آیات کتاب مقدس در موضوع: گناهان: [سقط جنین]

مباحث

گناهان: [سقط جنین]

امّا خدا آنچه را که دنیا جهالت می‌پندارد، برگزید تا حکیمان را خجل سازد؛ و آنچه را که دنیا ضعیف می‌شمارَد، انتخاب کرد تا قدرتمندان را شرمنده سازد؛

تثنييه ۲۴:۱۶

«پدران به سبب فرزندانشان کشته نشوند، و نه فرزندان به سبب پدرانشان. هر کس برای گناه خودش کشته شود.

تثنييه ۳۰:۱۹

امروز آسمان و زمین را بر شما شاهد می‌گیرم که زندگی و مرگ، و برکت و لعنت را پیش رویتان نهادم. پس زندگی را برگزینید تا شما و نسلتان زنده بمانید؛

غلاطيان ۱:۱۵

امّا چون خشنودی او که مرا از رَحِم مادرم وقف کار خود کرد و به واسطۀ فیض خود مرا فرا خواند در این بود

اشعيا ۴۳:۲۵

«من هستم، آری من، که نافرمانیهایت را به‌خاطر خویشتن محو می‌سازم، و گناهانت را دیگر به یاد نمی‌آورم.

اشعيا ۴۴:۲۴

خداوند که ولیّ توست و تو را از رَحِم سرشته است، چنین می‌فرماید: «من هستم یهوه، آن که همه چیز را آفرید، آسمانها را به‌تنهایی گسترانید، و زمین را یکه و تنها پهن کرد.

افسسيان ۱:۷

در او، ما به واسطۀ خون وی رهایی یافته‌ایم، که این همان آمرزش گناهان است، که آن را به اندازۀ غنای فیض خود،

سفر خروج ۴:۱۱

خداوند گفت: «چه کسی زبان به انسان داد؟ کیست که آدمی را گنگ یا ناشنوا می‌سازد؟ کیست که او را بینا یا نابینا می‌کند؟ آیا نه من که خداوندم؟

اشعيا ۶۴:۸

با این همه، ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گِل هستیم و تو کوزه‌گری؛ همۀ ما کارِ دست توییم.

ارمييا ۱:۵

«پیش از آنکه تو را در رَحِم نقش بندم، تو را شناختم، و پیش از آنکه به دنیا بیایی، تو را جدا کردم، و تو را بر قومها نبی قرار دادم.»

مزامير ۱۰۰:۳

بدانید که یهوه خداست! اوست که ما را آفرید و ما از آنِ اوییم. ما قوم او و گوسفندان چراگاه اوییم.

مزامير ۱۲۷:۳

فرزندان، میراثی‌از جانب خداوندند، و ثمرۀ رَحِم، پاداشی‌از سوی او.

لوقا ۲:۶-۷

[۶] هنگامی که آنجا بودند، وقت زایمان مریم فرا رسید [۷] و نخستین فرزندش را که پسر بود به دنیا آورد. او را در قنداقی پیچید و در آخوری خوابانید، زیرا در مهمانسرا جایی برایشان نبود.

افسسيان ۱:۳-۴

[۳] متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح، که ما را در مسیح به هر برکت روحانی در جایهای آسمانی مبارک ساخته است. [۴] زیرا پیش از آفرینش جهان، ما را در وی برگزید تا در حضورش مقدّس و بی‌عیب باشیم. و در محبت،

اول قرنتيان ۶:۱۹-۲۰

[۱۹] آیا نمی‌دانید که بدن شما معبد روح‌القدس است که در شماست و او را از خدا یافته‌اید، و دیگر از آنِ خود نیستید؟ [۲۰] به بهایی خریده شده‌اید، پس خدا را در بدن خود تجلیل کنید.

