زيرا آن روحی كه خدا به ما داده است، در ما ترس بوجود نمیآورد، بلكه ما را سرشار از محبت و قدرت میسازد و ما را ياری میدهد تا بتوانيم خود را تحت انضباط قرار دهيم.
نيكوكاری را بياموزيد و با انصاف باشيد. به مظلومان و يتيمان و بيوهزنان كمک كنيد.»
آنگاه شنيدم كه خداوند میفرمود: «چه كسی را بفرستم تا پيغام ما را به اين قوم برساند؟» گفتم: «خداوندا، من حاضرم بروم. مرا بفرست.»
و من میگويم هر اسلحهای كه بر ضد تو ساخته شود كاری از پيش نخواهد برد و تو بر تمام مدعيانت غالب خواهی شد. من خدمتگزارانم را حمايت میكنم و به آنان پيروزی میبخشم.» اين است آنچه خداوند میفرمايد.
بزرگترين محبتی كه شخص میتواند در حق دوستانش بكند، اين است كه جان خود را در راه ايشان فدا سازد. محبت را بايد اينچنين سنجيد.
آری، قوی و شجاع باش و ترس و واهمه را از خود دور كن و به ياد داشته باش كه هر جا بروی من كه خداوند، خدای تو هستم، با تو خواهم بود.»
هنگامی كه در بيتلحم بودند، وقت وضع حمل مريم فرا رسيد،
باوجود اين، فقط از اين شادی نكنيد كه ارواح پليد از شما اطاعت میكنند، بلكه از اين شاد باشيد كه نام شما در آسمان ثبت شده است!»
در اثر صيد آن مقدار ماهی، او و همكارانش وحشتزده شده بودند.
اجرای عدالت برای آدم درستكار شادیبخش است، اما برای آدم بدكار مصيبتبار.
از نجات دادن كسی كه به ناحق به مرگ محكوم شده است كوتاهی نكن.
همانطور كه آهن، آهن را میتراشد، دوست نيز شخصيت دوستش را اصلاح میكند.
هر روز عدهای از بدكاران را نابود خواهم كرد تا شهر خدا را از وجود همۀ آنها پاک سازم.
[۳] از حقوق بيچارگان و يتيمان دفاع كنيد؛ به داد مظلومان و فقيران برسيد. [۴] ستمديدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانيد.
[۱] به مسيحيان يادآوری كن كه مقامات دولتی و مملكتی را اطاعت و احترام نمايند و همواره آمادۀ انجام كار نيک باشند. [۲] به ايشان بگو كه دربارۀ هيچكس بدگويی نكنند، و از نزاع و دشمنی بپرهيزند و نسبت به همه بیآزار و مؤدب باشند.
[۱۳] خواست خدا اينست كه شما درستكار باشيد تا به اين ترتيب دهان اشخاص نادانی را كه از شما ايراد میگيرند ببنديد. [۱۴] درست است كه شما از قيد و بند احكام مذهبی آزاد شدهايد، اما اين به آن معنی نيست كه میتوانيد به هر كار نادرستی دست بزنيد، بلكه آزادی خود را بايد برای اجرای خواست خدا بكار ببريد. [۱۵] به همه احترام كنيد؛ ايمانداران را دوست بداريد؛ از خدا بترسيد؛ به رهبران مملكت احترام بگذاريد. [۱۶] شما خدمتكاران، بايد مطيع اربابان خود باشيد و به ايشان احترام كامل بگذاريد، نه فقط به اربابان مهربان و با ملاحظه، بلكه به آنانی نيز كه سختگير و تندخو هستند. [۱۷] اگر بخاطر انجام ارادۀ خدا، به ناحق متحمل رنج و زحمت شويد، خدا شما را اجر خواهد داد.
[۳۷] دشمنانم را تعقيب میكنم و به ايشان میرسم و تا آنها را از بين نبرم برنمیگردم. [۳۸] آنها را چنان بر زمين میكوبم كه زير پايم بيافتند و بر نخيزند. [۳۹] تو برای جنگيدن به من قوت بخشيدهای و دشمنانم را زير پای من انداختهای. [۴۰] تو آنها را وادار به عقبنشينی و فرار مینمايی و من آنها را نابود میكنم. [۴۱] فرياد برمیآورند ولی كسی نيست كه آنها را برهاند. از خداوند كمک میخواهند، اما او نيز به داد ايشان نمیرسد. [۴۲] من آنها را خرد كرده، بصورت غبار در میآورم و به دست باد میسپارم. آنها را مانند گل كوچهها لگدمال میكنم. [۴۳] تو مرا از چنگ قومی شورشگر نجات دادی و مرا رئيس قومها ساختی. مردمی كه قبلاً نمیشناختم، اكنون مرا خدمت میكنند.
