Beblia

آیات کتاب مقدس در موضوع

مباحث

خداوند: [نعمت مالی]

خداوند فقير می‌كند و غنی می‌سازد، پست می‌كند و بلند می‌گرداند.

زيرا خود می‌دانيد كه خداوند ما عيسی مسيح چقدر بخشنده و مهربان است؛ او با اينكه در آن مقام آسمانی‌اش ثروتمند بود، برای كمک به شما به اين جهان آمد و فقير شد، تا با فقر خود شما را ثروتمند سازد.

سوم يوحنا ۱:۲

برادر عزيزم، از خدا می‌خواهم كه در تمام كارهايت موفق باشی، و بدنت نيز مانند روحت در سلامتی و تندرستی باشد.

جامعه ۹:۱۰

هر كاری كه می‌كنی آن را خوب انجام بده، چون در عالم مردگان، كه بعد از مرگ به آنجا خواهی رفت، نه كار كردن هست، نه نقشه كشيدن، نه دانستن و نه فهميدن.

غلاطيان ۶:۹

پس ای برادران، از انجام كار نيک خسته نشويم، زيرا بزودی پاداش خود را درو خواهيم كرد، بشرطی كه دست از كار نكشيم.

پيدايش ۱۳:۲

ابرام بسيار ثروتمند بود. او طلا و نقره و گله‌های فراوانی داشت.

هوزيا ۴:۶

قوم من نابود شده‌اند، زيرا مرا نمی‌شناسند؛ و اين تقصير شما كاهنان است، زيرا خود شما نيز نمی‌خواهيد مرا بشناسيد. من شما را كاهن خود نمی‌دانم. شما قوانين مرا فراموش كرده‌ايد، من نيز فرزندان شما را فراموش خواهم كرد.

يعقوب ۵:۱۲

مهم‌تر از همه، هيچگاه قسم نخوريد، نه به آسمان و زمين و نه به هيچ چيز ديگر. اگر می‌گوييد «بله»، سخنتان واقعاً بله باشد، و اگر می‌گوييد «نه»، منظورتان واقعاً نه باشد، تا به اين ترتيب گناهی از شما سر نزند و مجازات نشويد.

يوحنا ۶:۱۲

سپس، عيسی به شاگردان فرمود: «تكه‌های باقيمانده را جمع كنيد تا چيزی تلف نشود.»

لوقا ۶:۳۸

بدهيد تا خدا هم به شما بدهد. هديه‌ای كه می‌دهيد، به خودتان برخواهد گشت، آن هم با پيمانه‌ای پُر، لبريز، فشرده و تكان داده شده! با هر دستی كه بدهيد با همان دست دريافت خواهيد كرد. اگر با دست پُر بدهيد، با دست پُر دريافت می‌كنيد و اگر با دست خالی بدهيد، با دست خالی دريافت خواهيد كرد.»

لوقا ۱۲:۳۴

زيرا گنجتان هر كجا باشد، فكر و دلتان نيز همانجا خواهد بود.

ملاکی ۳۰:۱۰

امثال ۱۰:۲۲

بركت خداوند انسان را ثروتمند می‌سازد بدون اينكه زحمتی برای وی به بار آورد.

امثال ۱۱:۱۴

بدون رهبری خردمندانه، ملت در زحمت می‌افتد؛ اما وجود مشاوران زياد امنيت كشور را تضمين می‌كند.

امثال ۱۹:۱۷

وقتی به فقير كمک می‌كنی مثل اين است كه به خداوند قرض می‌دهی و خداوند است كه قرض تو را پس خواهد داد.

امثال ۲۱:۱۷

كسی كه خوشگذرانی را دوست دارد، تهيدست می‌شود و آدم ميگسار و عياش هرگز ثروتمند نخواهد شد.

امثال ۲۲:۹

شخص سخاوتمندی كه غذای خود را با فقرا تقسيم می‌كند، بركت خواهد يافت.

