Beblia

آیات کتاب مقدس در موضوع

مباحث

اضافی: [خودکشی کردن]

وقتی اخيتوفل ديد ابشالوم پيشنهاد او را رد كرده است، الاغ خود را پالان كرد و به شهر خود رفت. او به كارهايش سروسامان بخشيد و رفت خود را به دار آويخت. مردم جنازۀ او را در كنار قبر پدرش به خاک سپردند.

اشعيا ۴۱:۱۰

نترس، چون من با تو هستم؛ نگران نشو، زيرا من خدای تو هستم. من تو را تقويت خواهم كرد و ياری خواهم داد و تو را حمايت كرده، نجات خواهم بخشيد.

اشعيا ۵۵:۱۱

كلام من نيز هنگامی كه از دهانم بيرون می‌آيد بی‌ثمر نمی‌ماند، بلكه مقصود مرا عملی می‌سازد و آنچه را اراده كرده‌ام انجام می‌دهد.

ارمييا ۲۹:۱۱

در آن زمان، مرا خواهيد خواند و نزد من دعا خواهيد كرد و من به دعای شما پاسخ خواهم داد؛

يوحنا ۱۰:۱۰

كار دزد اينست كه بدزدد، بكشد و نابود كند؛ اما من آمده‌ام تا به شما حيات واقعی را به فراوانی عطا نمايم.

اول يوحنا ۴:۴

فرزندان عزيزم، شما از آنِ خدا هستيد و بر مخالفين مسيح غلبه يافته‌ايد، زيرا در وجود شما كسی زندگی می‌كند كه از هر دشمن مسيح در اين دنيای گناه‌آلود، قوی‌تر است.

مرقس ۱۶:۱۶

مارها را برخواهند داشت و در امان خواهند بود، و اگر زهر كشنده‌ای بخورند صدمه‌ای نخواهند ديد، دست بر بيماران خواهند گذاشت و ايشان را شفا خواهند داد.»

مزامير ۵۵:۲۲

اما تو ای خدا، اين اشخاص خونخوار و نيرنگ‌باز را پيش از وقت به گور خواهی فرستاد. ولی من بر تو توكل دارم.

روميان ۸:۱-۲

[۱] بنابراين، چون به عيسی مسيح تعلق داريم، هيچ محكوميت و مجازاتی در انتظار ما نيست. [۲] زيرا قدرت حيات‌بخش روح‌القدس كه به لطف مسيح به ما عطا شده، ما را از سلطۀ گناه و مرگ آزاد كرده است.

روميان ۸:۳۸-۳۹

[۳۸] در اوج آسمان و در عمق اقيانوسها، هيچ موجودی نمی‌تواند ما را از محبت خدا كه در مرگ فداكارانۀ خداوند ما عيسی مسيح آشكار شده، محروم سازد. [۳۹] ای برادران يهودی من! ای قوم من اسرائيل! چقدر مشتاقم كه به عيسی مسيح ايمان آوريد. من بخاطر شما بشدت اندوهگينم و دائماً دردی جانكاه در وجود خود احساس می‌كنم، حتی حاضرم خودم از نجات محروم شوم تا شما نجات يابيد. عيسی مسيح شاهد است و روح‌القدس می‌داند كه اين را راست می‌گويم.

متی ۲۷:۳-۴

[۳] اما يهودای خائن، وقتی ديد كه عيسی به مرگ محكوم شده است، از كار خود پشيمان شد و سی سكه نقره‌ای را كه گرفته بود، نزد كاهنان اعظم و سران قوم آورد تا به ايشان بازگرداند. [۴] او به آنان گفت: «من گناه كرده‌ام چون باعث محكوميت مرد بيگناهی شده‌ام.» آنان جواب دادند: «به ما چه؟ خودت خواستی!»

مزامير ۳۴:۱۸-۱۹

[۱۸] خداوند نزديک دل‌شكستگان است؛ او آنانی را كه اميد خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد. [۱۹] مشكلات انسانِ خوب زياد است، اما خداوند او را از همۀ مشكلاتش می‌رهاند.

اول سموئيل ۳۱:۳-۵

[۳] عرصه بر شائول تنگ شد و تيراندازان فلسطينی دورش را گرفته او را بسختی مجروح كردند. [۴] پس شائول به محافظ خود گفت: «پيش از آنكه به دست اين كافران بيفتم و با رسوايی كشته شوم، تو با شمشيرت مرا بكش!» ولی آن مرد ترسيد اين كار را بكند. پس شائول شمشير خود را گرفت و خود را بر آن انداخت و مرد. [۵] محافظ شائول چون او را مرده ديد، او نيز خود را روی شمشيرش انداخت و همراه شائول مرد.

