Beblia

آیات کتاب مقدس در موضوع

مباحث

زندگی: [جنگ]

زمانی برای محبت، زمانی برای نفرت. زمانی برای جنگ، زمانی برای صلح.

خود را با تمام سلاح‌های خدا مجهز كنيد تا بتوانيد در برابر وسوسه‌ها و نيرنگهای شيطان ايستادگی نماييد.

خداوند به جنگهای بين قوم‌ها خاتمه خواهد داد و آنان شمشيرهای خود را به گاو آهن و نيزه‌های خويش را به اره تبديل خواهند كرد. قوم‌های دنيا ديگر در فكر جنگ با يكديگر نخواهند بود.

اشعيا ۱۹:۲

خداوند می‌فرمايد: «مصری‌ها را برضد يكديگر خواهم برانگيخت تا برادر با برادر، همسايه با همسايه، شهر با شهر، و مملكت با مملكت بجنگند.

ارمييا ۴۶:۱۶

بسياری از آنها می‌لغزند و دسته‌دسته روی هم می‌افتند. آنگاه سربازان مزدور كه اهل سرزمين‌های ديگر هستند، خواهند گفت: «بياييد به زادگاه خويش و نزد قوم خود برگرديم تا از كشتاری كه در اينجاست، در امان باشيم!»

ارمييا ۵۱:۲۰

خداوند می‌فرمايد: «ای بابل، تو گرز من هستی. از تو برای درهم كوبيدن قومها و نابود كردن ممالک استفاده كرده‌ام.

يوئيل ۳:۹

«برای جنگ آماده شويد و به همه خبر دهيد! بهترين سربازان خود را بسيج كنيد و تمام سپاهيان خود را فرا خوانيد.

ميکاه ۷:۸

ای دشمنان به ما نخنديد، زيرا اگر چه به زمين بيفتيم، باز برخواهيم خاست! اگر چه در تاريكی باشيم، خود خداوند روشنايی ما خواهد بود!

متی ۲۴:۶

از دور و نزديک خبر جنگها به گوشتان خواهد رسيد. اما پريشان نشويد زيرا جنگها اتفاق خواهند افتاد اما آخر دنيا در آن زمان نيست.

مزامير ۶۸:۳۰

مصر، آن حيوان وحشی را كه در ميان نيزارها ساكن است، توبيخ نما. قومهای جهان را كه همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش كن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقديم كنند. اقوامی را كه جنگ را دوست می‌دارند، پراكنده ساز.

مکاشفه ۲۱:۷

هر كه پيروز شود تمام اين نعمت‌ها را به ارث خواهد برد و من خدای او خواهم بود و او فرزند من.

روميان ۸:۳۷

اما با وجود تمام اينها، پيروزی كامل و قطعی همواره از آن ماست! چگونه؟ به ياری عيسی مسيح كه آنقدر ما را محبت كرد كه جانش را در راه ما فدا ساخت!

روميان ۱۲:۱۹

برادران عزيز، هرگز از كسی انتقام نگيريد؛ انتقام خود را به خداوند واگذار كنيد، چون در كتاب آسمانی نوشته شده كه مجازات انسانها از آن اوست.

اول تيموتيوس ۶:۱۲

برای خدا خوب بجنگ. زندگی جاويد را كه خدا به تو عطا كرده است، محكم نگاه دار؛ تو خود نيز در حضور شاهدان بسيار، بروشنی وفاداری خود را به خدا اعتراف كردی.

دوم قرنتيان ۱۰:۴

من قلعه‌های شيطان را با اسلحۀ نيرومند الهی در هم می‌كوبم؛ نه با اسلحۀ انسانی و دنيوی!

روميان ۱۳:۴

مأمور دولت از جانب خدا وظيفه دارد به تو كمک كند. اما اگر كار خلافی انجام دهی، از او بترس زيرا تو را مجازات خواهد كرد. خدا او را مقرر كرده تا كسانی را كه خلاف می‌كنند مجازات كند.

زکريا ۱۰:۵

ايشان با دليری دشمنان خود را مثل گل كوچه‌ها لگدمال خواهند كرد و آنها را در جنگ شكست خواهند داد، زيرا من با ايشان هستم.

زکريا ۱۴:۲

***

يعقوب ۴:۱-۲

[۱] علت جنگ و دعواهای شما چيست؟ آيا علت آنها، آرزوهای ناپاكی نيست كه در وجود شما منزل دارد؟ [۲] در حسرت چيزی بسر می‌بريد كه نداريد؛ پس دستتان را به خون آلوده می‌كنيد تا آن را به چنگ آوريد. در آرزوهای چيزهايی هستيد كه متعلق به ديگران است، و شما نمی‌توانيد داشته باشيد؛ پس به جنگ و دعوا می‌پردازيد تا از چنگشان بيرون بكشيد. علت اينكه آنچه می‌خواهيد نداريد، اينست كه آن را از خدا درخواست نمی‌كنيد.