امثال ۲۸:۲۲-۲۷

[۲۲] آدم خسيس فقط به فكر جمع‌آوری ثروت است غافل از اينكه فقر در انتظار اوست. [۲۳] اگر اشتباه كسی را به او گوشزد كنی، در آخر از تو بيشتر قدردانی خواهد كرد تا از كسی كه پيش او چاپلوسی كرده است. [۲۴] كسی كه والدين خود را غارت می‌كند و می‌گويد: «كار بدی نكرده‌ام»، دست كمی از يک آدمكش ندارد. [۲۵] حرص و آز باعث جنگ و جدال می‌شود؛ اما توكل نمودن به خداوند انسان را كامياب می‌كند. [۲۶] هر كه بر نقشه‌های خود تكيه می‌كند احمق است، ولی آنانی كه از تعاليم خدا پيروی می‌نمايند، در امان می‌باشند. [۲۷] اگر به فقرا كمک كنی، هرگز محتاج نخواهی شد؛ ولی اگر روی خود را از فقير برگردانی، مورد لعنت قرار خواهی گرفت.

مزامير ۲۴:۱

زمين و هر آنچه در آنست، از آن خداوند می‌باشد.

متی ۶:۳۳

اگر شما قبل از هرچيز، به ملكوت و عدالت خدا دل ببنديد، او همۀ اين نيازهای شما را برآورده خواهد ساخت.

متی ۲۳:۲۳

«وای به حال شما ای علمای دينی و فريسيان رياكار! شما حتی ده يک محصول نعناع و شِويد و زيره باغچه‌تان را زكات می‌دهيد، اما از طرف ديگر مهمترين احكام خدا را كه نيكويی، گذشت و صداقت است فراموش كرده‌ايد. شما بايد ده يک را بدهيد، ولی احكام مهم‌تر خدا را نيز فراموش نكنيد.

متی ۲۵:۲۱

ارباب به او گفت: آفرين، آفرين! حال كه در اين مبلغ كم درستكار بودی، مبلغ بيشتری به تو خواهم سپرد. بيا و در شادی من شريک شو.

روميان ۱۳:۸

تمام بدهی‌های خود را بپردازيد تا به كسی مديون نباشيد. فقط خود را مديون بدانيد كه مردم را محبت كنيد. هرگز از محبت نمودن باز نايستيد زيرا با محبت كردن به ديگران، در واقع از احكام الهی اطاعت كرده‌ايد و خواست خدا را بجا آورده‌ايد.

امثال ۳:۹-۱۰

[۹] از دارايی خود برای خداوند هديه بياور، نوبر محصولت را به او تقديم نما و به اين وسيله او را احترام كن. [۱۰] آنگاه انبارهای تو پر از وفور نعمت خواهد شد و خمره‌هايت از شراب تازه لبريز خواهد گرديد.

مزامير ۱۲۱:۱-۲

[۱] چشمان خود را به كوه‌ها دوخته‌ام و در انتظار كمک هستم. [۲] كمک من از جانب خداوند می‌آيد كه آسمان و زمين را آفريد.

مرقس ۱۱:۲۲-۲۳

[۲۲] عيسی گفت: «اين كه می‌گويم عين حقيقت است: اگر به خدا ايمان داشته باشيد، می‌توانيد به اين كوه زيتون بگوييد كه برخيزد و در دريا بيفتد، و فرمان شما را بی‌چون و چرا اطاعت خواهد كرد. فقط كافی است كه به آنچه می‌گوييد واقعاً ايمان داشته باشيد و شک به خود راه ندهيد. [۲۳] ***

پيدايش ۱:۲۶-۲۷

[۲۶] سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.» [۲۷] پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد

دوم قرنتيان ۹:۶-۸

[۶] فراموش نكنيد كه هر كه كم بكارد، كم نيز درو خواهد كرد؛ و هر كه زياد بكارد، زياد درو خواهد كرد. پس اگر كم بدهيد، كم نيز دريافت خواهيد كرد. [۷] كسی را مجبور نكنيد كه بيش از آنچه قلباً درنظر دارد، بدهد بلكه بگذاريد همانقدر كه مايل است، بدهد زيرا خدا كسی را دوست دارد كه از روی ميل كمک می‌كند. [۸] اما خدا قادر است هر نعمتی را بيش از نيازتان به شما عطا فرمايد، تا نه فقط احتياجات خودتان برآورده شود، بلكه از مازاد آن بتوانيد برای خدمات نيكوكارانه و كمک به ديگران استفاده كنيد.

