Beblia

آیات کتاب مقدس در موضوع

مباحث

اسرار: [سرنوشت]

هر چه اتفاق می‌افتد از پيش تعيين شده و انسان خاكی نمی‌تواند با خدای قادر مطلق مجادله كند.

اگر چه آنچه به تو نشان می‌دهم در حال حاضر اتفاق نمی‌افتد، ولی مطمئن باش كه سرانجام در وقت معين بوقوع خواهد پيوست. هر چند تا وقوع آن، مدت زيادی طول بكشد، ولی منتظر آن باش، زيرا وقوع آن حتمی و بدون تأخير خواهد بود.

اشعيا ۴۶:۱۰

بتواند به شما بگويد در آينده چه رخ خواهد داد. آنچه بگويم واقع خواهد شد و هر چه اراده كنم به انجام خواهد رسيد.

اشعيا ۵۵:۱۱

كلام من نيز هنگامی كه از دهانم بيرون می‌آيد بی‌ثمر نمی‌ماند، بلكه مقصود مرا عملی می‌سازد و آنچه را اراده كرده‌ام انجام می‌دهد.

ارمييا ۱:۵

اما من گفتم: «خداوندا، اين كار از من ساخته نيست! من جوانی كم سن و بی‌تجربه هستم!»

ارمييا ۱۷:۱۰

«شخصی كه ثروتش را از راه نادرست به دست می‌آورد، همانند پرنده‌ای است كه لانۀ خود را از جوجه‌های ديگران پر می‌سازد. همانگونه كه اين جوجه‌ها خيلی زود او را واگذارده می‌روند، او نيز بزودی ثروتش را از دست خواهد داد و سرانجام چوب حماقتش را خواهد خورد.»

يوحنا ۱۶:۳۳

و زندگی جاويد از اين راه بدست می‌آيد كه تو را كه خدای واقعی و بی‌نظير هستی و عيسی مسيح را كه به اين جهان فرستاده‌ای، بشناسند.

اعداد ۲۳:۱۹

بلعام دوباره به پادشاه گفت كه هفت قربانگاه بسازد و هفت گاو و هفت قوچ برای قربانی حاضر كند.

امثال ۱۶:۳

نقشه‌های خود را به دست خداوند بسپار، آنگاه در كارهايت موفق خواهی شد.

امثال ۱۹:۲۰-۲۴

[۲۰] اگر به پند و اندرز گوش دهی تا آخر عمرت از حكمت برخوردار خواهی بود. [۲۱] انسان نقشه‌های زيادی در سر می‌پروراند، اما نقشه‌هايی كه مطابق با خواست خدا باشد اجرا خواهد شد. [۲۲] مهربانی شخص باعث محبوبيت او می‌شود. بهتر است شخص فقير باشد تا اينكه با نادرستی زندگی كند. [۲۳] خداترسی به انسان حيات می‌بخشد و او را كامياب گردانده از هر بلايی محفوظ می‌دارد. [۲۴] آدم تنبل دستش را بطرف بشقاب دراز می‌كند، ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهان خود نمی‌گذارد.

مزامير ۳۷:۳۷

اما شخص پاک و درستكار را ملاحظه كن! او عاقبت به خير خواهد شد.

مزامير ۱۳۸:۸

تو كار مرا به كمال خواهی رساند. ای خداوند، رحمت تو ابديست. كاری را كه آغاز نموده‌ای به كمال برسان.

مکاشفه ۲۰:۱۲

بنابراين، دريا و زمين و قبرها، مرده‌هايی را كه در خود داشتند، تحويل دادند تا مطابق اعمالشان محاكمه شوند.

روميان ۱۲:۲

رفتار و كردار و شيوۀ زندگی مردم دنيا را تقليد نكنيد، بلكه بگذاريد خدا افكار و طرز فكرتان را دگرگون كند تا به انسانی جديد تبديل شويد. آنگاه قادر خواهيد شد ارادۀ خدا را درک كرده، آنچه را كه خوب و كامل و موردپسند اوست، كشف كنيد.

روميان ۸:۲۸-۲۹

[۲۸] زيرا خدا كه از ابتدا می‌دانست چه كسانی به سوی او خواهند آمد، چنين اراده فرمود كه اينان به شباهت فرزندش درآيند، تا مسيح فرزند ارشد باشد و آنان، برادران او. [۲۹] پس هنگامی كه ما را برگزيد، ما را به نزد خود فراخواند؛ و چون به حضور او آمديم، ما را «بی‌گناه» بحساب آورد و وعده داد كه ما را در شكوه و جلال خود شريک سازد!

افسسيان ۲:۸-۹

[۸] بنابراين، در اثر بخشش رايگان و مهربانی خدا و توسط ايمانتان به مسيح است كه نجات يافته‌ايد؛ و اين كار شما نيست، بلكه هديۀ خداست. [۹] نجات نتيجۀ اعمال خوب ما نيست، از اينرو هيچكس نمی‌تواند به خود ببالد.

اول پترس ۲:۸-۹

[۸] اما شما مانند آنان نيستيد. شما برگزيدگان خدا، و كاهنان پادشاهمان عيسی، و قوم مقدس و خاص خدا می‌باشيد، تا به اين ترتيب به ديگران نشان دهيد كه خدا چگونه شما را از تاريكی به نور عجيب خود دعوت نموده است. [۹] زمانی شما هيچ هويت نداشتيد، اما اكنون فرزندان خدا می‌باشيد؛ زمانی از رحمت و مهربانی خدا بی‌بهره بوديد، اما حال، مورد لطف و رحمت او قرار گرفته‌ايد.

اول قرنتيان ۲:۷-۹

[۷] سخنان ما حكيمانه است، زيرا از جانب خدا و دربارۀ نقشۀ حكيمانۀ اوست، نقشه‌ای كه هدفش رساندن ما به حضور پرجلال خداست. اگر چه خدا اين نقشه را پيش از آفرينش جهان برای نجات ما طرح كرده بود، اما در گذشته آن را بر هيچكس آشكار نساخته بود. [۸] حتی بزرگان اين دنيا نيز آن را درک نكردند، زيرا اگر درک می‌كردند، «خداوند جلال» را به صليب نمی‌كشيدند. [۹] كتاب آسمانی نيز در اين مورد می‌فرمايد كه خدا برای دوستداران خود، چيزهايی تدارک ديده است كه هيچ انسانی هرگز نديده، نشنيده و به فكرش نيز خطور نكرده است.

ارمييا ۲۹:۱۱-۱۴

[۱۱] در آن زمان، مرا خواهيد خواند و نزد من دعا خواهيد كرد و من به دعای شما پاسخ خواهم داد؛ [۱۲] و اگر با تمام وجود مرا بطلبيد مرا خواهيد يافت. [۱۳] بلی، يقيناً مرا خواهيد يافت و من به اسارت شما پايان خواهم بخشيد و شما را از سرزمين‌هايی كه شما را به آنجا تبعيد كرده‌ام جمع كرده، به سرزمين خودتان بازخواهم آورد. [۱۴] «ولی حال چون انبيای دروغين را در ميان خود راه داده‌ايد و می‌گوييد كه خداوند آنها را فرستاده است،

Persian Bible (FACB) 2005