اشعيا ۴۵:۹-۱۱

[۹] وای بر کسی که با صانع خود مجادله می‌کند، حال آنکه سفالی از سفالهای زمین بیش نیست! آیا گِل به کوزه‌گر می‌گوید: ”این چیست که می‌سازی؟“، یا، ”کوزۀ تو را دسته نیست“؟ [۱۰] وای بر آن که به پدرش بگوید: ”این چیست که تولید می‌کنی؟!“ یا به مادرش، که: ”چه می‌زایی؟!“» [۱۱] خداوند که قدوس اسرائیل و صانع اوست، دربارۀ امور آینده چنین می‌فرماید: «آیا دربارۀ فرزندانم مرا زیر سؤال می‌برید؟ آیا درمورد اعمال دستانم به من امر و نهی می‌کنید؟

سفر خروج ۲۱:۲۲-۲۵

[۲۲] «اگر کسانی در حال نزاع، زن بارداری را بزنند به‌طوری که بچۀ او پیش از موعد به دنیا بیاید، اما آسیب جدی وارد نیامده باشد، ضارب باید هر جریمه‌ای را که شوهر آن زن مطالبه کند و قضات تعیین کنند، به وی بپردازد [۲۳] اما اگر آسیبی جدی وارد آید، جان به عوض جان تعیین کن، [۲۴] و چشم به عوض چشم، دندان به عوض دندان، دست به عوض دست، پا به عوض پا، [۲۵] سوختگی به عوض سوختگی، زخم به عوض زخم و کبودی به عوض کبودی.

مزامير ۱۳۹:۱۳-۱۶

[۱۳] زیرا باطن مرا تو آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. [۱۴] تو را سپاس می‌گویم، زیرا عجیب و مَهیب ساخته شده‌ام؛ اعمال تو شگفت‌انگیزند، جان من این را نیک می‌داند. [۱۵] استخوانبندی‌ام از تو پنهان نبود، چون در نهان ساخته می‌شدم. آنگاه که در ژرفای زمین تنیده می‌شدم، [۱۶] دیدگانت کالبد شکل ناگرفتۀ مرا می‌دید. همۀ روزهایی که برایم رقم زده شد در کتاب تو ثبت گردید، پیش از آنکه هیچ‌یک هنوز پدید آمده باشد.

لوقا ۱:۴۱-۴۴

[۴۱] چون اِلیزابِت سلام مریم را شنید، طفل در رَحِمش به جست و خیز آمد، و اِلیزابِت از روح‌القدس پر شده، [۴۲] به بانگ بلند گفت: «تو در میان زنان خجسته‌ای، و خجسته است ثمرۀ رَحِم تو! [۴۳] من که باشم که مادرِ سرورم نزد من آید؟ [۴۴] چون صدای سلام تو به گوشم رسید، طفل از شادی در رَحِمِ من به جست و خیز آمد.

سفر خروج ۲۰:۱-۱۳

[۱] آنگاه خدا همۀ این سخنان را فرمود: [۲] «مَنَم یهوه خدای تو، که تو را از سرزمین مصر، از خانۀ بندگی، بیرون آوردم. [۳] «تو را خدایانِ غیر جز من مباشد. [۴] «هیچ تمثالِ تراشیده‌ای برای خود مساز، خواه به شکل هرآنچه بالا در آسمان باشد و یا پایین بر زمین و یا در آبهای زیر زمین. [۵] در برابر آنها سَجده مکن و آنها را عبادت منما؛ زیرا من، یهوه خدای تو، خدایی غیورم که جزای تقصیرات پدران را به فرزندان و پشت سوّم و چهارمِ آنان که مرا نفرت کنند می‌رسانم. [۶] اما کسانی را که مرا دوست بدارند و فرمانهایم را حفظ کنند، تا هزار پشت محبت می‌کنم. [۷] «نام یهوه خدایت را به ناشایستگی مبر، زیرا خداوند کسی را که نام او را به ناشایستگی بَرَد بی‌سزا نخواهد گذاشت. [۸] «روز شَبّات را به یاد داشته باش و آن را مقدس شمار. [۹] شش روز کار کن و همۀ کارهایت را انجام بده، [۱۰] اما روز هفتم، شَبّاتِ یهوه خدای توست. در آن هیچ کار مکن، نه تو، نه پسر یا دخترت، نه غلام یا کنیزت، نه چارپایانت، و نه غریبی که درون دروازه‌های توست. [۱۱] زیرا خداوند در شش روز آسمان و زمین و دریا را با هرآنچه در آنهاست بساخت، اما روز هفتم فراغت یافت. از همین رو، خداوند روز شَبّات را برکت داده، آن را تقدیس فرمود. [۱۲] «پدر و مادر خود را گرامی دار تا در سرزمینی که یهوه خدایت به تو می‌بخشد، روزهایت دراز شود. [۱۳] «قتل مکن.

Persian (NMV) 2014