[۱] مطيع دولت و قوانين آن باشيد، زيرا آن را خدا برقرار كرده است. در تمام نقاط جهان، همۀ دولتها را خدا بر سر قدرت آورده است. [۲] پس هر كه از قوانين كشور سرپيچی كند، در واقع از خدا نااطاعتی كرده است، و البته مجازات خواهد شد. [۳] آنانی كه اعمالشان درست است، از مأموران دولت هراسی ندارند، اما افراد خطاكار و نادرست هميشه از آنان میترسند. پس اگر میخواهی در ترس و دلهره بسر نبری، قوانين را اطاعت كن و آسوده باش! [۴] مأمور دولت از جانب خدا وظيفه دارد به تو كمک كند. اما اگر كار خلافی انجام دهی، از او بترس زيرا تو را مجازات خواهد كرد. خدا او را مقرر كرده تا كسانی را كه خلاف میكنند مجازات كند. [۵] پس به دو دليل بايد مطيع قانون باشی: اول برای اينكه مجازات نشوی؛ و دوم برای اينكه میدانی اطاعت، وظيفۀ توست. [۶] به همين دو دليل نيز بايد مالياتهايتان را بپردازيد تا حقوق كاركنان دولت تأمين شود و بتوانند به انجام كار خدا، يعنی خدمت به شما ادامه دهند. [۷] حق هر كس را به او ادا كنيد: مالياتها را از روی ميل بپردازيد؛ از افراد مافوق خود اطاعت نماييد؛ و به آنانی كه سزاوار احترامند، احترام كنيد. [۸] تمام بدهیهای خود را بپردازيد تا به كسی مديون نباشيد. فقط خود را مديون بدانيد كه مردم را محبت كنيد. هرگز از محبت نمودن باز نايستيد زيرا با محبت كردن به ديگران، در واقع از احكام الهی اطاعت كردهايد و خواست خدا را بجا آوردهايد. [۹] اگر همسايه و همنوع خود را به همان اندازه دوست بداريد كه خود را دوست میداريد، هرگز راضی نخواهيد شد كه به او صدمه بزنيد، يا فريبش دهيد، يا او را به قتل برسانيد و يا مالش را بدزديد؛ و هرگز به زن و به اموال او چشم طمع نخواهيد دوخت؛ خلاصه، هيچيک از كارهايی را كه خدا در ده فرمان منع كرده است، انجام نخواهيد داد. بنابراين، ده فرمان در اين فرمان خلاصه میشود كه «همسايۀ خود را دوست بدار، به همان اندازه كه خود را دوست میداری.» [۱۰] بلی، محبت به هيچكس بدی نمیكند. پس اگر به انسانها محبت نماييد، مانند آنست كه همۀ دستورات و احكام الهی را بجا آوردهايد. خلاصه، تنها حكم و قانونی كه لازم داريد، محبت است. [۱۱] مسئلۀ ديگری كه ما را به انجام اعمال نيک ترغيب میكند، اينست كه وقت بسرعت میگذرد و عمر ما به پايان میرسد. پس بيدار شويد زيرا اكنون وقت بازگشت خداوند نزديكتر است از آن زمانی كه ايمان آورديم. [۱۲] «شب» به پايان خود رسيده و «روز» نزديک است. بنابراين، اعمال گناهآلود تاريكی را كنار گذارده، در نور خدا زندگی پاک و مقدسی را در پيش گيريد، زيرا اين وظيفۀ ماست كه در نور زندگی كنيم! آنچه میكنيد با شايستگی باشد. از حضور در محافل عياشی و نيز از مستی و زنا و شهوترانی و دعوا و حسادت بپرهيزيد. [۱۳] تمام وجودتان از آن مسيح باشد؛ بدنبال هوسهای جسم نرويد. [۱۴] هر ايمانداری را كه مايل است به جمع شما بپيوندد، به گرمی بپذيريد، حتی اگر ايمانش ضعيف باشد. اگر عقايد او دربارۀ كارهای درست و نادرست، با عقايد شما متفاوت است، از او ايراد نگيريد.
