Beblia

آیات کتاب مقدس در موضوع

مباحث

گناهان: [سقط جنین]

درعوض، خدا عمداً اشخاصی را برگزيده، كه مانند شما در نظر مردم دنيا، نادان و ضعيف هستند، تا از اين راه آنانی را كه دانا و قدرتمند به حساب می‌آيند، شرمگين سازد.

تثنييه ۲۴:۱۶

پدران نبايد بسبب گناهان پسرانشان كشته شوند، و نه پسران بسبب گناهان پدرانشان. هر كس بايد بسبب گناه خودش كشته شود.

تثنييه ۳۰:۱۹

زمين و آسمان را شاهد می‌گيرم كه امروز زندگی و مرگ، بركت و لعنت را در برابر شما قرار داده‌ام. زندگی را انتخاب كنيد تا شما و فرزندانتان زنده بمانيد.

غلاطيان ۱:۱۵

اما ناگهان همه چيز تغيير كرد! زيرا خدايی كه مرا از شكم مادر برگزيده بود، از روی لطف و رحمتش، فرزند خود را بر من آشكار ساخت و او را به من شناساند تا بتوانم نزد اقوام غيريهودی رفته، راه نجات بوسيلۀ عيسی مسيح را به ايشان بشارت دهم. وقتی اين تغيير در من پديد آمد، با هيچكس در اين باره سخن نگفتم.

اشعيا ۴۳:۲۵

با وجود اين من خدايی هستم كه بخاطر خودم گناهان شما را پاک می‌سازم و آنها را ديگر هرگز به ياد نخواهم آورد.

اشعيا ۴۴:۲۴

خداوند كه آفريننده و حامی اسرائيل است می‌فرمايد: «من خداوند هستم. همه چيز را من آفريده‌ام. من به تنهايی آسمانها را گسترانيدم و زمين و تمام موجودات آن را بوجود آوردم.

افسسيان ۱:۷

لطف و فيض خدا نسبت به ما بقدری زياد بود كه حتی حاضر شد به قيمت خون فرزندش تمام گناهان ما را ببخشد و ما را نجات دهد،

سفر خروج ۴:۱۱

خداوند فرمود: «كيست كه زبان به انسان داده است؟ گنگ و كر و بينا و نابينا را چه كسی آفريده است؟ آيا نه من كه خداوند هستم؟

اشعيا ۶۴:۸

اما ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گل هستيم و تو كوزه‌گر. همۀ ما ساختۀ دست تو هستيم.

ارمييا ۱:۵

***

مزامير ۱۰۰:۳

بدانيد كه او خداست. او خالق ماست و ما قوم او هستيم و گوسفندان چراگاه او.

مزامير ۱۲۷:۳

فرزندان هدايايی هستند از جانب خداوند. آنها پاداشی هستند كه خداوند به انسان می‌دهد.

لوقا ۲:۶-۷

[۶] هنگامی كه در بيت‌لحم بودند، وقت وضع حمل مريم فرا رسيد، [۷] و نخستين فرزند خود را كه پسر بود، بدنيا آورد و او را در قنداقی پيچيد و در آخوری خوابانيد، زيرا درمسافرخانۀ آنجا برای ايشان جا نبود.

افسسيان ۱:۳-۴

[۳] چقدر بايد خدا را شكر كنيم، خدايی كه پدر خداوند ما عيسی مسيح است، و همۀ بركات آسمانی را به ما ارزانی داشته، به اين دليل كه ما از آن مسيح هستيم. [۴] خدا از زمانهای بسيار دور، حتی پيش از آنكه جهان را بيافريند، ما را برگزيد تا در اثر آن فداكاری كه مسيح در راه ما كرد، از آن او گرديم. خدا از همان زمان، اراده نمود تا ما را در نظر خود پاک سازد بطوری كه حتی يک لكه نيز در ما يافت نشود، تا وقتی در حضور او حاضر می‌شويم، سراپا مديون محبت او باشيم.

اول قرنتيان ۶:۱۹-۲۰

[۱۹] آيا هنوز نمی‌دانيد كه بدن شما، مسكن روح‌القدس می‌باشد كه او را خدا به شما عطا كرده است؟ آيا نمی‌دانيد كه روح‌القدس در وجود شما زندگی می‌كند؟ پس بدن شما، از آن خودتان نيست! [۲۰] خدا شما را به بهايی گران خريده است، پس تمام اعضای بدن خود را برای نشان دادن جلال و عظمت خدا بكار ببريد، چون او صاحب بدن شماست.

