjeunna bakal aya saurang anu ku Allah bakal dijenengkeun raja sakumaha anjeunna, sabab Allah geus maparin jangji kalawan sumpah ka anjeunna.

31. Kana hal anu bakal dipidamel ku Allah ka hareup, nya eta nanghikeun Kristus Jurusalamet ti nu maraot, anjeunna geus dipaparin uninga ti memehna, nu matak iasaeun nyarioskeun, kieu saurna: ʼAnjeunna moal diantep di dunyana anu maraot; salira-Na moal ruksak di jero kuburan.ʼ

32. Nya Yesus eta anu ku Allah ditanghikeun deui ti nu maraot teh, kaula sarerea saksina, anu naringal kajadianana.

33. Anjeunna geus dijungjung luhur, kenging tempat di tengeneun Allah, Rama-Na, nampi Roh Suci anu dijangjikeun. Tah anu ayeuna keur kataringal jeung kadarenge ku aranjeun teh nya eta lungsurna Roh Suci ka kaula sarerea, hiji kurnia ti Anjeunna.

34. Daud ku anjeun henteu munggah ka sawarga, tapi iasaeun nyaurkeun kieu: ʼPangeran ngadawuh ka Gusti kaula: Geura calik di katuhueun Kami,

35. nepi ka musuh-musuh Hidep ku Kami dijieun jojodog titincakan Hidep.ʼ

36. Ku sabab kitu sakumna urang Israil perlu terang enya-enya, yen anu ku Allah geus dijenengkeun Gusti jeung Jurusalamet teh nya eta Yesus anu disalibkeun ku aranjeun tea.”

37. Jalma-jalma anu ngabarandungan kabeh tinghareruk, tuluy ngaromong ka Petrus jeung ka rasul-rasul lianna, ”Kedah kumaha kuring sadaya teh, para saderek?”

38. Saur Petrus, ”Kudu tarobat, jeung kudu dibaptis kalawan asmana Yesus Kristus, tangtu dosa-dosa aranjeun dihampura sarta bakal narampa sih kurnia Allah, nya eta Roh Suci.

39. Sabab hal eta dijangjikeunana ku Allah teh pikeun aranjeun saanak incu, jeung pikeun anu araya di tempat-tempat anu jarauh, cindekna pikeun sakabeh, anu bakal disalaur ku Pangeran Allah urang.”

40. Kitu Petrus maparinna pertelaan ka jalma-jalma sarta rea-rea deui kasauranana mepelingan ka maranehanana, ”Luputkeun diri aranjeun tina hukuman anu geus pasti bakal keuna ka ieu bangsa anu jahat!”

41. Loba pisan jelema anu palercaya ka anu dipertelakeun ku Petrus, tuluy maranehanana dibaptis. Dina poe eta, jelema-jelema anu palercaya teh nambahan kira-kira tilu rebu urang,

42. kabeh pada saregep kana piwulang rasul-rasul, kana samiuk kumpul, samiuk dahar, jeung kana samiuk neneda.

43. Rasul-rasul pada mikahelok jeung pada mikaajrih lantaran sering ngayakeun hal-hal anu aheng.

44. Jalma-jalma anu geus palercaya beuki silih raketan, kabeh raridoeun pangabogana dipake keur kaperluan sarerea.

45. Barang-barang jeung harta bandana dijarual, duitna dibagikeun, gedena panta-panta nurutkeun pangabutuhna masing-masing.

46. Unggal poe kumpulan di Bait Allah, dalaharna pindah-pindah imah bagilir dibarengan ku langsar hate

47. jeung maruji ka Allah, tur dipikaresep ku jalma rea. Jumlahna saban poe nambahan bae, beuki loba anu disalametkeun.

Sundanese Bible 1991

Indonesian Bible Society