لوقا ۱۴:۲۸-۳۰

[۲۸] «اما پيش از آنكه در مورد پيروی از من، تصميمی بگيريد، همه جوانب را خوب بسنجيد! اگر كسی در نظر دارد ساختمانی بسازد، ابتدا مخارج آن را برآورد می‌كند تا ببيند آيا از عهده آن برمی‌آيد يا نه. [۲۹] مبادا وقتی بنياد ساختمان را گذاشت، سرمايه‌اش تمام شود و نتواند كار را تمام كند! آنگاه همه تمسخركنان خواهند گفت: [۳۰] اين شخص ساختمان را شروع كرد، اما نتوانست آن را به پايان برساند!

لوقا ۶:۳۴-۳۶

[۳۴] و اگر فقط به كسانی قرض بدهيد كه می‌توانند به شما پس بدهند، چه هنر كرده‌ايد؟ حتی گناهكاران نيز اگر بدانند پولشان را پس می‌گيرند، به يكديگر قرض می‌دهند. [۳۵] «اما شما، دشمنانتان را دوست بداريد و به ايشان خوبی كنيد! قرض بدهيد و نگران پس گرفتن نباشيد. در اينصورت پاداش آسمانی شما بزرگ خواهد بود، زيرا همچون فرزندان خدا رفتار كرده‌ايد، چون خدا نيز نسبت به حق‌ناشناسان و بدكاران مهربان است. [۳۶] پس مانند پدر آسمانی خود دلسوز باشيد.

يعقوب ۵:۱-۳

[۱] و اينک، شما ای ثروتمندان، توجه كنيد! گريه و زاری نماييد، زيرا بلاهای وحشتناكی در انتظار شماست. [۲] از هم اكنون، ثروتتان تباه شده و لباس‌های گرانبهايتان را نيز بيد خورده است. [۳] شما در اين دنيای زودگذر، طلا و نقره می‌اندوزيد، غافل از اينكه با اين كار، برای خود در روز قيامت مجازات ذخيره می‌كنيد. زيرا همانگونه كه طلا و نقره‌تان را زنگ خورده است، آتش نيز بدن شما را خواهد خورد.

پيدايش ۱۲:۱-۲۰

[۱] خداوند به ابرام فرمود: «ولايت، خانه پدری و خويشاوندان خود را رها كن و به سرزمينی كه من تو را بدانجا هدايت خواهم نمود برو. [۲] من تو را پدر امت بزرگی می‌گردانم. تو را بركت می‌دهم و نامت را بزرگ می‌سازم و تو مايه بركت خواهی بود. [۳] آنانی را كه به تو خوبی كنند بركت می‌دهم، و آنانی را كه به تو بدی نمايند لعنت می‌كنم. همه مردم دنيا از تو بركت خواهند يافت.» [۴] پس ابرام طبق دستور خداوند، روانه شد و لوط نيز همراه او رفت. ابرام هفتاد و پنج ساله بود كه حران را ترک گفت. [۵] او همسرش سارای و برادرزاده‌اش لوط، غلامان و تمامی دارايی خود را كه در حران به دست آورده بود، برداشت و به كنعان كوچ كرد. [۶] وقتی به كنعان رسيدند، در كنار بلوطِ موره واقع در شكيم خيمه زدند. در آن زمان كنعانی‌ها در آن سرزمين ساكن بودند، [۷] اما خداوند بر ابرام ظاهر شده، فرمود: «من اين سرزمين را به نسل تو خواهم بخشيد.» پس ابرام در آنجا قربانگاهی برای خداوند كه بر او ظاهر شده بود، بنا كرد. [۸] سپس از آنجا كوچ كرده، به سرزمين كوهستانی كه از طرف غرب به بيت‌ئيل و از طرف شرق به عای ختم می‌شد، رفت. ابرام در آن محل خيمه زد و قربانگاهی برای خداوند بنا كرده، او را پرستش نمود. [۹] بدين طريق ابرام با توقفهای پی‌درپی بسمت جنوبِ كنعان كوچ كرد. [۱۰] ولی درآن سرزمين قحطی شد، پس ابرام به مصر رفت تا در آنجا زندگی كند. [۱۱] وقتی به مرز سرزمين مصر رسيد به سارای گفت: «تو زن زيبايی هستی و اگر مردم مصر بفهمند كه من شوهر تو هستم، برای تصاحب تو، مرا خواهند كُشت؛ اما اگر بگويی خواهر من هستی، بخاطر تو با من به مهربانی رفتار خواهند كرد و جانم در امان خواهد بود.» [۱۲] *** [۱۳] *** [۱۴] وقتی وارد مصر شدند، مردم آنجا ديدند كه سارای زن زيبايی است. [۱۵] عده‌ای از درباريانِ فرعون، سارای را ديدند و در حضور فرعون از زيبايی او بسيار تعريف كردند. فرعون دستور داد تا او را به قصرش ببرند. [۱۶] آنگاه فرعون بخاطر سارای، هدايای فراوانی از قبيل گوسفند و گاو و شتر و الاغ و غلامان و كنيزان به ابرام بخشيد. [۱۷] اما خداوند، فرعون و تمام افراد قصر او را به بلای سختی مبتلا كرد، زيرا سارای، زن ابرام را به قصر خود برده بود. [۱۸] فرعونْ ابرام را به نزد خود فرا خواند و به او گفت: «اين چه كاری بود كه با من كردی؟ چرا به من نگفتی كه سارای زن توست؟ [۱۹] چرا او را خواهر خود معرفی كردی تا او را به زنی بگيرم؟ حال او را بردار و از اينجا برو.» [۲۰] آنگاه فرعون به مأموران خود دستور داد تا ابرام و همسرش را با نوكران و كنيزان و هر آنچه داشتند روانه كنند.