اشعيا ۴۵:۹-۱۱

[۹] وای بر كسی كه با خالق خود می‌جنگد! آيا كوزه با سازندۀ خود مجادله می‌كند؟ آيا گل به كوزه‌گر می‌گويد: «اين چيست كه تو می‌سازی؟» يا كوزه سر او فرياد می‌زند: «چقدر بی‌مهارت هستی»؟ [۱۰] وای بر فرزندی كه به پدر و مادرش می‌گويد: «چرا مرا به اين شكل به دنيا آورديد؟» [۱۱] خداوند، خدای مقدس اسرائيل كه آينده در دست اوست، می‌فرمايد: «شما حق نداريد دربارۀ آنچه بوجود آورده‌ام از من بازخواست كنيد و يا به من بگوييد كه چه بايد بكنم.

سفر خروج ۲۱:۲۲-۲۵

[۲۲] «اگر عده‌ای با هم درگير شوند و در جريان اين دعوا، زن حامله‌ای را طوری بزنند كه به سقط جنين او منجر شود، ولی به خود او آسيبی نرسد، ضارب هر مبلغی را كه شوهر آن زن بخواهد و قاضی آن را تأييد كند، بايد جريمه بدهد. [۲۳] ولی اگر به خود او صدمه‌ای وارد شود، بايد همان صدمه به ضارب نيز وارد گردد: جان بعوض جان، [۲۴] چشم بعوض چشم، دندان بعوض دندان، دست بعوض دست، پا بعوض پا، [۲۵] داغ بعوض داغ، زخم بعوض زخم، و ضرب بعوض ضرب.

مزامير ۱۳۹:۱۳-۱۶

[۱۳] تو مرا در رحم مادرم نقش بستی و مرا بوجود آوردی. [۱۴] تو را شكر می‌كنم كه مرا اينچنين شگفت‌انگيز آفريده‌ای! با تمام وجود دريافته‌ام كه كارهای تو عظيم و شگفت‌انگيز است. [۱۵] وقتی استخوانهايم در رحم مادرم بدقت شكل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌كردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ [۱۶] بلی، حتی پيش از آنكه من بوجود بيايم تو مرا ديده بودی. پيش از آنكه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همۀ آنها را در دفتر خود ثبت كرده بودی.

لوقا ۱:۴۱-۴۴

[۴۱] به محض اينكه صدای سلام مريم به گوش اليزابت رسيد، بچه در رحم او به حركت درآمد. اليزابت از روح‌القدس پر شد [۴۲] و با صدای بلند به مريم گفت: «خدا تو را بيش از همۀ زنان ديگر مورد لطف خود قرار داده است! فرزندت نيز سرچشمۀ بركات برای انسانها خواهد بود. [۴۳] چه افتخار بزرگی است برای من، كه مادر خداوندم به ديدنم بيايد! [۴۴] وقتی وارد شدی و به من سلام كردی، به محض اينكه صدايت را شنيدم، بچه از شادی در رَحِمِ من به حركت درآمد!

سفر خروج ۲۰:۱-۱۳

[۱] خدا با موسی سخن گفت و اين احكام را صادر كرد: [۲] «من خداوند، خدای تو هستم، همان خدايی كه تو را از اسارت و بندگی مصر آزاد كرد. [۳] «تو را خدايان ديگر غير از من نباشد. [۴] «هيچگونه بتی به شكل حيوان يا پرنده يا ماهی برای خود درست نكن. [۵] در برابر آنها زانو نزن و آنها را پرستش نكن، زيرا من كه خداوند، خدای تو می‌باشم، خدای غيوری هستم و كسانی را كه با من دشمنی كنند، مجازات می‌كنم. اين مجازات، شامل حال فرزندان آنها تا نسل سوم و چهارم نيز می‌گردد. [۶] اما بر كسانی كه مرا دوست داشته باشند و دستورات مرا پيروی كنند، تا هزار پشت رحمت می‌كنم. [۷] «از نام من كه خداوند، خدای تو هستم سوءاستفاده نكن. اگر نام مرا با بی‌احترامی به زبان بياوری يا به آن قسم دروغ بخوری، تو را مجازات می‌كنم. [۸] «روز سبت را به ياد داشته باش و آن را مقدس بدار. [۹] در هفته شش روز كار كن، [۱۰] ولی در روز هفتم كه «سبت خداوند» است هيچ كار نكن، نه خودت، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه كنيزت، نه مهمانانت و نه چهارپايانت. [۱۱] چون خداوند در شش روز، آسمان و زمين و دريا و هر چه را كه در آنهاست آفريد و روز هفتم دست از كار كشيد. پس او روز سبت را مبارک خواند و آن را روز استراحت تعيين نمود. [۱۲] «پدر و مادرت را احترام كن تا در سرزمينی كه خداوند، خدای تو به تو خواهد بخشيد، عمر طولانی داشته باشی. [۱۳] «قتل نكن.

Persian Bible (FACB) 2005