[۱] بدكاران میگريزند، در حاليكه كسی آنها را تعقيب نمیكند! ولی خداشناسان چون شير، شجاع هستند. [۲] وقتی ملتی گرفتار فساد شود، دولتش به آسانی سرنگون میگردد، اما رهبران درستكار و عاقل مايۀ ثبات مملكت هستند. [۳] حاكمی كه بر فقرا ظلم میكند مانند باران تندی است كه محصول را از بين میبرد. [۴] بیتوجهی نسبت به قانون، ستايش بدكاران است ولی اطاعت از آن، مبارزه با بدی میباشد. [۵] عدالت برای بدكاران بیمعنی است، اما پيروان خداوند اهميت آن را خوب میدانند. [۶] انسان بهتر است فقير و درستكار باشد تا ثروتمند و كلاهبردار. [۷] جوانی كه از قوانين الهی اطاعت كند داناست، اما كسی كه همدم اوباش و اراذل شود مايۀ ننگ پدرش میباشد. [۸] مالی كه از راه رباخواری و بهرهكشی از فقرا حاصل شود عاقبت به دست كسی میافتد كه بر فقرا رحم میكند. [۹] خدا از دعای كسانی كه احكام او را اطاعت نمیكنند، كراهت دارد. [۱۰] هر كه دام بر سر راه شخص درستكار بنهد و او را به راه بد بكشاند، عاقبت به دام خود گرفتار خواهد شد، ولی اشخاص نيک پاداش خوبی خواهند يافت. [۱۱] ثروتمندان خود را دانا میپندارند، اما فقير خردمند از واقعيت درون آنها با خبر است. [۱۲] وقتی نيكان پيروز میشوند، همه شادی میكنند، اما هنگامی كه بدكاران به قدرت میرسند، مردم خود را پنهان میكنند. [۱۳] هر كه گناه خود را بپوشاند، هرگز كامياب نخواهد شد، اما كسی كه آن را اعتراف كند و از آن دست بكشد خدا بر او رحم خواهد كرد. [۱۴] خوشابهحال كسی كه ترس خدا را در دل دارد، زيرا هر كه نسبت به خدا سرسخت باشد گرفتار بلا و بدبختی میشود. [۱۵] مردم بيچارهای كه زير سلطۀ حاكم ظالمی هستند، مانند كسانی میباشند كه گرفتار شير غران يا خرس گرسنه شده باشند. [۱۶] سلطان نادان به ملت خود ظلم میكند. پادشاهی كه از نادرستی و رشوهخواری نفرت داشته باشد، سلطنتش طولانی خواهد بود. [۱۷] عذاب وجدان شخص قاتل او را بسوی مجازات خواهد برد، پس تو سعی نكن او را از عذابش برهانی. [۱۸] هر كه در راه راست ثابتقدم باشد در امان خواهد ماند، اما كسی كه به راههای كج برود خواهد افتاد. [۱۹] هر كه در زمين خود زراعت كند نان كافی خواهد داشت، اما كسی كه وقت خود را به بطالت بگذراند فقر گريبانگير او خواهد شد. [۲۰] اشخاص درستكار كامياب خواهند شد، اما كسانی كه برای ثروتمند شدن عجله میكنند بیسزا نخواهند ماند. [۲۱] طرفداری، كار درستی نيست؛ اما هستند قضاتی كه بخاطر يک لقمه نان، بیانصافی میكنند. [۲۲] آدم خسيس فقط به فكر جمعآوری ثروت است غافل از اينكه فقر در انتظار اوست. [۲۳] اگر اشتباه كسی را به او گوشزد كنی، در آخر از تو بيشتر قدردانی خواهد كرد تا از كسی كه پيش او چاپلوسی كرده است. [۲۴] كسی كه والدين خود را غارت میكند و میگويد: «كار بدی نكردهام»، دست كمی از يک آدمكش ندارد. [۲۵] حرص و آز باعث جنگ و جدال میشود؛ اما توكل نمودن به خداوند انسان را كامياب میكند. [۲۶] هر كه بر نقشههای خود تكيه میكند احمق است، ولی آنانی كه از تعاليم خدا پيروی مینمايند، در امان میباشند. [۲۷] اگر به فقرا كمک كنی، هرگز محتاج نخواهی شد؛ ولی اگر روی خود را از فقير برگردانی، مورد لعنت قرار خواهی گرفت. [۲۸] هنگامی كه بدكاران به قدرت میرسند، مردم خود را پنهان میكنند، اما وقتی بدكاران سقوط كنند درستكاران دوباره قدرت را به دست خواهند گرفت.
اما وقتی كسی نيرومندتر و مسلحتر از او به او حمله كند، بر او پيروز خواهد شد و او را خلع سلاح خواهد كرد و تمام دارايیاش را از دستش خواهد گرفت.
«خوشابحال آنان كه برای برقراری صلح در ميان مردم كوشش میكنند، زيرا ايشان فرزندان خدا ناميده خواهند شد.