متی ۶:۱-۳۴

[۱] «مراقب باشيد كه اعمال نيک خود را در انظار مردم انجام ندهيد، تا شما را ببينند و تحسين كنند، زيرا در اينصورت نزد پدر آسمانی‌تان اجری نخواهيد داشت. [۲] هرگاه به فقيری كمک می‌كنی، مانند رياكاران كه در كنيسه و در بازار از خود تعريف می‌كنند تا مردم به آنها احترام بگذارند، دربارۀ كار نيک خود داد سخن سر نده، چون به اين ترتيب، اجری را كه می‌بايست از خدا بگيری، از مردم گرفته‌ای. [۳] اما وقتی به كسی صدقه‌ای می‌دهی، نگذار حتی دست چپت از كاری كه دست راستت می‌كند، آگاه شود، [۴] تا نيكويی تو در نهان باشد. آنگاه پدر آسمانی كه امور نهان را می‌بيند، تو را اجر خواهد داد. [۵] «و اما دربارۀ دعا. هرگاه دعا می‌كنی، مانند رياكاران نباش كه دوست دارند در عبادتگاه‌ها يا در گوشه و كنار خيابانها نماز بخوانند تا توجه مردم را به خود جلب كنند و خود را مؤمن نشان دهند. مطمئن باش اجری را كه بايد از خدا بگيرند، همين جا از مردم گرفته‌اند. [۶] اما تو هرگاه دعا می‌كنی، در تنهايی و در خلوت دل، پدر آسمانی را عبادت نما؛ و او كه كارهای نهان تو را می‌بيند، به تو پاداش خواهد داد. [۷] «وقتی دعا می‌كنيد، مانند كسانی كه خدای حقيقی را نمی‌شناسند، وِردهای بی‌معنی تكرار نكنيد. ايشان گمان می‌كنند كه با تكرار زياد، دعايشان مستجاب می‌شود. اما شما اين را بياد داشته باشيد كه پدرتان، قبل از اينكه از او چيزی بخواهيد، كاملاً از نيازهای شما آگاه است. [۸] *** [۹] «پس شما اينگونه دعا كنيد: «ای پدر ما كه در آسمانی، «نام مقدس تو گرامی باد. [۱۰] «ملكوت تو برقرار گردد. «خواست تو آنچنان كه در آسمان مورد اجراست، بر زمين نيز اجرا شود. [۱۱] «نان روزانۀ ما را امروز نيز به ما ارزانی دار. [۱۲] «خطاهای ما را بيامرز چنانكه ما نيز آنان را كه به ما بدی كرده‌اند، می‌بخشيم. [۱۳] «ما را از وسوسه‌ها دور نگاه‌دار و از شيطان حفظ فرما؛ «زيرا ملكوت و قدرت و جلال تا ابد از آن توست. آمين! [۱۴] «پدر آسمانی، شما را بشرطی خواهد بخشيد كه شما نيز آنانی را كه به شما بدی كرده‌اند، ببخشيد. [۱۵] *** [۱۶] «و اما دربارۀ روزه. وقتی روزه می‌گيريد، مانند رياكاران خود را افسرده و ناتوان نشان ندهيد. ايشان با اين كار می‌خواهند به مردم بفهمانند كه روزه گرفته‌اند. مطمئن باشيد كه ايشان تمام اجر خود را به همين صورت از مردم می‌گيرند. [۱۷] اما