Beblia

آیات کتاب مقدس در موضوع

مباحث

زندگی: [فرزندخواندگی]

«هيچكس مثل خداوند مقدس نيست، غير از او خدايی نيست، مثل خدای ما پناهگاهی نيست.

آنگاه من پدر شما خواهم بود و شما پسران و دختران من!»

غريبان را دوست می‌دارد و به آنها غذا و لباس می‌دهد. (شما هم بايد غريبان را دوست بداريد، زيرا خودتان هم در سرزمين مصر غريب بوديد.)

هوزيا ۱۴:۳

نه آشور می‌تواند ما را نجات دهد و نه قدرت جنگی ما. ديگر هرگز بتهايی را كه ساخته‌ايم خدايان خود نخواهيم خواند؛ زيرا ای خداوند، يتيمان از تو رحمت می‌يابند.»

اشعيا ۴۰:۳۱

اما آنانی كه به خداوند اميد بسته‌اند نيروی تازه می‌يابند و مانند عقاب پرواز می‌كنند؛ می‌دوند و خسته نمی‌شوند، راه می‌روند و ناتوان نمی‌گردند.

يعقوب ۱:۲۷

فرض كنيد شخصی به كليسای شما بيايد كه لباس گرانبها بر تن و انگشترهای طلايی بر انگشتانش دارد؛ و در همان لحظه، شخصی فقير با لباس‌های كثيف نيز وارد شود؛

ارمييا ۲۹:۱۱

در آن زمان، مرا خواهيد خواند و نزد من دعا خواهيد كرد و من به دعای شما پاسخ خواهم داد؛

متی ۲۵:۴۰

«در جواب خواهم گفت: وقتی به كوچكترين برادران من كمک نكرديد، در واقع به من كمک نكرديد.

امثال ۱۳:۱۲

آرزويی كه انجام آن به تعويق افتاده باشد دل را بيمار می‌كند، اما برآورده شدن مراد، شادی و حيات می‌بخشد.

مزامير ۸۲:۳

از حقوق بيچارگان و يتيمان دفاع كنيد؛ به داد مظلومان و فقيران برسيد.

مزامير ۱۴۶:۹

از غريبان محافظت می‌كند، از يتيمان و بيوه‌زنان نگهداری می‌نمايد؛ اما نقشه‌های بدكاران را نقش برآب می‌كند.

مزامير ۶۸:۵-۶

[۵] خدايی كه در خانۀ مقدس خود ساكن است، پدر يتيمان و دادرس بيوه زنان می‌باشد. [۶] او بی‌كسان و آوارگان را در خانه‌ها ساكن می‌گرداند و اسيران را آزاد می‌سازد. اما ياغيان در زمين خشک و بی‌آب ساكن خواهند شد.

امثال ۳۱:۸-۹

[۸] دهان خود را باز كن و از حق كسانی كه بی‌زبان و بی‌چاره‌اند دفاع كن. [۹] دهان خود را باز كن و به انصاف داوری نما و به داد فقيران و محتاجان برس.

يوحنا ۱:۱۲-۱۳

[۱۲] يحيی او را به مردم معرفی كرد و گفت: «اين همان كسی است كه به شما گفتم بعد از من می‌آيد و مقامش از من بالاتر است، زيرا پيش از آنكه من باشم، او وجود داشت.» [۱۳] لطف بی‌پايان او به همه‌‌ء ما رسيد و بركت در پی بركت نصيب ما شد.

غلاطيان ۴:۴-۵

[۴] تا بهای آزادی ما را از قيد اسارت شريعت بپردازد و ما را فرزندان خدا گرداند. [۵] پس حال چون فرزندان خدا هستيم، خدا روح فرزند خود را به قلبهای ما فرستاده تا بتوانيم او را واقعاً «پدر» بخوانيم.

روميان ۸:۱۴-۱۷

[۱۴] زيرا تمام كسانی كه از روح خدا پيروی می‌كنند، فرزندان خدا هستند. [۱۵] پس همچون برده‌ها، رفتارمان آميخته با ترس و لرز نباشد، بلكه مانند فرزندان خدا رفتار نماييم، فرزندانی كه به عضويت خانوادۀ خدا پذيرفته شده‌اند و خدا را پدر خود می‌خوانند. [۱۶] زيرا روح خدا در عمق وجود ما، به ما می‌گويد كه ما فرزندان خدا هستيم. [۱۷] و اگر فرزندان خدا هستيم، وارثان او نيز خواهيم بود. بعبارت ديگر، خدا تمام آن جلال و شكوهی را كه به فرزند خود عيسی مسيح خواهد داد، به ما نيز عطا خواهد فرمود. اما اگر می‌خواهيم در آينده در جلال او شريک شويم، بايد اكنون در دردها و رنجهای او نيز شريک گرديم.

مزامير ۱۰:۱۴-۱۸

[۱۴] اما ای خدا، تو می‌بينی! تو رنج و غم مردم را می‌بينی و به داد آنها می‌رسی. تو اميد بيچارگان و مددكار يتيمان هستی. [۱۵] دست اين بدكاران را بشكن. آنها را به سزای اعمالشان برسان و به ظلم آنها پايان بده. [۱۶] خداوند تا ابد پادشاه است؛ آنانی كه او را نمی‌پرستند از سرزمين وی رانده و هلاک خواهند شد. [۱۷] ای خداوند، تو دعای بيچارگان را اجابت می‌كنی. تو به درد دل آنها گوش می‌دهی و به ايشان قوت قلب می‌بخشی. [۱۸] تو از حق يتيمان و مظلومان دفاع می‌كنی تا ديگر انسان خاكی نتواند آنها را بترساند.

Persian Bible (FACB) 2005