تثنييه ۲۰:۱-۴

[۱] زمانی كه به جنگ می‌رويد و در برابر خود لشكری نيرومندتر ازخود با اسبها و عرابه‌های جنگی زياد می‌بينيد، وحشت نكنيد. خداوند، خدايتان با شماست، همان خدايی كه شما را از مصر بيرون آورد. [۲] قبل از شروع جنگ، كاهنی در برابر لشكر اسرائيل بايستد و بگويد: [۳] «ای مردان اسرائيلی به من گوش كنيد! امروز كه به جنگ می‌رويد از دشمن نترسيد و جرأت خود را از دست ندهيد؛ [۴] چون خداوند، خدايتان همراه شماست. او برای شما با دشمنانتان می‌جنگد و به شما پيروزی می‌بخشد.»

روميان ۱۳:۱-۵

[۱] مطيع دولت و قوانين آن باشيد، زيرا آن را خدا برقرار كرده است. در تمام نقاط جهان، همۀ دولتها را خدا بر سر قدرت آورده است. [۲] پس هر كه از قوانين كشور سرپيچی كند، در واقع از خدا نااطاعتی كرده است، و البته مجازات خواهد شد. [۳] آنانی كه اعمالشان درست است، از مأموران دولت هراسی ندارند، اما افراد خطاكار و نادرست هميشه از آنان می‌ترسند. پس اگر می‌خواهی در ترس و دلهره بسر نبری، قوانين را اطاعت كن و آسوده باش! [۴] مأمور دولت از جانب خدا وظيفه دارد به تو كمک كند. اما اگر كار خلافی انجام دهی، از او بترس زيرا تو را مجازات خواهد كرد. خدا او را مقرر كرده تا كسانی را كه خلاف می‌كنند مجازات كند. [۵] پس به دو دليل بايد مطيع قانون باشی: اول برای اينكه مجازات نشوی؛ و دوم برای اينكه می‌دانی اطاعت، وظيفۀ توست.

مزامير ۱۴۴:۱-۱۵

[۱] سپاس بر خداوند كه تكيه‌گاه من است و در ميدان جنگ به من قوت و مهارت می‌بخشد. [۲] او هميشه نسبت به من رحيم و مهربان بوده است. او سپر و قلعۀ پناهگاه من است و مرا نجات می‌بخشد. بر او توكل دارم، زيرا قوم مرا زير فرمان من نگه می‌دارد. [۳] ای خداوند، انسان چيست كه به او توجه نمايی؟ بنی‌آدم چه ارزشی دارد كه به فكر او باشی؟ [۴] عمر او دمی بيش نيست؛ روزهای زندگی‌اش همچون سايه می‌گذرد. [۵] ای خداوند، آسمان را بشكاف و فرود بيا! كوه‌ها را لمس كن تا از آنها دود برخيزد. [۶] رعد و برق بفرست و دشمنانت را پراكنده ساز؛ تيرهايت را پرتاب كن و آنها را از پای درآور! [۷] دستت را از آسمان دراز كن و مرا از ميان آبهای عميق نجات ده؛ بلی، مرا از چنگ اين بيگانگان كه سخنانشان سراسر دروغ است، آزاد ساز! [۸] *** [۹] ای خدا، تو را سرودی تازه می‌سرايم! سرودم را با نغمۀ بربطِ دَه‌تار برای تو می‌سرايم! [۱۰] تو پادشاهان را نجات می‌دهی و خدمتگزارت داود را از دم شمشير می‌رهانی! [۱۱] مرا از دست دشمن ظالم برهان؛ مرا از چنگ اين بيگانگانی كه سخنانشان سراسر دروغ است نجات ده! [۱۲] باشد كه پسران ما رشد كرده، همچون درختان تنومند و قدبلند شوند و دختران ما مانند پيكرهای سنگی خوش‌تراشِ قصر پادشاه گردند! [۱۳] باشد كه انبارهای ما از انواع محصولات پر شود و گوسفندانمان در صحراها هزاران هزار بره بزايند! [۱۴] باشد كه گاوانمان باردار شده، بدون زحمت بزايند! باشد كه در كوچه‌هايمان صدای آه و ناله نباشد! [۱۵] خوشابحال قومی كه چنين وضعی دارند و «يَهوَّه» خدای ايشان است!

Persian Bible (FACB) 2005