تو وقتی روزه می‌گيری، سر و صورت خود را تميز و مرتب كن، [۱۸] تا كسی متوجه نشود روزه گرفته‌ای. آنگاه پدر آسمانی تو كه از همه چيز آگاه است، تو را اجر خواهد داد. [۱۹] «ثروت خود را بر روی اين زمين نيندوزيد زيرا ممكن است بيد يا زنگ به آن آسيب رساند و يا دزد آن را بربايد. [۲۰] ثروتتان را در آسمان بيندوزيد، در جايی كه از بيد و زنگ و دزد خبری نيست. [۲۱] اگر ثروت شما در آسمان باشد، فكر و دلتان نيز در آنجا خواهد بود. [۲۲] «چشم، چراغ وجود انسان است. اگر چشم تو پاک باشد، تمام وجودت نيز پاک و روشن خواهد بود. [۲۳] ولی اگر چشمت با شهوت و طمع تيره شده باشد، تمام وجودت هم در تاريكی عميقی فرو خواهد رفت. چه تاريكی وحشتناكی! [۲۴] «نمی‌توانی به دو ارباب خدمت كنی. بايد فقط يكی از آنها را دوست داشته باشی و فقط به يكی وفادار بمانی. همچنين نمی‌توانی هم بندۀ خدا باشی و هم بندۀ پول. [۲۵] «پس نصيحت من اين است كه برای خوراک و پوشاک غصه نخوريد. برای همين زندگی و بدنی كه داريد شاد باشيد. آيا ارزش زندگی و بدن، بيشتر از خوراک و پوشاک نيست؟ [۲۶] به پرندگان نگاه كنيد. غصه ندارند كه چه بخورند. نه می‌كارند، نه درو می‌كنند، و نه در انبارها ذخيره می‌كنند، ولی پدر آسمانی شما خوراک آنها را فراهم می‌سازد. آيا شما برای خدا خيلی بيشتر از اين پرندگان ارزش نداريد؟ [۲۷] آيا غصه خوردن می‌تواند يک لحظه عمرتان را طولانی‌تر كند؟ [۲۸] «چرا برای لباس و پوشاک غصه می‌خوريد؟ به گلهای سوسن كه در صحرا هستند، نگاه كنيد. آنها برای لباس غصه نمی‌خورند. [۲۹] با اين حال به شما می‌گويم كه سليمان هم باتمام شكوه و ثروت خود، هرگز لباسی به زيبايی اين گلهای صحرايی نپوشيد. [۳۰] پس اگر خدا در فكر گلهايی است كه امروز هستند و فردا از بين می‌روند، چقدر بيشتر در فكر شماست، ای كم ايمانان. [۳۱] «پس غصۀ خوراک و پوشاک را نخوريد. چون بی‌ايمانان دربارۀ اين چيزها دائماً فكر می‌كنند و سخن می‌گويند. شما با ايشان فرق داريد. پدر آسمانی شما كاملاً می‌داند شما به چه نياز داريد. [۳۲] *** [۳۳] اگر شما قبل از هرچيز، به ملكوت و عدالت خدا دل ببنديد، او همۀ اين نيازهای شما را برآورده خواهد ساخت. [۳۴] «پس غصۀ فردا را نخوريد، چون خدا در فكر فردای شما نيز می‌باشد. مشكلات هر روز برای همان روز كافی است؛ لازم نيست مشكلات روز بعد را نيز به آن بيفزاييد.»