اول پادشاهان ۱۶:۱۵-۲۰

[۱۵] عمری بيدرنگ با نيروهای خود به ترصه برگشت و آن را محاصره كرد. [۱۶] زمری وقتی ديد كه شهر محاصره شده، به داخل كاخ سلطنتی رفت و آن را آتش زد. او خود نيز در ميان شعله‌های آتش سوخت. [۱۷] او مانند يربعام نسبت به خداوند گناه ورزيد و اسرائيل را به گناه كشاند. [۱۸] بقيه وقايع زندگی زمری و شرح شورش او در كتاب «تاريخ پادشاهان اسرائيل» نوشته شده است. [۱۹] در آن روزها بين مردم اسرائيل دو دستگی افتاد. نيمی از مردم طرفدار عمری بودند و نيمی ديگر از تبنی پسر جينت پشتيبانی می‌كردند. [۲۰] ولی سرانجام طرفداران عمری پيروز شدند. تبنی كشته شد و عمری به سلطنت رسيد.

داوران ۹:۵۰-۵۵

[۵۰] زنی از پشت بام يک سنگ آسياب‌دستی بر سر ابيملک انداخت و كاسۀ سرش را شكست. [۵۱] ابيملک فوراً به جوانی كه اسلحۀ او را حمل می‌كرد دستور داده، گفت: «شمشيرت را بكش و مرا بكش مبادا بگويند كه ابيملک به دست زنی كشته شد!» پس آن جوان شمشير خود را به شكم وی فرو برد و او بلافاصله جان سپرد. [۵۲] اسرائيلی‌ها چون ديدند كه او مرده است به خانه‌های خود بازگشتند. [۵۳] بدين طريق خدا ابيملک و مردان شكيم را بسبب گناه كشتن هفتاد پسر جدعون مجازات نمود و آنها به نفرين يوتام پسر جدعون گرفتار شدند. [۵۴] پس از مرگ ابيملک، «تولع» (پسر فواه و نوۀ دودا) برای رهايی اسرائيل به پا خاست. او از قبيلۀ يساكار بود، ولی در شهر شامير واقع در كوهستان افرايم سكونت داشت. [۵۵] وی مدت بيست و سه سال رهبری اسرائيل را بعهده داشت. وقتی مرد، او را در شامير دفن كردند

داوران ۱۶:۲۵-۳۰

[۲۵] سامسون نزد خداوند دعا كرده، چنين گفت: «ای خداوند، خدای من، التماس می‌كنم مرا بيادآور و يک بار ديگر نيرويم را به من بازگردان، تا انتقام چشمانم را از اين فلسطينيها بگيرم.» [۲۶] آنگاه سامسون دستهای خود را بر ستونها گذاشت و گفت: «بگذار با فلسطينی‌ها بميرم.» سپس با تمام قوت بر ستونها فشار آورد و سقف معبد بر سر رهبران فلسطينی و همۀ مردمی كه در آنجا بودند فرو ريخت. تعداد افرادی كه او هنگام مرگش كشت بيش از تمام كسانی بود كه او در طول عمرش كشته بود. [۲۷] بعد برادران و ساير بستگانش آمده، جسد او را بردند و در كنار قبر پدرش مانوح كه بين راه صرعه و اشتاعول قرار داشت، دفن كردند. او مدت بيست سال رهبر قوم اسرائيل بود. [۲۸] در كوهستان افرايم مردی به نام ميخا زندگی می‌كرد. [۲۹] روزی او به مادرش گفت: «آن هزار و صد مثقال نقره‌ای را كه فكر می‌كردی از تو دزديده‌اند و من شنيدم كه دزدش را نفرين می‌كردی، نزد من است، من آن را برداشته‌ام.» مادرش گفت: «چون تو اعتراف كردی، خداوند تو را بركت خواهد داد.» [۳۰] پس وی آن مقدار نقره‌ای را كه دزديده بود، به مادرش پس داد. مادرش گفت: «من اين نقره را وقف خداوند می‌نمايم و از آن يک بت نقره‌ای برای تو تهيه می‌كنم تا اين لعنت از تو دور شود.»

Persian Bible (FACB) 2005