Beblia

آیات کتاب مقدس در موضوع

مباحث

اسرار: [دایناسورها]

در آن روز، خداوند با شمشير بسيار تيز و برندۀ خود، «لوياتان» را كه ماری تيزرو و پيچنده است به سزای اعمالش خواهد رساند و آن اژدها را كه در درياست خواهد كشت.

پيدايش ۱:۲۱

سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.»

مزامير ۱۰۴:۲۶

تو روزی آنها را می‌رسانی و آنها را سير می‌كنی.

روميان ۱:۱۸

برای آنان حقيقت وجود خدا كاملاً روشن است، زيرا خدا وجدانهايشان را از اين حقيقت آگاه ساخته است.

پيدايش ۱:۲۴-۳۱

[۲۴] تمام گياهان دانه‌دار و ميوه‌های درختان را برای خوراک به شما دادم، [۲۵] و همهٔ علفهای سبز را به حيوانات و پرندگان و خزندگان بخشيدم.» [۲۶] آنگاه خدا به آنچه آفريده بود نظر كرد و كار آفرينش را از هر لحاظ عالی ديد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز ششم بود. [۲۷] به اين ترتيب آسمانها و زمين و هر چه در آنها بود، تكميل گرديد. [۲۸] با فرارسيدن روز هفتم، خدا كار آفرينش را تمام كرده، دست از كار كشيد. [۲۹] خدا روز هفتم را بركت داده، آن را مقدس اعلام فرمود، زيرا روزی بود كه خدا پس از پايان كار آفرينش، آرام گرفت. [۳۰] به اين ترتيب آسمانها و زمين آفريده شد. هنگامی كه خداوند آسمانها و زمين را ساخت، [۳۱] هيچ بوته و گياهی بر زمين نروييده بود، زيرا خداوند هنوز باران نبارانيده بود، و همچنين آدمی نبود كه روی زمين كشت و زرع نمايد؛

ايوب ۴۰:۱۵-۲۴

[۱۵] دمش مانند درخت سرو، راست است. رگ و پی رانش محكم بهم بافته شده است. [۱۶] استخوانهايش مانند تكه‌های مفرغ و دنده‌هايش چون ميله‌های آهن، محكم می‌باشند. [۱۷] عجيب‌ترين مخلوق من است و تنها من می‌توانم او را از پای درآورم. [۱۸] كوهها بهترين علوفۀ خود را به او می‌دهند و حيوانات وحشی در كنار او بازی می‌كنند. [۱۹] زير درختان كُنار، در نيزارها دراز می‌كشد [۲۰] و سايۀ آنها او را می‌پوشانند و درختان بيد كنار رودخانه او را احاطه می‌كنند. [۲۱] طغيان رودخانه‌ها او را مضطرب نمی‌سازد و حتی اگر امواج جوشان رود اردن بر سرش بريزد، ترس به خود راه نمی‌دهد. [۲۲] هيچكس نمی‌تواند قلاب به بينی او بزند و او را به دام اندازد. [۲۳] آيا می‌توانی تمساح را با قلاب صيد كنی يا به دور زبانش كمند بيندازی؟ [۲۴] آيا می‌توانی از بينی او طناب رد كنی يا چانه‌اش را با نيزه سوراخ نمايی؟

ايوب ۴۱:۱-۱۰

[۱] آيا می‌توانی تمساح را با قلاب صيد كنی يا به دور زبانش كمند بيندازی؟ [۲] آيا می‌توانی از بينی او طناب رد كنی يا چانه‌اش را با نيزه سوراخ نمايی؟ [۳] آيا از تو خواهش خواهد كرد كه دست از سرش برداری؟ [۴] آيا می‌پذيرد كه تا آخر عمر، او را بردۀ خود سازی؟ [۵] آيا می‌توانی با او مثل يک پرنده بازی كنی يا به او افسار زده، او را به كنيزانت هديه نمايی؟ [۶] آيا ماهيگران می‌توانند او را تكه‌تكه كرده، به تاجران بفروشند؟ [۷] آيا تير به پوست او فرو می‌رود يا نيزۀ ماهيگيری سر او را سوراخ می‌كند؟ [۸] اگر به او دست بزنی چنان آشوبی به پا می‌كند كه ديگر هرگز هوس نكنی به اونزديک شوی! [۹] هركه بخواهد او را بگيرد از ديدنش به لرزه می‌افتد و تلاشش نافرجام می‌ماند. [۱۰] هيچكس جرأت ندارد او را تحريک كند يا در مقابلش بايستد.

يشوع ۱۰:۱-۱۰

[۱] ادونی صَدَق، پادشاه اورشليم، شنيد كه يوشع شهر عای را گرفته و بكلی ويران كرده و پادشاهش را كشته است، همانگونه كه قبلاً اريحا را ويران كرده و پادشاهش را از بين برده بود. او همچنين شنيد كه ساكنان جبعون با اسرائيل صلح كرده و با آنها متحد شده‌اند. [۲] او و مردم اورشليم با شنيدن اين خبرها بسيار ترسيدند، زيرا جبعون مانند ديگر شهرهای پادشاه‌نشين، بزرگ بود حتی بزرگتر از عای و مردمانش جنگجويانی شجاع بودند. [۳] از اين رو ادونی صدق به فكر چاره افتاد و قاصدانی را نزد هوهام پادشاه حبرون، فرآم پادشاه يرموت، يافيع پادشاه لاخيش و دبير پادشاه عجلون فرستاد و اين پيغام را داد: [۴] «بياييد مرا كمک كنيد تا به جبعون حمله كنيم، زيرا ساكنانش با يوشع و قوم اسرائيل پيمان صلح بسته‌اند.» [۵] پس اين پنج پادشاه اموری با هم متحد شدند و لشكر خود را برای جنگ با جبعون بسيج نمودند. [۶] بزرگان جبعون با شتاب قاصدانی به جلجال نزد يوشع فرستادند و التماس كرده، گفتند: «بشتابيد و خدمتگزاران خود را كمک كنيد و از نابودی نجات دهيد؛ تمام پادشاهان اموری كه در كوهستان ساكنند لشكرهای خود را بضد ما بسيج كرده‌اند.» [۷] يوشع با تمام سربازان و جنگاوران شجاعش از جلجال به كمک مردم جبعون شتافت. [۸] خداوند به يوشع فرمود: «از ايشان نترس، زيرا من آنها را به دست تو تسليم كرده‌ام و كسی از ايشان يارای مقاومت در برابر تو را نخواهد داشت.» [۹] يوشع راه بين جلجال و جبعون را شبانه پيمود و لشكرهای دشمن را غافلگير كرد. [۱۰] خداوند دشمن را دچار وحشت نمود و اسرائيلی‌ها عده زيادی از آنها را در جبعون كشتند و بقيه را تا گردنهٔ بيت‌حورون تعقيب نموده، تا عزيقه و مقيده به كشتار خود ادامه دادند.

Persian Bible (FACB) 2005