تثنييه ۲۸:۱-۶۸

[۱] اگر تمام فرامين خداوند، خدايتان را كه امروز به شما می‌دهم بدقت اطاعت كنيد، خداوند شما را قويترين قوم دنيا خواهد ساخت [۲] و اين بركات را نصيب شما خواهد گردانيد: شهر و مزرعه‌تان را بركت خواهد داد. فرزندان زياد، محصولات فراوان و گله و رمۀ بسيار به شما خواهد بخشيد، و ميوه و نانتان را بركت خواهد داد. خداوند شما را در همۀ كارهايتان بركت خواهد داد. [۳] *** [۴] *** [۵] *** [۶] *** [۷] خداوند، دشمنانتان را در مقابل شما شكست خواهد داد. آنها از يک سو عليه شما بيرون خواهند آمد، ولی در برابر شما به هفت سو پراكنده خواهند شد. [۸] خداوند حاصل دسترنج شما را بركت خواهد داد و انبارهايتان را از غله پر خواهد ساخت. او شما را در سرزمينی كه به شما می‌دهد بركت خواهد داد. [۹] اگر اوامر خداوند، خدای خود را اطاعت كنيد و در راه او گام برداريد، او نيز چنانكه وعده داده است شما را قوم مقدس خود خواهد ساخت. [۱۰] آنگاه تمامی مردم جهان خواهند ديد كه شما قوم خاص خداوند هستيد و از شما خواهند ترسيد. [۱۱] خداوند در سرزمين موعود نعمت‌های فراوان به شما خواهد بخشيد يعنی فرزندان بسيار، گله‌های زياد و محصول فراوان. [۱۲] او روزنه‌های آسمان را گشوده، باران را به موقع خواهد فرستاد و شما را در همهٔ كارهايتان بركت خواهد داد. به قوم‌های زيادی قرض خواهيد داد، ولی از آنان قرض نخواهيد گرفت. [۱۳] چنانچه فقط گوش فراداده، دستورات خداوند، خدايتان را كه امروز به شما می‌دهم اطاعت كنيد، او شما را برتر از ديگران خواهد ساخت. [۱۴] پس مواظب باشيد كه از قوانينی كه به شما داده‌ام به هيچ وجه سرپيچی نكنيد و هرگز خدايان ديگر را عبادت و پيروی ننماييد. [۱۵] اگر به خداوند، خدايتان گوش ندهيد و قوانينی را كه امروز به شما می‌دهم اطاعت نكنيد آنوقت تمام اين لعنت‌ها بر سر شما خواهد آمد: خداوند شهر و مزرعه‌تان را لعنت خواهد كرد. او ميوه و نانتان را لعنت خواهد كرد و به شما، فرزندان و محصولات و گله و رمۀ كم خواهد داد. خداوند، شما را در هر كاری كه بكنيد لعنت خواهد كرد. [۱۶] *** [۱۷] *** [۱۸] *** [۱۹] *** [۲۰] اگر شرارت ورزيده، خدا را ترک كنيد، خداوند نيز در همۀ كارهايتان شما را به مصيبت و اضطراب و ناكامی دچار خواهد كرد تا بكلی از ميان برويد. [۲۱] آنقدر بيماری در بين شما خواهد فرستاد تا از روی زمينی كه بزودی آن را تصرف می‌كنيد محو و نابود شويد. [۲۲] او شما را گرفتار بيماريهای مهلک و تب و التهاب خواهد كرد و خشكسالی و باد سوزان خواهد فرستاد تا محصولتان را از بين ببرند. تمامی اين بلاها آنقدر شما را دنبال خواهند كرد تا نابود شويد. [۲۳] باران از آسمان نخواهد باريد و زمينِ زير پايتان چون آهن، خشک خواهد بود. [۲۴] عوض باران، خداوند طوفان خاک و شن خواهد فرستاد و شما را هلاک خواهد كرد. [۲۵] خداوند، شما را در مقابل دشمنانتان شكست خواهد داد. از يک سو عليه آنها بيرون خواهيد آمد، ولی در برابر ايشان به هفت سو پراكنده خواهيد شد و همۀ قوم‌های روی زمين با ديدن وضع اسفناک شما هراسان خواهند گرديد. [۲۶] اجسادتان خوراک پرندگان و حيوانات وحشی خواهد شد و كسی نخواهد بود كه آنها را براند. [۲۷] خداوند همان دملی را كه بر مصريان آورد بر شما خواهد فرستاد. او بدنهای شما را به زخمهای گوناگون مبتلا خواهد كرد تا خود را بخارانيد و علاجی نداشته باشيد. [۲۸] خداوند، ديوانگی، كوری و پريشانی بر شما مستولی خواهد كرد. [۲۹] در روشنايی آفتاب مثل نابينايی كه در تاريكی به سختی راه خود را پيدا می‌كند، كوركورانه راه خواهيد رفت. در هيچ كاری موفق نخواهيد بود. دايم مورد ظلم ديگران واقع شده، اموالتان چپاول خواهد گرديد. هيچكس به دادتان نخواهد رسيد. [۳۰] شخص ديگری با نامزدتان ازدواج خواهد كرد و در خانه‌ای كه بنا می‌كنيد كس ديگری زندگی خواهد كرد. ميوهٔ تاكستانی را كه غرس كرده‌ايد ديگران خواهند خورد [۳۱] و گاوهايتان را دربرابر چشمانتان سر خواهند بريد، ولی حتی يک تكه از گوشت آنها را نخواهيد خورد. الاغهايتان را پيش روی شما به غارت خواهند برد. گوسفندانتان به دشمنانتان داده خواهند شد و كسی نخواهد بود كه به داد شما برسد. [۳۲] پسران و دخترانتان را دربرابر چشمانتان به بردگی خواهند برد و دلهايتان در اشتياق ديدن آنها خون خواهد شد، ولی كاری از دستتان برنخواهد آمد. [۳۳] قومی بيگانه كه حتی اسمش را هم نشنيده‌ايد محصولاتی را كه با هزار زحمت كاشته‌ايد، خواهند خورد. هميشه زير ظلم و ستم خواهيد بود. [۳۴] با ديدن وضع ناگوار اطراف خود ديوانه خواهيد شد. [۳۵] خداوند، شما را از سر تا پا به دملهای التيام‌ناپذير مبتلا خواهد كرد. [۳۶] خداوند، شما و پادشاهی را كه بر می‌گزينيد نزد قومی كه نه شما و نه اجدادتان می‌شناختيد تبعيد خواهد كرد. در آنجا خدايان چوبی و سنگی را پرستش خواهيد نمود. [۳۷] خداوند، شما را در ميان قومها پراكنده خواهد ساخت و مردم با ديدن وضعتان هراسان خواهند شد و شما در ميان قومها رسوا و انگشت‌نما خواهيد بود. [۳۸] بسيار خواهيد كاشت، ولی اندک خواهيد درويد، چون ملخها محصولاتتان را خواهند خورد. [۳۹] تاكستانها غرس كرده، از آنها مراقبت خواهيد نمود، ولی از انگور آنها نخواهيد خورد و از شراب آنها نخواهيد نوشيد، زيرا كرم، درختان را از بين خواهد برد. [۴۰] در همه جا درختان زيتون خواهند روييد، ولی از آنها روغنی بدست نخواهيد آورد، چون ميوه‌شان قبل از رسيدن خواهد ريخت. [۴۱] پسران و دختران خواهيد داشت، اما آنها را از دست شما خواهند ربود و به اسارت خواهند برد. [۴۲] ملخها، درختها و محصولات شما را نابود خواهند كرد. [۴۳] غريبانی كه در ميان شما زندگی می‌كنند روزبروز ثروتمندتر خواهند شد و شما روزبروز فقيرتر. [۴۴] آنها به شما قرض خواهند داد، نه شما به آنها. ايشان ارباب خواهند شد و شما نوكر. [۴۵] تمامی اين لعنتها بر سرتان خواهد آمد تا نابود شويد، زيرا نخواستيد از خداوند، خدايتان اطاعت كنيد و از دستوراتش پيروی نماييد. [۴۶] همۀ اين بلايا كه دامنگير شما و فرزندانتان می‌شود، درس عبرتی برای ديگران خواهد بود. [۴۷] چون در زمان فراوانی، خداوند را با شادی و خوشی خدمت نكرديد، [۴۸] پس او دشمنانتان را بر شما مسلط خواهد كرد تا در گرسنگی و تشنگی، برهنگی و بيچارگی، آنها را بندگی نماييد. يوغی آهنين برگردن شما خواهد بود تا وقتی كه نابود شويد. [۴۹] خداوند قومی را از دور دستها به سراغتان خواهد فرستاد، قومی كه زبانشان را نمی‌فهميد. ايشان مثل عقاب بر شما فرود خواهند آمد. [۵۰] اين قوم درنده‌خو، نه به پيران شما رحم خواهند كرد و نه به جوانانتان. [۵۱] آنها گله و محصولتان را خواهند خورد و شما از گرسنگی خواهيد مرد. نه غله‌ای برای شما باقی خواهد ماند، نه شراب تازه‌ای و نه روغن زيتونی، نه گوساله‌ای و نه بره‌ای. [۵۲] تمام شهرهايتان را محاصره خواهند كرد و ديوارهای محكم و بلند آنها را فروخواهند ريخت، همان ديوارهايی كه فكر می‌كرديد از شما حفاظت خواهند كرد. [۵۳] در آن روزهای سخت محاصره، حتی گوشت پسران و دخترانتان را هم خواهيد خورد. [۵۴] نجيب‌ترين و دلسوزترين مرد، حتی به برادر خود و زن محبوب خويش و بچه‌هايش كه هنوز زنده هستند ترحم نخواهد كرد، [۵۵] و از دادن قطعه‌ای از گوشتی كه می‌خورد يعنی گوشت فرزندانش به آنها امتناع خواهد كرد، چون بخاطر محاصرهٔ شهر چيزی برای خوردن ندارد. [۵۶] ظريفترين و لطيف‌ترين زن كه رغبت نمی‌كرد حتی نوک پايش را به زمين بگذارد، حاضر نخواهد بود از آنچه می‌خورد به شوهر و فرزندان محبوبش بدهد. جفت نوزاد و كودكی را كه تازه بدنيا آورده، از ايشان مخفی خواهد ساخت تا خودش به تنهايی آنها را بخورد. چنين خواهد بود وحشت گرسنگی و پريشانی در زمانی كه دشمنان، شما را محاصره كنند. [۵۷] *** [۵۸] اگر از اطاعت كليۀ قوانينی كه در اين كتاب نوشته شده سرپيچی كنيد و از احترام گذاشتن به نام مجيد و مهيب خداوند، خدايتان امتناع ورزيد، آنگاه خداوند بر شما و فرزندانتان بلاهای سخت و امراض غيرقابل علاج خواهد فرستاد. [۵۹] *** [۶۰] خداوند، شما را به تمام امراضی كه در مصر از آنها می‌ترسيديد دچار خواهد كرد و علاجی نخواهد بود. [۶۱] خداوند هر گونه بيماری و بلايی را كه وجود دارد، حتی آنهايی را كه در اين كتاب اسمی از آنها برده نشده به سراغ شما خواهد فرستاد تا نابود شويد. [۶۲] اگر چه قبلاً به اندازۀ ستارگان آسمان، بی‌شمار بوديد، تعداد كمی از شما باقی خواهند ماند، زيرا از خداوند، خدايتان اطاعت نكرديد. [۶۳] همانطور كه خداوند از احسان كردن و افزودن شما شادی كرده است، همانگونه نيز در آنوقت از نابود كردن شما خوشحال خواهد شد و شما از سرزمينی كه تصرف می‌كنيد ريشه كن خواهيد گشت. [۶۴] خداوند، شما را در ميان تمامی ملتها از يک گوشۀ عالم تا گوشهٔ ديگر پراكنده خواهد ساخت. در آنجا خدايان ديگر را كه نه خود می‌شناختيد و نه پدرانتان، پرستش خواهيد كرد، خدايانی كه از چوب و سنگ ساخته شده‌اند. [۶۵] در ميان آن قومها روی آرامش را نخواهيد ديد، بلكه خداوند به شما دلهايی لرزان و چشمانی گريان و افكاری پريشان خواهد داد. [۶۶] زندگی شما دائم در خطر خواهد بود، شب و روزتان با ترس سپری خواهد شد و اميدی برای ديدن روشنايی صبح نخواهيد داشت. [۶۷] بخاطر آنچه كه می‌بينيد، ترس و وحشت وجود شما را فرا خواهد گرفت. صبحگاهان خواهيد گفت: «ای كاش شب می‌شد!» و شامگاهان: «ای كاش صبح می‌شد!» [۶۸] خداوند، شما را با كشتی به مصر خواهد فرستاد هر چند قبلاً گفته بودم كه هرگز ديگر مصر را نخواهيد ديد. در آنجا حاضر خواهيد شد حتی خود را به بردگی دشمنانتان بفروشيد، اما خريداری نخواهيد داشت.

Persian Bible (FACB) 2005